Computer Crash
Het was er weer
Totale paniek
Niet weten waar ik het zoeken moest van ellende
De hele dag een gevoel van :
“Er klopt iets niet in mijn leven , het ritme van de dag is verstoord”
Het voelde als verloren , met een radeloosheid van de bovenste plank
Mijn computer was ermee op gehouden !
Hoe kan dat nou ?
Ik moet er aan werken , ik wil schrijven en ik wil op mijn computer
Waarom doet ie dit nou ?
Dit mag niet , dit kan niet , dit is niet leuk
Ik ben er altijd zo zuinig op !
Laat de virusprogramma’s lopen en defragmenteer netjes als het moet
Ruim de schijf op en maak de prullenmand leeg
Ik doe alles volgens de regels … voor het behoud van de computer
Nooit mag er iemand op … stel dat ze wat verprutsen
Stel dat ze “per ongeluk” wat verprutsen !
Ik loop als een kip zonder kop door het huis
Ga weer even aan mijn computer zitten en probeer het nog es
Nee hoor , zo vast als een huis
Ik kom er niet meer in
Mijn angst word steeds groter … het zal toch niet waar zijn ?
Natuurlijk had ik het aan zien komen
Hij was al een poosje niet zoals het hoort
en voor de zekerheid had ik alle belangrijke dingen vast op floppy’s gezet , veel floppy’s
Want de brander om alles op Cd’s te branden werkt niet
Het was maar een simpel computertje , een tweedehandsje
En nu … waar ik de hele tijd zo bang voor was geweest , werd nu de harde werkelijkheid
Ik kon er niet meer in , hij deed niks meer
Wat nu ? Iemand bellen ? Hulp vragen ? Maar wie ?
Het is vakantietijd , is er wel iemand thuis ?
En ja hoor , net wat ik dacht
Na verschillende telefoontjes bleek dus werkelijk dat ik geduld moest hebben
De mensen die ik vroeg waren druk met voorbereiden of al bijna onderweg voor een vakantie
En geduld … tja dat had ik dus eigenlijk niet
Maar ja , er zat niks anders op , ik had geen keus
En ik wachtte …
Mijn humeur , wat anders best wel stabiel is , had er vreselijk onder te lijden
Mijn kinderen vonden mijn humeur wel wat overdreven :
“ Zoiets kan gebeuren mam , iedereen heeft dat wel es Het komt allemaal wel weer goed ”
“Ja ja , mopper mopper , ik zweer jullie , als ie ooit weer goed is komt er niemand ,
maar dan ook helemaal niemand meer op”
Nee , ik was niet te genieten , denk ik ... vrees ik
Na bijna twee lange weken , die wel maanden leken ,
komt er op een dag eindelijk hulp
Twee vreemde handen bewegen zich over mijn toetsenbord
schroeven de hele computer zelfs open en beslissen over: het lot van mijn "alles"
Alles moet er af ... zegt mijn "hulp" vriendelijk
Argwanend en gelaten zit ik het gade te slaan
Minuut na minuut verdwijnt er steeds meer van mijn "lief"
en dan is hij leeg , gewoon … helemaal leeg
Het voelt alsof ik een deel van mezelf weg zie glijden
De Cd’s met de programma’s worden opgezocht
en langzaam maar zeker zie ik de , o zo vertrouwde , beelden weer tevoorschijn komen
De verlossende woorden :
“Je kan er alles weer op zetten” , klinken me als muziek in de oren
Ik ben als een kind zo gelukkig
Blij haal mijn floppy’s te voorschijn en weet niet goed waar ik zal beginnen …
Ik neem me heilig voor om nooit meer dat redeloze gevoel de overhand te laten krijgen .
Er zijn altijd wel mensen die me willen helpen
en uiteindelijk komt het altijd allemaal weer goed
Soms duurt het een paar weken maar het komt altijd weer goed
Als een herboren en vooral heel blij mens ,
want alles klopt immers weer , mijn computertje werkt weer
vertrek ik zingend naar buiten .
Het is eindelijk weer eens een droge dag en de tuin vraagt heel dringend aandacht
Ik ga ik het gras maar es maaien , jeetje wat is dat nodig …
Wat een geluk dat "de zon weer schijnt"
Juli 2004
|