MARCHE POPULAIRE INTERNATIONALE / MARCHEURS DE LA GOUTELLE / GESPUNSART. FRANCE-ARDENNES 07/03/2010.
MARCHE POPULAIRE INTERNATIONALE.
MARCHEURS DE LA GOUTELLE.
GESPUNSART. FRANCE ARDENNES.
In het hart van de Franse Ardennen ligt Gespunsart. De Franse Ardennen: vol van uitbundige natuur en sfeervolle historie en een veelzijdige departement van Noordoost Frankrijk.
Hier liggen de grandioze, groene uitlopers van het Ardennen massief dat al in België begint. De Maas en de Aisne slingeren dwars door het steeds weer verrassende landschap. En er is veel te beleven en te genieten. Wandelen door uitgestrekte velden, heuvels en bossen het kan allemaal in dit natuurrijke deel van Frankrijk.
Wij vertrekken met onze wandeling even iets buiten het centrum, en dan wandelen we de prachtige natuur in. Bijna heel de wandeling zijn we in au coeur de la forêt Ardennaise in het hart van de Ardense bossen. Uitgestrekte bossen op de hellingen en in het dal weilanden en akkers. Een prachtig landschap.
Na een tijdje krijgen we de kerk van Gespunsart in beeld en wij wandelen verder door de bossen en dan komen we terug in het dorp. Langs het monument voor de gesneuvelden en en de dorpsfontein. Zo zijn we terug aan ons vertrekpunt de wandeling was heel aangenaam in deze prachtige streek.
Het is nog vroeg op de dag en Charleville Méziéres is slechts 12 kilometer van hier vandaan. Voor de liefhebbers van cultuur, kastelen en historie is de sfeervolle stad Charleville-Mézières, duidelijk de hoofdstad, zeer de moeite waard. Charleville-Mézières, één stad en vijf gemeenten, is een mozaïek van geschiedenis. Mézières, de moederstad en stad van vestigingen, wordt gesticht in 899. De Poort van Bourgogne, de Toren van de Luikenaars of de Toren van Roy, maar ook de omwallingen, getuigen stuk voor stuk van een bewogen verleden. In 1512 wordt de stad bestormd door de troepen van Karel de Vijfde.
De stad houdt stand en wordt verdedigd door ridder Bayard. Na de oorlogen werden er rondom de stad vestigingen gebouwd. De kunstenaar René Dürrbach, kleuroperator, gaf aan de stralende, gotische basiliek van Mézières, symbolische glas-in-loodramen die opgedragen zijn aan Zwarte Maagd. De Koninklijke School voor de Genie, waar Rouget de l'Isle studeerde en waar Monge les gaf, werd de huidige Prefectuur en de Departementsraad. Op een mooie meidag in 1606 besloot de 26-jarige Charles de Gonzague in het paleis van Tournelles de Mézières om zijn stad, Charleville, te stichten. Op dit onafhankelijke prinsdom, een nieuwe gemeenschap, paste de architect Clément Métézeau een vernieuwende architectuur toe, die kenmerkend was voor een vooruitziende stedenbouwer.
De Place Ducale (Hertogenplaats) in het centrum van de stad is ook vandaag nog een zeldzaam voorbeeld van de architectuur van het begin van de 17e eeuw. Bij deze twee steden, die in 1966 fusioneerden, voegde zich later ook nog de industriestad Mohon, het dorpsstadje Etion en Montcy Saint-Pierre la Mosane. Het bezoek aan Charleville-Méziéres is een heel fijne ervaring met de prachtige gebouwen. Zo hebben we weer een stukje cultuur kunnen opsnuiven.
MARCHE DU 35E ANNIVERSAIRE. / CHAUDFONTAINE EN MARCHE / MEHAGNE 06/03/2010.
MARCHE DU 35E ANNIVERSAIRE.
CHAUDFONTAINE EN MARCHE.
MEHAGNE.
Chaudfontaine is een plaats en gemeente aan de Vesder in de provincie Luik, België. De gemeente telt bijna 21.000 inwoners. De plaats heeft zijn naam gegeven aan het gelijknamige bronwatermerk, sinds 2003 eigendom van Coca-Cola België.
Wij vertrekken in Mehagne, dadelijk komen we aan een klooster, ommuurd door een bakstenen muur. Wij wandelen verder door het mooie landschap. En we komen zo in de natuur met zijn bossen en de Vesder die voor ons uitvloeit. Prachtige rotsformaties komen we tegen en het is genieten van de prachtige omgeving.
Wat verder komen aan het monument van het fort van Chaudfontaine. Eerst langs een bunker en dan langs de tank en het monument. Naar het fort zelf gaan we niet er is een avonturen park in onder gebracht. Wij vervolgen onze wandeling. Langs een bijzonder watertoren chateau deau een watertoren uit 1922 een prachtig stukje bouwwerk. Nog wat verder en we zijn alweer terug op ons vertrek.
Een mooie wandeling is het wel geworden, natuur hebben ruimschoots mogen genieten en een paar mooie gebouwen hebben we mogen aanschouwen. Een aangename wandeling.
CANISIUS WINTERWANDELING / WC JIS SCHINNEN / SCHINNEN 28/02/2010.
CANISIUS WINTERWANDELING.
WC JIS SCHINNEN.
SCHINNEN.
Wintertocht ? beter stormtocht met rukwinden tot 100km/u. wanneer we thuis vertrekken is het al winderig maar we denken dat het wel niet zo erg zal zijn, de weervoorspelling zegt stormweer met hevige rukwinden, we zullen wel zien. Hoe meer we richting Schinnen rijden hoe harder de wind waait.
Als we in Schinnen aankomen is de wind zo sterk dat je bijna niet vooruit komt. Wij beslissen dan ook maar om de kleinste omloop te doen, om ongelukken te voorkomen. Het word een tochtje rond het dorp, met hier en daar een prachtig vakwerkhuis en wat voorjaar bloemen die de trieste dag wat opfleuren. Wij vechten tegen de wind om vooruit te komen, de wandeling voelt veel langer aan dan ze is. We zijn blij dat we maar een korte omloop gekozen hebben als de wind opkop is komen we amper vooruit en Jefke heeft de grootste moeite om vooruit te komen.
Blij dat we terug binnen zijn en vlug terug naar huis. Gelukkig zijn we terug thuis voordat de storm op zijn hoogtepunt is. Hier in de buurt vliegen de dakpannen in het rond en bomen knaken af.
LANDSCHAPSWANDELING / DE GROENE SCHATKAMER / REGIONAAL LANDSCHAP HASPENGOUW EN VOEREN / ZAMMELEN 12/03/2010.
LANDSCHAPSWANDELING.
DE GROENE SCHATKAMER.
REGIONAAL LANDSCHAP HASPENGOUW EN VOEREN.
ZAMMELEN.
Vlaanderen bezit hier en daar toch nog wel indrukwekkende stukjes natuur. Het natuurreservaat Zammelen is er zo ééntje. De Mombeek slingert er op natuurlijke wijze doorheen de vallei. Doorheen de tijden heeft de rivier zich in het leemplateau ingesneden. In de hellingen komen daardoor krijtlagen aan de oppervlakte. de combinatie van water, leem, kalk en zand trekt heel wat zeldzame planten en diersoorten aan zoals de sterk geurende daslook en ook prachtige orchideeën.
De wandeling vertrekt aan de kerk van het piepkleine Zammelen een landbouwgehucht van Vliermaal. Het telt een kerkje een zaaltje en een tiental huizen, de tijd is hier blijven stilstaan. Wij vertrekken aan de kerk en dadelijk wandelen we het natuurreservaat binnen, het is duidelijk dat wij hier nog in het vochtige Haspengouw zijn op de rand van het plateau. Prachtig wandelen over de houten wegjes die ons met droge voeten door het vochtige landschap brengen, mooi is het wel met de vijvers, wij wandelen door de velden en langs boomgaarden.
De rijke leemgrond van Haspengouw bestond vroeger uit graslanden. Om de opbrengsten van de weiden te verhogen plantte men er vanaf de 19de eeuw hoogstamfruitbomen op. Men koos toen vooral voor stevige soorten zoals Keulenman, sterappelen en dubbele Flip peren, en Kernielse kersen. In de jaren 1970 schakelden de fruitkwekers massaal over op laagstam. De kweek en de pluk werd gemakkelijker maar het landschap ging achteruit, de prachtige boomgaarden verwenen als sneeuw voor de zon, nu 40 jaar later word alles in het werk gesteld om deze boomgaarden te bewaren, ze zijn een speciale biotoop, waar vogels en kleine zoogdieren leven. De kleine steenuil heeft oude fruitbomen nodig om in te broeden, ook de eikelmuis vind hier zijn thuis.
De wandeling brengt ons richting oude spoorweg. In 1957 werd het trein vervoer stopgezet en in 1971 werden de sporen opgebroken en geleidelijk aan veroverde de natuur de oude spoorberm, waardoor nu mooie en waardevolle stukken natuur zijn. Wij wandelen verder over het oude spoorweg en dan wandelen we naar de Sint-Annavallei. Wij maken een halt aan de vijver van Natuurpunt hier kunnen even rusten op de banken en genieten van de prachtige natuur. Dan moeten we weer verder. Richting Gors Opleeuw.
De middeleeuwse kernen Gorsleeuw en Opleeuw werden in 1976 samengevoegd tot Gors-Opleeuw. De bijnaam kastelendorp dankt het aan de aanwezigheid van 4 kastelen. Wij nemen even een afwijking van het parkoer en wandelen naar het kasteel van Opleeuw. Het is onlangs aangekocht en er zijn grondige werken verricht aan de omgeving, het word weer een prachtig geheel.
Wij wandelen terug naar het parkoer en gaan dan naar het centrum van Gors. Het is een waar museum, het kasteel van Gors, de kasteelhoeve, de kerk en plein met de oude Tongerse waterpomp. De oude hoeven en de pastorij. We verlaten Gors Opleeuw en duiken terug de beemden en weilanden in. En zo komen we terug aan de kerk van Zammelen. Hier eindigt voor ons een prachtige wandeling.
LANDSCHAPSWANDELING GROOTLOON / VIA HEUVELS EN BOOMGAARDEN / BORGLOON - GROOTLOON 09/03/2010.
LANDSCHAPSWANDELING GROOTLOON.
VIA HEUVELS EN BOOMGAARDEN.
BORGLOON-GROOTLOON.
Als je in Grootloon gaat zoeken achter de startplaats van deze Greenspot ben je eraan voor de moeite.
De wandelingen vertrekken in het centrum van Borgloon achter het stadhuis. De eerste stappen van deze landschapswandeling zetten we pal in het centrum van het historische stadje Borgloon. In de 11de en 12de eeuw regeerden de Loonse graven van hieruit over hun Graafschap, dat wat oppervlakte vergelijkbaar is met de huidige provincie Limburg. Tal van overblijfselen herinneren nog steeds aan dit middeleeuws verleden. Op de wandelroute passeren we ondermeer de Burchtheuvel. Hier lieten de Graven van loon een versterkte motburcht bouwen. In de 12de eeuw verlieten de graven Loon en vestigden zich in Kuringen en twee eeuwen later1366 werd het Graafschap Loon ingelijfd bij het Prinsbisdom Luik. Het betekende het einde van het graafschap.
Wij wandelen langs de Burchtheuvel en langs het Duifhuis. In de volksmond ook Dolfhuis genoemd. Het is een 15de eeuws renaissancistisch herenhuis aanvankelijk verbleven de kruisheren. Wij wandelen het centrum uit en steken de steenweg over. Nu komen we langs boomgaarden, weilanden en beemden Haspengouw op zijn best. Als we nog even achterom kijken zien we de Sint-Odulfuskerk tussen de bomen. We zien ook het kasteel van de Hulsberg dit kasteel kun je bijna overal zien op de wandeling het is gelegen op een van de hoogste punten van Borgloon.
Voor ons het prachtige landschap, via heuvels en boomgaarden en langs de Romeinse heerbaan. De landschapswandeling kan het best beschreven worden met een woord Strijd het harde labeur waarmee de bewoners van de vierkantshoeven hun akkers bewerkten en hun boomgaarden verzorgden. De oorlogen die de Graven van Loon voerden vanuit de historische stad Borgloon. De Romeinse troepen die het gebied doorkruisten. De ongelijke strijd tussen de omgeving en de krachten van de natuur. Het resulteerde in een golvend landschap met beboste heuveltoppen, akkers en boomgaarden. Zo een prachtig landschap word ons hier aangeboden. Op verschillende plaatsen zijn rustbanken en tafels geplaatst waar je van het landschap kunt genieten.
Van op de Romeinse kassei hebben we een prachtig zicht op het dorpje Grootloon, laat je door de naam niet verrassen, Grootloon is een onooglijk klein dorpje met wat boerderijen, en een bijzondere gordel van hoogstamboomgaarden rond het dorp. Nu wandelen we terug naar Borgloon de kerk komt weer terug in het zicht en we steken de Steenweg terug over en komen aan de ingang van het kasteel de Grote Mot. Het is een versterkt herenhuis van 1661, verbouwd in 1780 vroeger omgeven door watergrachten. In de jaren 1980 werd het nog eens verbouwd en kreeg het zijn huidige uitzicht met toren, het is gelegen in de mooiste vallei met hoogstamboomgaarden en een wijngaard.
Een oude postkaart van "De Mot" laat ons zien hoe het was.
Wij wandelen terug langs de Graaf, dit is de plaats waar vroeger de omwalling van de stad was. Nu komen we terug in het centrum en wandelen langs het Speelhof en dan terug naar het Stadhuis. Zo eindigt een prachtige wandeling, met zon en blauwe hemel maar wel bitter koud.
29e MARCHE DES PETITS PAS FUMALOIS / LES PETITS PAS FUMALOIS / BRAIVES 27/02/2010
29e MARCHE DES PETITS PAS FUMALOIS.
LES PETITS PAS FUMALIOS.
BRAIVES.
Het Natuurpark van de Valleien van de Burdinale en de Mehaigne ligt in Haspengouw, in de driehoek gevormd door de steden Hoei, Andenne en Hannuit. De Burdinale en de Mehaigne, de namen van de twee rivieren die de 11.000 ha van het Natuurpark doorlopen en waarvan de naam van het park is afgeleid, vormen een interessant aardrijkskundig gebied. Rijk aan mooie landschappen, prachtige valleien en authentieke dorpen.
Zo hebben we het geluk het trefpunt te zijn tussen het Haspengouwse hoogplateau en de oevers van de Maas. Dankzij het opmerkelijke natuurlijke, historische, culturele en architecturale patrimonium, zoals kastelen en historische boerderijen, ontpopt het Natuurpark zich tot een uitverkoren plek voor wandelaars, met alle respect voor het milieu en het rurale leven.
Wij wandelen naar Hosdent: Hoewel Hosdent en Latinne al enkele eeuwen verenigd zijn in een enkel dorp, is het onderscheid tussen de twee delen nog steeds duidelijk. Hosdent is bekend omwille van het geklasseerde gerechtshof waarvan de gebouwen recent gerestaureerd zijn en waarin meer bepaald de vzw Maison de la Mehaigne et de l'Environnement Rural evenals een dorpshuis geherbergd zijn. Het gehucht bezit een opmerkelijk architecturaal erfgoed: naast de molen, het gerechtshof en de oude landsheerlijke boerderij bezitten verschillende huizen nog oude muren die getuigen van lang vervlogen tijden. Plaatselijke bijzonderheid: het gebruik, in de oudste gebouwen, van schist die afkomstig is uit de plaatselijke steengroeve.
We wandelen verder naar Fallais; Fallais is een soort grote rechthoek, die bijna volledig op de linkeroever van de Mehaigne ligt, met de flank naar het zuiden gericht. We onderscheiden het "hoogdorp" met enkel huizen, het "laagdorp" waar zich de kerk bevindt met daarrond de oude begraafplaats, gebouwen die dateren van de vorige eeuw en waar vroeger de school en het gemeentehuis waren.
Wat verder komen we aan Le Chardon; Het huis dateert van 1692. Boven de toegangsdeur is een steen met daarop wapens geschilderd geplaatst met het opschrift: A. Gilkinet de Chardon et C. Marchal de Fumal. Op de talud boven de Rue du Chardon staat een oud stenen kruis dat dateert van de XVIIe eeuw. Een bijzonder mooi gebouw is het kasteel van Fallais. De geschiedenis van het kasteel is meeslepend en de verhalen laten niemand onverschillig. De kroniek van het kasteel noemt de namen van de hertogen van Beaufort, van Karel de Stoute, Lodewijk XI, Lodewijk XIV, die daar allemaal verbleven hebben. In 1465 namen de Luikenaars die zich achter de Franse koning Lodewijk XI hadden geschaard tegen de hertog van Bourgondië het kasteel in. Maar vanaf december moesten ze het teruggeven: Karel de Stoute schaft de Luikse privileges af en gaat over tot een repressie.
Fallais wordt het decor voor de plundering van Luik (Sac de Liège). Tijdens zijn verblijf van 3 tot 9 juni 1675 laat Lodewijk XIV de zogezegde Toren van Bourgondië en de Toren Grignard afbreken. Het kasteel dat een grote vierhoek is met aan elke hoek een uitspringende ronde toren levert inspiratie voor een middeleeuws fort temidden van een vlakte. Het kasteel werd hoofdzakelijk gebouwd in de loop van de XIVe, XVIe en XVIIIe eeuw. In 1937 vernielde een brand de noordelijke vleugel, die sindsdien heropgebouwd is.
Wat verder komen we aan de watermolen "LI STWERDU" In het begin (1620) was het een oliemolen die in de XIXe eeuw omgebouwd werd tot een krijtmolen. De witte mergelaarde die op de hoogtes gewonnen werd, werd er fijngemalen voor de productie van kleurstoffen, mastiek en verf. Deze molen is in 1982 beschermd als monument. We wandelen wat verder en komen op de oude spoorweg Ligne 127 dan langs het oude station van Braives.
Dan komen we langs de watermolen; Banale molen, waarvan het jaartal 1759 dat op de sluitsteen staat, ons de datum geeft van een reconstructie of een restauratie. Tegenover staat de Ferme Moes; Het was de landsheerlijke taverne. De gebouwen dateren van de XVIIe en XVIIIe eeuw. Zo komen we terug aan ons vertrekpunt. Een prachtige en leerrijke wandeling in het prachtige Natuurpark van de Valleien van de Burdinale en de Mehaigne.
MARCHE DU BOIS DU CAZIER / LES MARCHEURS DU XII DE MARCINELLE. / NALINNES 20/02/2010.
34E MARCHE DU BOIS DU CAZIER.
LES MARCHEURS DU XII DE MARCINELLE.
NALINNES.
De gemeente telt vijf deelgemeenten, namelijk Cour-sur-Heure, Ham-sur-Heure, Jamioulx, Marbaix-la-Tour en Nalinnes. De kernen van Cour-sur-Heure, Ham-sur-Heure en Jamioulx liggen langs de Eau d'Heure. Jamioulx ligt helemaal in het noorden van de gemeente, in een bosrijke gebied, net buiten de stedelijke agglomeratie van Charleroi. Marbaix ligt net ten westen van Ham-sur-Heure, met de dorpskernen bijna aaneen gegroeid. Tussen Ham-sur-Heure en Jamioulx ligt - grotendeels op het grondgebied van Ham - het gehucht Beignée. De deelgemeente Nalinnes beslaat het grote oostelijke deel van de gemeente. Op het grondgebied van deze deelgemeente liggen naast de kern van Nalinnes zelf nog de kleine dorpjes Haies en Le Bultia.
We verlaten het dorp Nalinnes en komen langs de Orchideeënkwekerij. LAmazone is een prachtige kwekerij met vele orchideeën degene die niet binnen gegaan zijn hebben werkelijk iets gemist, vriendelijke mensen die graag je vertellen over hun kwekerij en die graag behulpzaam zij, die je graag even door de kwekerij laten wandelen waar je kun genieten van de prachtige bloemen. Op hun website staat een prachtige film over hun kwekerij.
We wandelen door de prachtige natuur heel veel door de bossen en langs kleine dorpjes. We komen in Beignée een gehucht van Nalinnes en dan weer verder naar het volgende dorpje. We wandelen ook langs de rivier Eau dHeure. En komen zo in het dorpje Jamioulx.
Op het plein een prachtig gebouw met vierkante toren en in natuursteen, hier is ook onze controlepost, dan weer verder door de natuur langs berg en dal, geregeld een klim. Het is prachtig om samen te wandelen met onze vrienden Florent en Jozefa, samen genieten we van deze aangename wandeling in Nalinnes.
LANDSCHAPWANDELING HEKS / LANGS BOERENERVEN / GREENSPOT HEKS-VECHMAAL. 04/03/2010.
LANDSCHAPSWANDELING HEKS.
LANGS BOERENERVEN.
GREENSPOT HEKS-VECHMAAL.
Greenspot Heks, is vandaag onze controlewandeling van de rode driehoek. De 9 kilometer lange wandeling brengt ons door het prachtige Haspengouwse landschap. Heks bekend voor zijn kasteel: het landgoed van Hex was het jacht- en zomerverblijf van Charles-Francois de Velbrück. Deze prins-bisschop van Luik liet er in 1770 een jachtpaviljoen in typische maasbarok optrekken, omgeven door een formele Franse tuin waarrond een 60 hectare groot landschapspark in Engelse stijl aangelegd. Het is een van de oudste landschapsparken van het Europese vasteland met glooiende heuvels, weilanden, akkers, boomgaarden en bossen. In het boek Tuinen van Eden welke 10 historische tuinen bespreek kun je de beschrijving van Hex lezen met prachtige fotos. hier wandelen we vandaag.
We vertrekken met de wandeling in Vechmaal aan de vroegere afspanning De Horn. Hier kun je de borden en het vertrek van de Greenspot vinden, een prachtige oude boom staat er waar de wandeling vertrekt. We wandelen naar het gehucht Heurne : De kapel van Heurne-St-Pieter is uit de 13e en 14e eeuw; ingangsboog uit 1554 en grafsteen met wapenschild. Zij werd gerestaureerd in 1556 en is gebouwd op de plaats van een Romeinse villa. De grote klok, Petrus gedoopt en gegoten in Herentals is de oudste van het dekenaat Tongeren en dateert uit de 13e eeuw.
Tegenover zien we kasteel de Horne liggen het is wit geschilderd en valt goed op in het landschap. We wandelen verder met verschillende grote boerderijen, te midden van velden en weilanden.
Midden in het veld staat de Romeinse Tumulus van Vechmaal, wij volgen de weg en dan wandelen we richting Heks, voor ons duikt het dorp op met links de kerk en rechts het kasteel, gelukkig zijn er nog geen bladeren op de bomen en zie je het kasteel mooi liggen op de heuvel, een heel mooi panorama.
We wandelen door Heks dorp, hier verschillende oude boerderijen en dan wandelen we langs het bos van Heks en draaien dan af naar Manshovenbos welk een natuurreservaat is.
Hier ligt ook Manshovenwinning. Het is een mooi stukje wandeling van het Manshovenbos naar het Magneebos en langs de Zalenberg naar de grote laan met grote bomen die naar het kasteel leidt. Wij draaien links af naar het Monnikenhof.
Dan gaan we verder langs de oude trambedding, weer wat verder en komen we terug in Vechmaal nog even door de velden en we komen zo terug aan ons vertrekpunt.
Alhoewel het koud is en de wind stevig waait is het toch een fijne wandeling geworden met de blauwe lucht en de zon heel aangename wandeling.
In de middeleeuwen was Kuttekoven een Loonse heerlijkheid die ressorteerde onder de rechtsbevoegdheid van de schepenbank van Graethem. In beroep gaan tegen het vonnis van deze Loonse buitenbank kon bij het oppergerechtshof van Vliermaal. Het begevingsrecht en de tienden van de kerk wisselden nogal vaak van eigenaar. Aanvankelijk behoorden Voort en een deel van Gotem tot de parochie Kuttekoven. Via de graven van Loon en de Heer van Kortessem gingen ze in het midden van de 13de eeuw definitief over naar de abdij van Herckenrode. Deze abdij had tot aan de Franse Revolutie veel invloed op de gemeente. Naast het patronaatsrecht en een deel van de tienden had ze hier een grote hoeve en bezat ze meer dan de helft van het grondgebied. De boerderij is verdwenen, maar in de voorgevel van de huidige kwadraathoeve de Clee zijn drie wapenschilden van de voormalige abdijhoeve ingemetseld.
Lente in Haspengouw: De zon warmt al aardig op, de eerste voorjaar bloeiers zijn er al, het wordt stilaan Lente in Haspengouw. Tijd voor enkele mooie beelden van Kuttekoven.
MARCHE D'HIVER / LES FOUGNANS / CHEVETOGNE 14/02/2010.
MARCHE DHIVER.
LES FOUGNANS
CHEVETOGNE.
Nog steeds ligt er een dik deken van sneeuw over het landschap. Hier in Chevetogne wandelen we vandaag vanuit het dorp. En wandelen door het dorp vele huizen hebben nog sporen van vakwerk maar de meeste zijn met brikken opgevuld.
Huis van Béthanie
Langs de kerk en verschillende kapellen en dan door het bos naar het klooster van Chevetogne. Het landhuis bewoond door de monniken van Chevetogne is gebouwd in het midden van de 19e eeuw door Charles Delvaux de Fenffe, burgemeester van Chevetogne. Van 1903 tot 1923 werd het bewoond door de monniken van Ligugé die uit Frankrijk verbannen, het gebouw hadden gekocht. In deze tijd werden enkele belangrijke structurele wijzigingen uitgevoerd, zoals de verhoging met een etage en het bewoonbaar maken van het gebouw dat zich links van het hoofdgebouw bevindt. In deze tijd werd ook het huis Béthanie gebouwd, op 500 meter van het klooster. Na 1923 werd het gebouw verhuurd aan particulieren, totdat van 1932 tot 1938, tijdens de Spaanse burgeroorlog, Spaanse jesuïeten er een veilig onderkomen in vonden.
In juni 1939 installeerden de monniken van Amay-sur-Meuse zich in het gebouw. Aan elk uiteinde van het huis staat er tegenwoordig een kerk: aan de zuidkant de byzantijnse kerk, gebouwd van 1955 tot 1957, en aan de noordkant de latijnse kerk. De byzantijnse kerk van het Klooster van Chevetogne is gebouwd als een permanent en zichtbaar teken van het voortdurende gebed van de gemeenschap voor christelijke eenheid, en als getuige van de spirituele schatten van het christelijke Oosten. De kerk is gewijd aan de Verheffing van het Heilig Kruis (1957).
De fresco's zijn gemaakt door twee Griekse schilders, Rallis Kopsidis en George Chochlidakis. Zij werkten volgens de principes van de scholen van Macedonië (11e,12e eeuw) en Kreta (14e-17e eeuw). Dat geldt in elk geval voor hun stijl, want het iconografisch programma gaat terug tot de periode van de Paleologische keizers (13e,14e eeuw). Wij bezoeken de kerk en het kerkhof, dan verlaten we het domein om verder te wandelen.
Het is een prachtig zicht over de landschap en het sneeuw ligt het is zeer mooi. Wat verder staan zwarte paarden in de wei het contrast tussen de paarden en de sneeuw is wel bijzonder. Wij komen in Montgauthier, een deelgemeente van Rochefort. Wat verder komen we aan een kasteelhoeve en we dalen af naar het bos, welke prachtige zichten oplevert.
We dalen af tot aan de rivier en volgen de Ruisseau dEdeffe gewoon prachtig. Een prachtige tocht word het langs de rivier en dan weer klimmen we uit het dal. Weer worden we getrakteerd op mooi zichten over het landschap.
We wandelen over een boerenerf met paarden, ezels en herten en dan gaan we weer terug naar het naar ons vertrekpunt. Een prachtige winterse wandeling hebben we hier kunnen doen en de lichte sneeuwval hebben we er graag bij genomen. Prachtige wandeling en mooie omgeving.
MARCHE DU FORT DE BATTICE / MARCHEURS DU FORT DE BATTICE / BATTICE 13/02/2010
36E MARCHE DU FORT DE BATTICE.
MARCHEURS DU FORT DE BATTICE.
BATTICE.
Een winterse dag in de Ardennen met een dikke laag sneeuw alles bedolven onder een wit deken. Gewoon mooi om te wandelen, de bomen bedekt met sneeuw geeft alles een bijzonder tintje. Je moet er natuurlijk van houden. Wij wandelen het fietspad op, de oude spoorweg.
Mooie winterse beelden krijgen we voorgeschoteld. Wij wandelen verder genieten van de prachtige natuur. Het landschap van het Land van Herve met zijn hagen die nu veel duidelijker in het landschap te zien zijn. Weidse landschappen, golvende en heuvelend. De boerderijen met ramen deur omlijstingen in hardsteen, en de rest in rode baksteen. Zijn bijzondere bouwwerken die al honderd jaar het landschap sieren en een belangrijke bijdrage leveren aan d e schoonheid van deze streek.
Zij zijn ook die de veeteelt behouden hebben en daardoor de heel speciale kaas van Herve laten overleven, vandaag kunnen wij deze Stink kaas van Herve nog steeds proeven. De streek rond Herve heeft altijd een rijk zuivel verleden gekend. Wij komen wat later in Charneux met zijn kerk en mooie gebouwen, tegenover de kerk een oude brouwershuis in het wapenschild boven de deur de gereedschappen van de brouwer. In de deur een prachtige glasraam met de Waalse Haan.
Wat verder het prachtige kasteel en dan wandelen we weer verder en komen aan weer zon typische gebouw, met Ardeense steen en op de binnen koer nog stukken met vakwerk. Gewoon mooi. Wij wandelen verder door de witte weilanden, Jefke op kop hij geniet van de witte pracht, hij wentelt en draai in de sneeuw dat het een lust is.
Nog een mooie foto met Chris en Mij met het prachtige landschap van Herve in de sneeuw. En wij wandelen terug Battice binnen zo eindigt een prachtige wandeling in het Land van Herve
HOEGAARDENTOCHT / DE WEGWIJZER / HOEGAARDEN 07/02/2010.
HOEGAARDENTOCHT.
DE WEGWIJZER.
HOEGAARDEN.
Hoegaarden staat bekend als een echte haspengouwse biergemeente. Ooit waren er tientallen brouwerijtjes, sinds 1966 is er nog maar één, te weten Brouwerij De Kluis, gesticht door Pierre Celis. De brouwerij maakte onder meer Hoegaards witbier, De Verboden Vrucht, Hoegaarden Grand Cru, Julius en Das.
De brouwerij werd in de jaren 80 overgenomen door Interbrew (later InBev). Op 30 november 2005 maakte InBev bekend dat alle brouwactiviteiten van Hoegaarden verplaatst zouden worden naar Jupille. Niet alleen zou dit tot ontslagen leiden, maar ook tot het verdwijnen van de laatste Hoegaardse brouwerij. In september 2007 besloot hetzelfde InBev echter het Hoegaarden bier weer in Hoegaarden zelf te brouwen. In december 2006 startte Brouwerij "Nieuwhuys" in het gelijknamige café met het brouwen van het nieuwe bruine bier "Alpaïde", naar de laatste gravin van het graafschap Bruningerode. De wandeling start in het Kouterhof van de brouwerij De Kluis. Langs de brouwerij en dan de velden in. We wandelen door het haspengouwse landschap.
Zo komen aan het in de geosite Goudberg in Hoegaarden, hier kunnen we naar de versteende bomen bekijken. Het zijn overblijfselen van een subtropisch moerasbos dat 54,9 miljoen jaar oud is. Bij de versteende bomen is het hout molecule per molecule vervangen door kiezel. Heel de boom is als het ware omgevormd tot een stenen versie van zichzelf, waarbij de interne kenmerken van het hout bewaard zijn gebleven. Behalve de versteende cipressen uit het vroegere moerasbos, biedt de geosite Goudberg een prachtig overzicht van 55 miljoen jaar evolutie van de ondergrond. Meer dan 50 miljoen jaar geleden kwam de zee tot Hoegaarden. In de geosite kun je door de tijd heen wandelen langs de verschillende grondlagen en kom je te weten hoe die in de loop der tijden zijn opgebouwd. Spijtig dat we er van op een afstand naar kunnen kijken. Toch een paar mooie fotos. Weer verder komen we aan het kasteel en de oude watermolen, van hier uit wandelen we naar de Spoorwegberm Tienen Hoegaarden nu een natuurreservaat.
We wandelen terug naar het dorp toe en steken de Grote Gete over hier ook nog een restand van een oude watermolen. Verder wandelen we het dorp binnen langs een paar mooie oude beorderijen en komen aan Refugie van de 11.000 Maagden. Gesloten vierkantshoeve in Brabantse bouwstijl, gebouwd in 1748. Boven de bijzondere toegangspoort staat een bas-reliëf dat Sint-Ursula voorstelt. De legende vertelt het verhaal van de Britse koningsdochter die samen met 11000 andere maagden vluchtte om aan een gedwongen huwelijk te ontsnappen.
Even later stappen we de Toontuinen in. Sinds juni 1991 huisvest het 4 ha grote kapittelpark een uniek initiatief in België, namelijk de Tuinen van Hoegaarden: meer dan 20 thematuinen verscholen tussen de eeuwenoude bomen van het Kapittelpark, waaronder sedert mei 1995 de Koning Boudewijntuin. Hier kun je ideeën op doen om een tuin in te richten, vinden bijzondere planten-soorten en genieten gewoon van de natuur. Kringlooptuin, exotentuin, rozentuin, vaste plantenborder en biertuin. In het voorjaar zetten de vroegste van onze duizenden bloembollen al de toon van het seizoen met hun steeds wederkerende kleurenpracht.
De Toontuinen liggen achter het Kapittelhuys, is de voormalige woning van de kanunniken, verbonden aan de Sint-Gorgoniuskerk. Dankzij gravin Alpaïdis kon omstreeks 981 een kapittel van kanunniken worden gesticht om de kerkelijke diensten van gezang en gebeden meer luister te geven. Het kapittel bestond uit 12 leden en bleef zelfs tijdens het Franse bewind bestaan; de bezittingen werden verbeurd verklaard. Sinds 1981 is het Kapittelhuys eigendom van de gemeente.
De parel van het cultuurhistorisch erfgoed in Hoegaarden is de Sint-Gorgoniuskerk, de grootste rococokerk in België. De kerk werd gebouwd tussen 1754 en 1759 in een periode waarin Hoegaarden dankzij de biernijverheid een grote welstand kende. Deze kerk is absoluut een bezoek waard omwille van de talrijke kunstschatten en de gerenoveerde schatkamer onder de toren. Wij bezoeken de kerk even met zijn prachtige beelden. Wij verlaten de kerk en gaan langs de kiosk en zo komen we aan de vroeger Brouwerij Loriersstraat Hoegaarden.
De familie Loriers begon met brouwen in Hoegaarden in 1832, maar brouwde in de huidige site vanaf 1887. Deze site is ingepland langs een beek, die de brouwerij gedurende vele decennia van het nodige zuivere water voorzag. Net voor Wereldoorlog II kende de brouwerij een grote uitbreiding en modernisering. Eind 1959 werd de brouwerij overgenomen door Stella Artois uit Leuven en in 1972 sloot de brouwerij na groot protest. Vandaag zijn de gebouwen gerenoveerd en zijn het appartementen geworden, nog even en we zijn terug aan de brouwerij van Hoegaarden.
Wij bezoeken het "Witte Gebouw" de tentoonstelling over de "Witte van Hoegaarden" Een pracht van een wandeling.
MARCHE DE LA BERWINNE / LES PEDESTRIANS DE CLERMONT SUR BERWINNE / THIMISTER - CLERMONT 06/02/2010.
38E MARCHE DE LA BERWINNE.
LES PEDESTRIANS DE CLERMONT S/BERWINNE.
THIMISTER.CLERMONT.
Uitkijkend vanaf de 17de eeuwse kerk over Clermont, hebben we een prachtig zicht op de huizen. de huizen zijn elegant en het geheel vormt een zeer harmonisch geheel. Bij de kerk wordt de aandacht getrokken door het voorportaal en de verdedigingstoren, de resten van de herenboerderij, kasteel van Clermont.
Wij wandelen het dorpje uit wel mooi het groene gras dat door de open plekken in de sneeuw tevoorschijn komen, een zachte winterzon schijnt over het landschap. Verschillende huizen en boerderijen in lokale steen komen we tegen op onze weg. Dan verlaten we de bebouwde wereld en wandelen we langs de weidse velden en weilanden. Nu en dan langs een boerderij, hier krijgen we een prachtig exemplaar, met langs de voordeur een volière, even oud als de boerderij denken we, het is een kunstwerkje op zijn eigen.
Wat verder controlepost waar we onze vrienden uit England tegen komen, het is een jaarlijkse traditie dat de Waendel Walkers Club naar Clermont komen en voor ons is het een gelegenheid om onze vrienden nog eens te zien. Na de controle weer een eind door de weilanden en hier en daar in het landschap een prachtige boerderij, vele van deze boerderijen zijn eeuwen oud en men kan nog zien hoe ze ooit gebouwd waren met stukken in vakwerk, nu opgevuld met brikken. Nu wandlen we een heel eind door de weilanden, het is hier nog mogelijk er zijn nog heel veel van de kerkwegels bewaard en ze worden nog heel vaak gebruikt.
Tussen de weilanden zijn draaipoortje zodat je van de ene weide naar de andere kunt wandelen. we komen nu in Crawhez met enkele prachtige boerderijen en huizen en ook het Kasteel van Crawhez. Het is een juweeltje uit de spitsbogenperiode. Verder wandelen we en we en krijgen een mooi zicht op het dorpje Clermont en zijn kerk.
We komen aan het Remember museum en de Sherman-tank. Wij wandelen nu richting Clermont en komen zo terug het dorp binnen. In de vertrekhal zitten onze Engelse vrienden waar we nog wat kunnen bijpraten en wat herinneringen ophalen. Een gezellige tijd tezamen en dan weer tijd voor afscheid te nemen.
*Grootte lengte: 26 cm Biotoop Oorspronkelijk is het een broedvogel van de taiga. Bij ons leven ze het liefst rond kleinschalig grasland met boomgaarden en populieren, maar je ziet ze ook in stadsparken en op bouwwerken.
*Voortplanting De enige honderden bij ons broedende exemplaren nestelen hoofdzakelijk in takoksels van oude bomen. Het nest is een sterke kom van droog gras, mos en worteltjes, gevoerd met modder en geïsoleerd met fijner gras. In het zuiden van zijn gebied begint het broedseizoen in april, in het noorden in juni. Jaarlijks worden twee legsels van 2 à 5 glanzende, lichtblauwe eieren geproduceerd, die het wijfje uitbroedt. De jongen verblijven 12 à 16 dagen in het nest en worden door beide ouders met insecten gevoerd. Broedt zowel onopvallend solitair als in losse kolonies.
*Kenmerken Grote, onsamenhangend zwermen Kramsvogels vormen in ons winters landschap een vertrouwd beeld. Het zijn luidruchtige vogels, die op weilanden naar zaden en klein gedierte, zoals spinnen en duizendpoten, zoeken of zich in meidoorns of duindoorns tegoed doen aan de bessen. Ze zijn ook dol op rottend fruit. Men ze soms in grote zwermen zien overvliegen, op weg naar een gezamenlijke rustplaats, waarbij ze hun scherp 'tsjek-tsjek-tsjek' en een enkele maal een rustige 'wie' laten horen. De Kramsvogel stijgt bijna verticaal op. De grijze stuit steekt dan duidelijk tegen de zwarte staart af. Geslachten gelijk. Hij is vaak in het gezelschap van andere lijsterachtigen op kortgemaaide grasveldjes, waar wormen op gehoor worden gelokaliseerd en uit de grond getrokken.
*Trek De Kramsvogel is een late trekker: je ziet ze bij ons pas vanaf oktober-november tot en met maart. *Aantallen In onze streken is het een zeldzame broedvogel, maar in de herfst arriveren ze hier massaal om in ons relatief milde klimaat de winter door te brengen. Laatste decennia breidt broedgebied zich snel westwaarts en in 1967 vond in België eerste broedgeval plaats, waarna rond 1983 zich al meer dan 10.000 broedparen in Wallonië bevonden en 500 in Nederlands Limburg.
* Met dank aan: Inge Buntinx: Educatief- en projectmedewerker Vogelbescherming Vlaanderen
