En iemand vroeg mij wie ben jij? Ik antwoordde: ik ben Joop. dat is je naam zei hij maar wie ben je? Ik vertelde hem mijn beroep. Maar zei hij dat is je werk Maar wie ben jij? Ik gaf hem 1000 antwoorden, Maar hij bleef zijn vraag herhalen. Uiteindelijk gaf ik hem mijn laatste antwoord: Ik weet niet wie ik ben. Ga dan op zoek zei hij. Wat kon ik doen? Het negeren? Jomeij.
We spreken van wereldbeelden, we spreken van godsbeelden. Ontmoeten wij mensen elkaar wel echt of ontmoeten wij alleen de beelden die wij van hen maken? Mensbeelden ? Jomeij
Het pad dat we nemen zal voor iedereen verschillend zijn. De zoektocht naar waarheid heeft op een ieder van ons een verschillende uitwerking. Ik beschrijf alleen dat van mij. Jomeij
Keuzevrijheid? Ben ik vrij als ik moet kiezen?
Godsdienstvrijheid:met dank aan al die oorlogen in het verleden, met al dat geweld in het heden? Ook in de toekomst zal zich dit herhalen.Wij leven immers het verleden. Is dat vrijheid. Jomeij.
Eenzaamheid is een uitnodiging om te onthechten.
We hebben de Christelijke waarde ingeruild voor de waarde van de Euro.
Klimaatverandering schijnt niet aan God maar aan de mens te liggen.
Microkosmus en macrokosmus: Wat boven is ,is ook beneden;inzicht van de hermetische filosofie.
Uit de religie:Uit het onze vader; Uw wil geschiede, gelijk in de hemel alzo ook op de aarde.
Armoede is relatief zo sprak de minister van finaciën en hij flipperde vrolijk verder op zijn flipperkast.
Bijvoorbeeld door onbekende angsten
Agst is te lezen in de ogen.
Ook dieren kennen de doodangst
Democratie? Kennen wij niet.
Wij onderzochten of het volk een bindend referendum wil.99% zegt ja!! graag.
Zoeken naar waarheid.
het geheel is meer dan de delen.
17-12-2006
De diepste wortels van angst.
Angst en zijn dieper gelegen wortels.
De vraag van verleden week was: "Is het überhaupt mogelijk is volkomen vrij te staan van vrees, absoluut vrij"? Wat is innerlijk, psychologisch, gesproken de diepste wortel van vrees? Wat betekent vrees eigenlijk? Vrees voor iets, dat pijn gedaan heeft, vrees voor wat er zou kunnen gebeuren als.......met andere woorden, voor het verleden of voor wat in de toekomst zou kunnen gebeuren. Niet voor wat er op dit moment gebeurt, want op het moment is er geen sprake van vrees. Je kunt dus zelf heel goed ontdekken, dat vrees een tijdsgebeuren is. Bijvoorbeeld vrees voor iets dat vorige week, maand of nog eerder gebeurd is, dat psychologisch of lichamelijk pijnlijk was, en vreest dat dit morgen weer kan gebeuren. Of angst voor dat je iets niet zou kunnen bereiken of je baan kwijt raakt, je vrouw van je weg loopt, enz. Vrees is dus iets wat beweegt in tijdverband. Vanuit het verleden naar het heden en dat zich daardoorheen wijzigt naar de toekomst. Aan de oorsprong van de vrees ligt dus het denken. En het denken is een kwestie van tijd, omdat het denken immers een opeenhoping is van kennis, ervaringen, herinnering, reactie van het geheugen gevolgd door denken en handelen. ( zie hiervoor ook het artikel over "Het denken") Denken en tijd zijn dus één en het zelfde. Vrees is dus in de gedachten, in tijd geworteld. Dit alles ligt nogal voor de hand, het is eenvoudig een feit.
Nu heb ik nogal wat vragen gehad over het denken. Over het algemeen kwamen die vragen neer op: "is het wel mogelijk om het denken stil te leggen"?
Of ik heb iets niet goed beschreven, uitgelegd, of er is een interpretatie ontstaan van wat anders dan wat ik heb bedoeld te zeggen. Mooi een moment om eventuele misverstanden uit de weg te ruimen.
Neen, het is zeker niet de bedoeling hetzij het denken hetzij de tijd stil te leggen. Het zou trouwens onmogelijk zijn, ze stil te leggen want wie zou die instantie zijn, die zegt "ik moet het denken stop zetten"? Het zou een grote dwaasheid zijn, want die instantie maakt immers deel uit van het denken. Het is dan ook onzin te bedenken dat die instantie het denken gaat bedwingen. De bedwinger wordt zelf door het denken geschapen. Luister daarom liever alleen maar zonder iets te doen, sla het alleen maar gade. Die waarneming is op zichzelf al een vorm van actie, het is niet zo dat je "iets aan vrees moet doen" In onze geest, innerlijk moeten we in staat zijn het woord los te koppelen van onze beleving en moeten we vermijden dat het woord zich mengt in, en een rol speelt in de rechtstreekse beleving van het gevoel; het gevoel wat feitelijk voorhanden is. Als je dit onder de knie hebt en zo diep hierin kan doordringen, zal je ontdekken dat in het onbewuste, in de duistere uithoeken van de geest een gevoel begraven ligt van volslagen eenzaamheid. ( zie ook het artikel over "Eenzaamheid als uitdaging") Deze gevoelservaring van "die absolute eenzaamheid" en het zichzelf niet toestaan iets aan dat feit te veranderen maakt het mogelijk, deze bron van angst te overstijgen, en een absolute vrijheid van angst teweeg te brengen. Alleen dan kom je te weten wat werkelijkheid is, die ongelofelijke, zichzelf voedende energiebron die geen begin en geen einde kent, die tijdloos, puur "Liefde "is. De betekenis hiervan is tevens dat vrijheid in gebondenheid een bedenksel is en dus voorkomt uit het denken. Absolute vrijheid wordt dan ook niet door het denken geschapen.
Het is niet alleen van de laatste jaren, door de dreiging van het terrorisme, dat ik mij had voorgenomen een artikel over de struktuur van de angst te schrijven. Naar mijn mening zitten we immers allemaal gevangen in die verschrikking, die angst heet. En blijkbaar hebben we niet het vermogen, dat probleem op te lossen. We leren er mee te leven en raken er aan gewend. En als de angst te groot wordt vanwege een bedreiging van welke orde dan ook, proberen wij die te ontlopen door middel van amusement, door allerlei andere afleidende bezigheden, of door een veelheid van religieuze mogelijkheden. Wat is het wezen, de struktuur van angst eigenlijk.? Zeg nu zelf, vrees hebben we allemaal gemeen, of we nu in Amerika, Afrika of Nederland wonen of waar ter wereld ook. In wezen is angst altijd een en hetzelfde probleem. De mens heeft er duizenden en duizenden jaren mee geleefd, zonder in staat geweest te zijn om er van af te komen. De vraag is dan natuurlijk ook of het wel mogelijk is totaal, volkomen bevrijd te worden van angst? Niet alleen van bepaalde lichamelijke vormen van vrees, maar ook van de veel ongrijpbaarder vormen van innerlijke vrees. Zowel de bewuste angsten als de diep gewortelde, onondekte angsten, waarvan we nooit geweten hebben dat ze bestonden. Ons onderzoek naar die angsten dient geen analyse te zijn. Ik weet dat het al langere tijd mode is om, als je een of ander probleem hebt, daarme naar een psychoanaliticus te lopen. Ik hoop maar dat er geen van hen bij de bloggers zit!! Want dergelijke analyticus is niet anders dan U of ik, hij beschikt alleen over een bepaalde techniek zo als ook vele therapeuten over bepaalde technieken beschikken. Analyse vooronderstelt, dat er iemand is die analyseert. En is die analyticus verschillend van dat, wat hij analyseert? Of is die analyserende mens zelf dat wat geanalyseert wordt? Wie analyseert, is zelf het voorwerp van de analyse, dat is een voor de hand liggend feit. Ik analyseer mezelf, maar wie is die analyserende instantie in mij, die zegt: "dat moet ik analyseren"? Dat is nog steeds die analyserende mens, die zich scheidt van het voorwerp van de analyse en dat wat geanalyseerd gaat worden onderzoekt. Wie zichzelf analyseert is dus zelf dat, wat hij aan het bekijken, wat hij aan het analyseren is. Ze zijn een en dezelfde persoon. Als je ze scheidt is dat dus een list, een streek die het denken met je uithaalt. Wanneer we iets oplettend gadeslaan is er daarom geen sprake van analyse: dan is het alleen gadeslaan van de dingen, zoals ze werkelijk zijn. Observeren dus van wat feitelijk voorhande is, zonder dat wat voorhande is te analyseren. Want we weten natuurlijk allemaal wel dat je tijdens dat analyseren je jezelf aardig voor de gek kan houden. Maar als je de huidige wereld gadeslaat zoals die werkelijk is, en niet in de rol van Nederlander, Duitser, Belg, Fransman of in welke rol dan ook, zodat je feitelijk ziet wat gaande is, dan is dat zuivere waarneming van de dingen zoals ze zijn. We zullen dus moeten onderzoeken, observeren, wat angst eigenlijk is, en niet wat de oorzaak van angsten is, dat vooronderstelt analyse, een verder en verder afdalen in de oorsprong van angst. Het observeren zonder te vertalen of vertolken van wat je ziet. Zoals je een bloem kan gadeslaan. Zodra je de bloem uit elkaar trekt is ze verdwenen-en dat is analyseren. Waar wij het over hebben is echter gadeslaan van de schoonheid van de bloem, van de lucht die goudgeel kleurt bij het vallen van de avond. En zo zouden we op dezelfde manier de vrees kunnen gadeslaan en wat de wortel van de vrees is, niet de verschillende aspecten ervan, begrijpen jullie? Onze vraag is dus, of het überhaupt mogelijk is, vrij te zijn van vrees, absoluut vrij. Ik hoop daar volgende week nader op in te gaan.
Het denken kan alleen fragmenteren, het kan de "heelheid"niet aan. Het denken schiet hiervoor te kort.
Vraag:nemen we de ware werkelijkheid wel waar of bestaat er nog een andere werkelijkheid? Lees hier later meer over op mijn blog.Jomeij.
Het denken schept verdeeldheid onder de mensen, het denken kan de heelheid, en de daarmee verbondenheid, van de mensen niet aan. Het denken veroorzaakt en schept immers alle grenzen. Niet alleen tussen de landen maar ook in die van de relaties en in de persoon zelf. Jomeij.
De honger en de armoede in de wereld wordt in stand gehouden door de armoede van de geest. Jomeij
Het leven is zo simpel, je hoeft het alleen maar te leven. Jomeij
Voor ons betekent VREDE alleen nog het ontbreken van OORLOG.
Moeten wij ons dan niet van de mens bevrijden?
Zij die menen dat de wereld en de kosmos een gescheiden bestaan leiden kennen zichzelf niet
De oorzaak van angst is vaak bekend.
De angst is angstaanjagend.
Heb lief al wat leeft.
Nee, wat is democratie?
Ook met politieke ruimte is er geen democratie.
Alle politieke partijen dienen stevig te worden opgesloten.
