Ik ben Joosje
Ik ben een vrouw en woon in Nijmegen () en mijn beroep is Huisvrouw.
Ik ben geboren op 08/03/1949 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Fotograferen lezen muziek koken en pc.
IK heb 6 kinderen en 8 kleinkinderen
(negende is op komst)en 2 belhamels van
hondjes Tommy (yorky) en Joey (westy)
In de toekomst wil ik heel graag
powerpoints (leren) maken.
Elk afscheid betekend, de geboorte van een herinnering . Deze kaars brand voor, allen dierbaren die niet meer onder ons zijn, en voor alle zieken waar ook ter wereld
Je thuis ligt ! waar je hart is
Creeër nu je eigen toekomst, voor dat een ander het doet .
Vijf minuten hulp is beter, dan tien dagen medelijden.
De magnolia is al weer uit gebloeid. De andere bomen staan nu volop in de bloesem. wat een geweldig gezicht.
Het jonge leven onderzoekt elk grassprietje. De vogels zijn druk in de weer om hun nestje te bouwen. En de eekhoorn is ook al een tijdje uit zijn holletje.
Liefde is een deel van jezelf, met anderen delen.
Belangrijk:(H.de Dijn) Echt belangrijke mensen zijn ! mensen voor wie . Belangrijk zijn niet belangrijk is
Amsterdam de hoofdstad van Nederland , waar jaarlijks duizende toeristen op af komen vooral om naar de wallen te gaan . Hier onder wat andere beziens waardig heden.
Vreemden zijn vrienden met wie u nog kennis moet maken.
Als je de waarheid verteld hoef je weinig te onthouden.
Joosje`s blog
WELKOM OP MIJN BLOG .van Dag tot Dag .Mijn leven. Foto`s Natuur,Gedichten,Spreuken en Gezegden.
En alles wat mij nog meer boeid
16-05-2009
Straat:
Geen straat is te lang met een vriend of vriendin naast je.
Ik heb al een paar dagen niet meer aan mijn blog gewerkt, dinsdag had ik een afspraak bij de longarts en die had heelaas slecht nieuws voor mij wat ik al vermoede is waarheid geworden. Ik heb longkanker en het is al vrij groot. Dinsdagavond zijn de kinderen langsgeweest en moest ik hun vertellen dat ik longkanker heb. Dat is het moeilijkste gesprek in mijn leven geweest, het is voor mij erg maar voor de kinderen en voor mijn vader en moeder en Hans en alle andere familieleden is het net zo moeilijk. Maandag ga ik door de scann en dinsdag halen ze wat weefsel weg, als er geen uitzaaiingen zijn is er nog een behandeling mogelijk anders is het einde oefening. maar ik geef de hoop nog niet op