En iemand vroeg mij wie ben jij? Ik antwoordde: ik ben Joop. dat is je naam zei hij maar wie ben je? Ik vertelde hem mijn beroep. Maar zei hij dat is je werk Maar wie ben jij? Ik gaf hem 1000 antwoorden, Maar hij bleef zijn vraag herhalen. Uiteindelijk gaf ik hem mijn laatste antwoord: Ik weet niet wie ik ben. Ga dan op zoek zei hij. Wat kon ik doen? Het negeren? Jomeij.
We spreken van wereldbeelden, we spreken van godsbeelden. Ontmoeten wij mensen elkaar wel echt of ontmoeten wij alleen de beelden die wij van hen maken? Mensbeelden ? Jomeij
Het pad dat we nemen zal voor iedereen verschillend zijn. De zoektocht naar waarheid heeft op een ieder van ons een verschillende uitwerking. Ik beschrijf alleen dat van mij. Jomeij
Keuzevrijheid? Ben ik vrij als ik moet kiezen?
Godsdienstvrijheid:met dank aan al die oorlogen in het verleden, met al dat geweld in het heden? Ook in de toekomst zal zich dit herhalen.Wij leven immers het verleden. Is dat vrijheid. Jomeij.
Eenzaamheid is een uitnodiging om te onthechten.
We hebben de Christelijke waarde ingeruild voor de waarde van de Euro.
Klimaatverandering schijnt niet aan God maar aan de mens te liggen.
Microkosmus en macrokosmus: Wat boven is ,is ook beneden;inzicht van de hermetische filosofie.
Uit de religie:Uit het onze vader; Uw wil geschiede, gelijk in de hemel alzo ook op de aarde.
Armoede is relatief zo sprak de minister van finaciën en hij flipperde vrolijk verder op zijn flipperkast.
Bijvoorbeeld door onbekende angsten
Agst is te lezen in de ogen.
Ook dieren kennen de doodangst
Democratie? Kennen wij niet.
Wij onderzochten of het volk een bindend referendum wil.99% zegt ja!! graag.
Zoeken naar waarheid.
het geheel is meer dan de delen.
26-05-2006
Onmeetbaar.
Onmeetbaar.
Van wetenschappelijk onderzoek kan men veel leren. Door alles uit elkaar te halen, te splitsen en te fragmenteren, Te becijferen en te meten, want men wil de waarheid weten Van al die moeilijke materie; van leven en de dood. De betrokkenheid van wat wetenschappelijk wordt onderzocht Is overal ter wereld bijzonder groot.
Het alles kunnen meten is tot wetenschap verheven, Afstand, ontwikkeling, kennis en zelfs het denken, Wat een materieel proces is, wordt gemeten. En wat gemeten wordt, wordt vergeleken, Het is lang, kort, groot, klein, grof, fijn, ietsje beter, best. Alles wat gefragmenteerd kan worden door onze hersens, Wordt gemeten, maar hoe staat het met de rest?
Fragmenteren leidt tot onderzoek van het kleine, Terwijl men hoopt hierdoor inzicht in het "grote" te verkrijgen. Maar inzicht krijgen heeft niets te maken met het "weten", Men was even vergeten wat er werkelijk aan schort; Dat het onmeetbare niet valt te meten, Onze hersens schieten hier te kort.
Zolang er wordt gemeten kan de geest slechts functioneren Binnen de grenzen van het meetbare, Dit noemt men in het Westen "De menselijke maat" De vraag is of er iets bestaat Wat die menselijke maat te boven gaat.
Omdat in te zien dient men vrij te zijn van angst, Want men is bang voor de dag van morgen. Ook over de pijn uit het verleden Maakt men zich grote zorgen, Omdat die zich in de toekomst mogelijk herhalen kan, En vooral ook om te sterven is men bang. Zo is men voortdurend met zijn angst in strijd, Toch als de angst wordt gadegeslagen kan ze worden opgelost Want de wortel van de angst is - het denken en de tijd.
Ik ben nu springlevend en ieder mag dit weten, Maar ik ben bang voor wat misschien gebeuren kan, En hiermee wordt "tijd" uitgemeten. Hier inzicht in te hebben is van groot belang, De angst verdwijnt vanzelf en men is dan niet meer bang Ook niet van elkander. Kan de geest dus vrij zijn van al dat passen en meten, Ook in relatie met de ander?
Als men van al dat passen en dat meten is bevrijd, Pas dan kan er iets nieuws gebeuren, Er is hiervoor geen garantie, geen bewijs. Dat moet men echter niet betreuren. Immers men kan een berg beschrijven, De vorm, de contouren, de schaduwen, Men kan het schilderen bedrijven, En er zelfs een gedicht over schrijven, Maar dit alles is niet de berg zelf. Men zal er heen moeten gaan Om zelf de berg te zien staan.
Mediterend werd ik wakker En begon op te staan. Ik zwaaide mijn benen uit het bed, Zetten mijn voeten op de grond, Keek uit het raam, Pas toen viel het mij op, en dat was fijn, Dat ik niet de stramheid van mijn spieren voelde, Geen zenuw in mijn lijf, geen pijn. Toen ik bedacht wat gebeurt hier nu, Voelde ik tegelijkertijd weer mijn spieren En de pijn daar waar ik mij had bezeerd. En ik besefte dat ik weer "normaal" was, En in mijn lichaam terug gekeerd.
Jomeij.
Op nieuw begreep ik dat door de tussenkomst van het denken mijn ervaring werd verstoord. Deze ervaring duurde ongeveer 30 seconden. Bijna 15 seconden meer dan de twee vorige ervaringen.
Het denken kan alleen fragmenteren, het kan de "heelheid"niet aan. Het denken schiet hiervoor te kort.
Vraag:nemen we de ware werkelijkheid wel waar of bestaat er nog een andere werkelijkheid? Lees hier later meer over op mijn blog.Jomeij.
Het denken schept verdeeldheid onder de mensen, het denken kan de heelheid, en de daarmee verbondenheid, van de mensen niet aan. Het denken veroorzaakt en schept immers alle grenzen. Niet alleen tussen de landen maar ook in die van de relaties en in de persoon zelf. Jomeij.
De honger en de armoede in de wereld wordt in stand gehouden door de armoede van de geest. Jomeij
Het leven is zo simpel, je hoeft het alleen maar te leven. Jomeij
Voor ons betekent VREDE alleen nog het ontbreken van OORLOG.
Moeten wij ons dan niet van de mens bevrijden?
Zij die menen dat de wereld en de kosmos een gescheiden bestaan leiden kennen zichzelf niet
De oorzaak van angst is vaak bekend.
De angst is angstaanjagend.
Heb lief al wat leeft.
Nee, wat is democratie?
Ook met politieke ruimte is er geen democratie.
Alle politieke partijen dienen stevig te worden opgesloten.
