*~*    Mijn Broer    *~*

We waren met vijf kinderen thuis .

Ik was de oudste en vijf jaar oud toen het vierde kind geboren werd .

Nummer twee in de rij was een broertje .

Nummer drie en vier waren zusjes .

Het vijfde kindje was een nakomertje en weer een broertje .

Hij werd geboren toen ik elf was .

Onze ouders hadden in de jaren vijftig een druk café .

Er waren ook twee dienstmeisjes .

Mijn moeder runde overdag het café

want mijn vader had hiernaast ook nog een gewone kantoorbaan .

Daardoor waren wij erg op elkaar aangewezen

en speelden veel buiten met vriendjes .

We groeiden op , al dan niet zo plezierig ,

waardoor we een hechte band hadden .

 ~*~

Nadat mijn jongste broertje was geboren

zijn ze verhuisd naar een gewoon huis , een rijtjeshuis ,

weer terug in ons geboortedorp

Ze wilden meer tijd aan het gezin kunnen besteden

~*~

Mijn broer kwam op een leeftijd dat hij zijn HBS studie even af moest breken

om in Militaire Dienst te gaan .

 Hij werd gekeurd en goedgekeurd .

Hij deed allerlei dingen die jongens zoal moesten doen bij defensie .

 Hij kreeg een opleiding , hij bivakkeerde soms

en moest ieder half jaar bloed geven .

Maar hij was altijd zo moe en vertelde af en toe

dat ie bij sporten en andere onderdelen

waar je energie en uithoudingsvermogen voor nodig had ,

altijd de laatste was .

Dat was vreemd want op de HBS had ie altijd gehockeyd

en was altijd heel goed in sport .

Zo gaf ie weer eens bloed en was daarna zo moe dat ie naar de dokter ging .

Die stuurde hem door voor onderzoek naar het Militaire Hospitaal in Den Haag

Hij ging daar met de trein naar toe .

Hij moest blijven .

De artsen daar stonden er versteld van

dat hij op eigen gelegenheid met de trein was gekomen

want de uitslag van zijn bloed was niet best

en zijn lichamelijke conditie zo slecht

dat zelfstandig reizen onmogelijk leek .

Hij had zware bloedarmoede wat veroorzaakt werd door :

Leukemie .

~*~ 

De maanden die hierna kwamen waren ,

 op zijn zachts gezegd , verschrikkelijk .

Nadat hij de eerste keer bloed had gekregen ging het wel weer een beetje .

De jongens en de mannen die ook in het ziekenhuis lagen hadden onder elkaar een poule gemaakt over de Tour de France

die op dat moment bezig was .

Het leek zo gewoontjes maar het was zo verschrikkelijk .

We mochten van de artsen met geen woord reppen

over wat hij nou in werkelijkheid mankeerde .

Dat zou zijn ziekte alleen maar versnellen .

Dus als we bij hem op visite waren , daar in Den Haag ,

stonden we altijd heel onschuldig

over van alles en nog wat te praten aan dat bed .

Netjes luisterend naar wat de heren doktoren ons hadden gezegd .

Het was een haast onmogelijke en onmenselijke opgave

en soms vroegen we ons af dat een gezonde jongen knul ,

met een goed stel hersens

zelf toch ook wel iets in de gaten moest hebben .

Hij ging lichamelijk erg snel achteruit maar iedereen , ook hijzelf ,

bleef zwijgen over zijn ziekte .

In de warme zomer van 1969 ,

twee en een halve maand na zijn treinreis naar Den Haag

overleed hij …

Op 20 jarige leeftijd . 

Hij kreeg een grootse begrafenis , met Militaire Eer …

Juni 2001 

*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*