Door de vele problemen met de software van " Bloggen" werd deze nieuwe blog gecreëerd. Vroegere berichten kan men nog steeds terugvinden op "Mijn oude blog" in de rechter kolom onder "MIJN ANDERE BLOGS" !!!
05-08-2017
GR - midweek & Assebroek - Beernem - Assebroek & 03 augustus 2017
GR-midweek & Assebroek – Beernem – Assebroek & 03 augustus 2017 & 25 km
Vandaag met de trein naar Brugge, te voet naar Assebroek en terug, dit maakt een wandeling van 30 km in totaal. We verzamelden op de kinderboerderij De drie torentjes in Assebroek voor een prachtige wandeling grotendeels gebaseerd op de GR 129 en het Beverhoutsveld wandelpad. Tochtleider Noël had een wandeling gecreëerd in de Assebroekse Meersen – het Beverhoutsveld en het natuurgebied Gevaers-Noord, met zijn vele prachtige bomenrijen en meer dan 90 % onverharde paden, het was gewoon genieten van het mooie landschap!
Treinstapper & Alken - Sint-Truiden - 27 juli 2017
Treinstapper & Alken – Sint-Truiden & 21 km & 27 juli 2017
Inmiddels ben ik aan mijn derde “Treinstapper” toe en de minst interessante van de drie!
Start, het station in Alken, na een aanloop van ongeveer 2 km beland men op de Streek-GR Haspengouw die men volgt tot met voor Sint-Truiden, daar wordt gewisseld voor de GR 564 (Kempen – Condroz) die mij naar het station van Sint-Truiden begeleid. Er wordt vrij veel op verhard gestapt, landschappelijk heeft het niet veel te bieden met uitzondering van het stukje natuurdomein Nieuwenhoven en de periode met de “bloesems” waarschijnlijk. Dus voor mij geen aanrader, de foto’s maken dit misschien niet helemaal duidelijk, wel het aantal!
NMBS & Halle - Snit-Martens-Bodegem & 20 juli 2017
NMBS & Halle – Sint-Martens-Bodegem & 26 km
Vandaag een wandeling op voor mij veel gekende wegen, een afwisseling van verharde en onverharde paden. In de voormiddag een combinatie van de Streek-GR Groene Gordel, GR 512 en Wandelnetwerk Pajottenland, in de namiddag hoofdzakelijk het wandelnetwerk, het werd een mooie wandeling met vrij veel groen! Op ons pad: Halle, Oudenaken, Sint-Lauriens-Berchem, kasteel Gaasbeek, Gaasbeek, kasteeldomein Groeneberg, Sint-Gertridus-Pede, Sint-Anna-Pede (Pieter Breugel), Bettendries, Begijnborre, om te eindigen in Sint-Martens-Bodegem.
Treinstapper - Schoonaarde – Dendermonde & 24 km & 13 juli 2017
Treinstapper - Schoonaarde – Dendermonde & 24 km & 13 juli 2017
Vorig jaar kwam de nieuwe “Treinstapper” van de Grote Routepaden op de markt. Inmiddels ben ik aan mij tweede wandeling toe, de eerste, Wespelare – Leuven heb ik geen foto’s gemaakt, nu wel!
In grote trekken even het parcours schetsen, starten uiteraard aan het station van Schoonaarde met een korte aanloop over de Schelde naar de GR 128. Men belandt in de broeken om zo door te trekken naar het Donkmeer van Berlare, vervolgens het prachtige Belarebroek en terug de oevers van de Schelde opzoeken. Deze steekt men over met het veer ter hoogte van het “Appelsveer”, een doorsteek, om dan de oevers van de Dender te bewandelen. Via de spoorwegbrug van Oudegem steekt men de Dender over en beland men op het grondgebied van Sint-Gillis, hier komt de GR 128 en de GR 5A samen. We wisselen van GR en vervolgen onze weg langs de “Forten” naar het centrum van de Ros Beiaard stad. Net voor de markt verlaat men de GR 5A om te eindigen aan het station.
Donderdag 6juli 2017 GRP Tour de la Lys, GR 145 Via Francigena en GR 127 RELY (Nord)
Rely-Febvin Palfart: op stap ten zuiden van de brede Leievallei tussen mijnsteenhopen, op een spoorwegzate en een grazige heerweg, doorheen koele restbosjes en kriskras doorheen zonovergoten…
Na Haverskerque-St Venant (2012), Boëseghem-Isbergues (2013), Steenwerck- Sailly sur la Lys (2014), Roquetoire-Aire sur la Lys (2015) Liettres-Mametz (2016) strekken we voor de zesde maal op rij onze benen langs "la Lys romane". Voor de eerste keer ontsnapt de nog prille rivier aan ons oog. Niet erg, ook de volgende jaren krijgen we nog de kans haar kraakhelder kabbelend te zien.
We starten de wandeling op de parking nabij het mooie en goed onderhouden parkje voor de Mairie van het kleine landbouwer dorpje Rely. Kort na de start belanden we op een brede aarde- en graswegel in de boerenbuiten. Restbosjes omzomen op de heuvelkammen het licht golvend akkerland. Even verder lopen we onder een hoge voetgangersbrug door richting La Tirmande, een gehucht van het meer oostelijk gelegen Ligny-lès-Aire. Het gehucht lijkt weinig aantrekkelijk, dan maar een toegang zoeken doorheen de met struikgewas bedekte berm richting brugleuning. Wat vroeger een verhoogde spoorwegberm was is nu omgetoverd tot een breed aardepad in een prachtige groene tunnel. Witrood kleurt her en der een boomtronk. Hier loopt de GR 145 “La Via Francigena”, de pelgrimsroute die Canterbury met Rome verbindt. Wij lopen tussen Fosse nr 2 (links, 110 m hoog) en 2bis (rechts, 114 m hoog) - restanten van een mijnverleden - door en verlaten de GR 145 die verder noordwestwaarts afbuigt richting Liettres, de startplaats van de septembertocht van vorig jaar. Ondertussen wandelen we ongemerkt ook op het lokale wandelpad “Monts et Campagne”. We volgen dit pad doorheen de kleine cité Le Transvaal richting Chemin de Brunehaut, een niet onbekende naam voor wie regelmatig op pad is in Noord-Frankrijk. Kaarsrecht zuidwaarts volgen we over bijna 4 km - de horizon markeert het eindpunt - het nu eens breed dan weer smalle langzaam klimmende gras- en aardepad doorheen akkerland. Nu en dan biedt een struik een plukje schaduw. Hoe zou het zijn met onze GRP Tour de la Lys, de rode draad doorheen de Do-GR septembertochten? Wanneer de Chemin de Brunehaut afdaalt (133 m naar 115 m) in de prachtige vallei van het riviertje “Puits sans Fond” stoten we op de pijltjesboom “GRP Tour de la Lys”(geel-rood) en “GR 127 Sentier des Collines d’Artois” (wit-rood), die hier arm in arm lopen richting het nabijgelegen Febvin-Plafart. Recht tegenover de Sainte-Berthekerk ligt Le Paradise waar uitbaatster Marie ons met open armen zal ontvangen. Het kleine café is alleen nog ‘s avonds open maar voor GR-stappers maakt ze een uitzondering. We hebben ong. 9 km op de teller staan.We wandelen richting Nédonchel en haar oostelijk gelegen zusterdorp Nédon. Hier verlaten we nog maar eens de GR (GRP) en kiezen verder op voor het lokale wandelpad La Coqueline. Onverhard stappen we langsheen een bosrand richting kerktoren van het inkoopstadje Amettes. Bij helder weer maken aan de noordoostelijke horizon Les Monts de Flandre hun opwachting. De Casselberg met de nabijgelegen bult van de Wouwenberg, voeren de heuvelrij aan. We banjeren min of meer op hoogte en dwalen krinkelkrankelkronkel op (stofferige) brede aardewegels tussen de immense graanvelden in noordoostelijke richting. In deze zonnebank laten we ons oriënteren door de Sentier La Méroise. We duiken onder de A26 - l’Autoroute des Anglais - door en belanden in het fraaie bosrijke valleitje “Les Longues Trinques” gelegen in het verlengde van de “Ravin de la Méroise”. We laveren, door god en klein pierke verlaten, tussen het langgerekte Bois d’Auchie en houtkanten en lopen doorheen een oude vliegveldsite die in aanloop van WOII een militair karakter kreeg. Wie goed uitkijkt kan over de velden heen in zuidelijke en westelijke richting drie kerktorens onderscheiden: Auchy-au-Bois, Ligny-lès-Aire en Rely. Uiteraard is deze laatste de uitverkorene. (Tekst Jaak Perneel)
De stations van Hoei en Amay liggen eigenlijk niet zo ver uiteen, dus maken we er een grote lus wandeling van. We steken de Maas over en verkennen eerst een stukje van “Vieux Huy” om dan de klim van de “Muur van Hoei” aan te vatten, boven lig de aankomstlijn van de bekende wielerklassieker “De Waalse Pijl”. Eens boven en uit het bos kunnen we genieten van de vele vergezichten en het golvend landschap. Stree is het eigen dorpje op ons parcours, maar een café is er niet, dus wordt het picknicken in de schaduw van de bomen. Met een steile afdaling naar de vallei van de Maas bereiken we het station Amay.
NMBS & Pensioenwandeling Marc & 29 juni 2017 & Asse – Merchtem.
NMBS & Pensioenwandeling Marc & 29 juni 2017 & Asse – Merchtem.
Het is de gewoonte bij de mannen (vrouwen) van “ ‘t Spoor” dat wanneer iemand op pensioen gaat en dit zijn er niet veel meer want de meeste zijn het al, een speciale wandeling wordt voorzien!
Nu was Marc aan de beurt, gaat per 1 juli met pensioen en hij heeft het volgende van gemaakt:
Asse – Merchtem. Afstand: ± 20 km. (Voormiddag: 12 km –namiddag: 8 km) We vertrekken rond 09u00 aan station Asse en via veldwegels komen we langs de Groenstraat (eventjes rust) en verder via Kravaalbos naar Meldert waar we tegen rond de middag verwacht worden om iets te eten en drinken (van 12u tot 14:30). Je hoeft dus geen eten en drinken mee te brengen voor ’s middags. Daarna via Mazenzele en Paddebroeken naar Merchtem waar we afsluiten “bij den Bizon”.
Het werd een mooie wandeling met vele onverharde paden, met andere woorden, het was af!
Bedankte Marc, geniet van je pensioen !!!!!!!!!!!!!!!!
De GR-bustocht van zondag 23 april tussen Frévent en Hesdin op de GR 121 was een topper, fris maar droog weer met af en toe een streepje zon. We stapten langs de vele kleine dorpjes in de vallei van de Canche: Ligny, Boubers, Monchel, Conchy, Hametz, Fillièves... om via Vieil-Hesdin de Place d' Armes te bereiken in Hesdin. Het koolzaad stond in volle bloei op de velden, voegt daar een golven landschap bij, meer moet dat niet zijn om een pracht van een wandeling te zijn.
Met enkele Belgische vrienden ben ik voor twee wandelingen richting “Parque Natural Sierra de Cazorla, Segura y las Villas” getrokken, het grootste natuurgebied van Spanje. Na een rit van 200 km maken we een korte wandeling van 12 km in Castril en rijden dan verder door naar Cazorla. Op dag twee staat de klim naar de “Gilillo” 1846m op het programma, goed voor 24 km en een klim van 1110m. We hebben genoten van het goede weer, maar vooral van de prachtige natuur!
Dit is een kleine bergketen op ongeveer 40 km, dus goed bereikbaar. Die wordt middendoor gesneden door de snelweg A30 Cartagena – Murcia, komende van het zuiden links van de autostrade de “Carrascoy”, rechts “El Valle”. Vrijdag 10 februari een verkenning gemaakt in het gebied van El Valle, een wandeling van 12 km, totaal 460m dalen en stijgen. Een zeer mooie wandeling, eentje die mogelijk past in het wandelschema van onze vriend Ludo! Spijtig, bij de verkenning was het wel goed wandelweer, maar niet ideaal voor de fotografie, te nevelig! Toch een kleine foto indruk van het gebied op volgende link.
Zoals voorzien zijn we op woensdag 16 en donderdag 17 november richting Antequera getrokken, dit ligt net iets boven Malaga (Andalucia). Op woensdag lopen we de Caminito del Rey, was vroeger een van de gevaarlijkste paden die er bestonden, dit door de staat van verval ervan, nu door de her aanleg, een van de meest veiligste. Het ongeveer 8 km lange pad kan men opdelen in 5 stukken - een aanloopstrook - een eerste kloof - een tussenstuk - een tweede kloof en een sluitstuk. Vooral de kloven zijn fantastisch, het pad hangt letterlijk aan de rotswand, is totaal nieuw en is boven het oude pad gebouwd zodat er veel delen nog intact zijn en zo kan men zien in welke staat het was. Op donderdag bezoeken we El Torcal, een uitzonderlijk rots landschap gevormd door de grillen van de natuur. Het uitgezette wandelpad is net geen 3 km lang maar reken minstens 2 uur om het te doen, dit door de staat van het terrein, rotsblokken op – af - tussendoor, smalle kloven enz. maar de moeite om het te doen! Hopelijk kunnen de foto’s dit alles iets duidelijker maken.
Op de eerste vrijdag van de maand november stond een nieuwe wandeling op het programma, via Pino Gardo naar de Barancos de Gebas. Eentje om in te kaderen !!!
NB: Volgende week staan er twee speciale wandelingen op programma, onder andere de bekende Caminito Del Rey. Dus volgt er nog een tweede fotoverslag deze maand!
Onmiddellijk drie wandelingen in een verslag, om het mij niet moeilijk te maken! De eerste vrijdag trokken we naar ons zo vertrouwde natuurgebied de Sierra Espuña, het blijft altijd verrassend mooi! Op zondag iets speciaals “De Pepertjeswandeling”, we trekken de campo in op zoek naar velden waar de paprika (zachte) geteeld wordt en zien we hoe de mensen die nog op ambachtelijke wijze na de pluk drogen in open lucht. In het dorpje El Pareton bezoeken we een moderne installatie alwaar ze machinaal in de oven gedroogd worden. De derde wandeling op dinsdag trokken we een klein natuurgebied in dat we voor de eerste maal bezochten, de Sierra de Las Moreras. Zie fotolink voor een kort verslag, veel kijkplezier.
Een extra wandeling met de mannen van het "spoor", tussen de stations van Opwijk en Malderen. Onderweg op ons pad enkele kleine natuurgebieden en als finale een fijne mosselfestijn.
GR – West-Vlaanderen & Trektocht 2016 in de Pyrénées Catalanes, Réserve Nationale de Faune Sauvage d’Orlu, Andorra, Pyrénées Ariégeoises & GR 10, GR 11, GR 36, GR 7, GR 107C, GRP tour de Capcir, GRP tour de Cerdagne, GRT (transfrontalier), GRP (pays), HRP/ARP (Haute Route Pyrénéenne / Alta Ruta Pyrenean).
Van 04 juli tot 18 juli & Vernet-les-Bains – Goulier, een tocht over magische bergtoppen (cols), landschappen en die je alle mogelijke vegetaties laat ontdekken en bewonderen.
Op onderstaande link een fotoreportage die een poging is je de tocht te laten meebeleven, veel kijkgenot.
Ja beste blogbezoekers, het is voor het ogenblik vrij stil op mijn wandelblog! Er komt verandering, morgen vertrek ik met GR-West richting Pyreneeën voor een 13-daagse trektocht, dus in de tweede helft van de maand juli mag je uitvoerig verslag (foto’) verwachten. Wat geduld!!!!!!!!!!!!!!!!!
Een wandeling met mijn buurman Gerard van 20 km. Een eerste na een hele periode van inactiviteit door wat gezondheidsproblemen maar die zijn nu gelukkig achter de rug. Net op tijd want binnen een kleine vier weken vertrekken we richting Pyreneeën voor een 13-daagse trektocht. Nog wat trainen en alles komt in orde.
GR - Midweek & Escalles (Fr) - Côte d’Opale – 07 april 2016.
GR-Midweek & Escalles - Côte d’Opale – 07 april 2016.
Escalles, het liefelijke dorpje aan de voet van de ‘Blanc-Nez’ is het begin- en eindpunt van de wandeling: de uitersten op de tijdslijn. Deze op de hoogtelijn zijn van een heel ander kaliber. Falaises wisselen af met diepe valleien, duinen, duinbosjes en een stevig stuk strand. Dé ideale plek om een eerste, frisse lenteneus op te halen. Meteen na de koffie gaat het stijl de hoogte in. Wit-rood verraadt een langeafstandswandelpad. De tegenligger zou weleens een pelgrim kunnen zijn. We lopen langs de GR 145 ‘la Via Francigena’: de oude pelgrimsroute van Canterbury naar Rome. Eens boven (151 m) en na volle genotsteugen van het zicht op Dover en de Engelse ‘krijtlijn’ dalen we, zoals gebruikelijk helemaal af naar Sangatte. Op nog geen 200 m van de plek waar de tunnel onderdoor gaat veranderen we van koers. De Cap BlancNez ligt aan ons voeten. Een mooie beklimming volgt langs de falaise, het oorspronkelijk tracé van de GR 120. Het pad is nog altijd toegankelijk, bewegwijzerd en benoemd als verbindingsweg tussen de Cap en Sangatte. Toch even opletten geblazen. De F.F.R.P.: de federatie die instaat voor de bewegwijzering en beschrijving heeft dit tracé, om veiligheidsredenen verlaten. De nodige omzichtigheid is geboden en we lopen netjes in indianenpas achter elkaar en zeker niet aan de rand van de falaise. We genieten ten volle van de ‘Koning der Cap’s’. Een nieuw pad, op grote afstand van de rand daalt nadien zigzaggend tot aan de Cran d ’Escalles. Van hieruit kan je het strand volgen tot in Wissant, tenminste als de zee dit toelaat. Net nu, begin april is het hoogtij rond 12.00 u en valt dit idee letterlijk in het water. Het alternatief, de GR 120 daalt nu langzaam tot op het ‘wit zand’ van Wissant. Alleen de ‘Petit BlancNez laat ons nog heel even hoogte winnen. Het dorpspleintje, netjes getooid met een pas gerestaureerd kerkje en de Mairie ligt er rustig bij. De klok wijst 13.30u. De teller staat op 14.0 km. We bivakkeren in de omgeving: ‘chez Nicole’. Omdat het ook in Frankrijk Paasvakantie is kan het druk zijn maar vermoedelijk kan de gelagzaal en het terras volstaan. (Je kan er ook, voor 10 euro lekkere mosseltjes met een bakje friet eten.) In het weekend hoor je hier meer ‘Vlaams’ dan ‘Frans’. Het St.-Niklaaskerkje, met ‘de maagd met baard’ is een bezoekje waard. Een uur later trekken we ons op gang langs ‘ruisseau d’Herlen in de richting van de zee. De vernieuwde zeedijk brengt ons tot aan ‘la dune d’Aval’ waar we landinwaarts kiezen. Voorbij de Motte du Bourg: een tumulus uit de tijd van Julius Caesar, kruisen we de D940. Een geelbloeiende haag van gaspeldoorn siert langs weerskanten het klimmend graspad in de site Naturel ‘le Phare’. Een paar veldwegen verder kleuren de bordjes geelrood en wit-rood. We lopen langs de streek-GR ‘Boulonnais’ en de GR 128. Vanuit een heel andere kant beklimmen we de Mont de Sombre, de laatste bult voor deze namiddag. Met een schitterend zicht op ‘de Manche’, de Cap Blanc Nez en Escalles daalt ons pad nu heel langzaam tot op het kerkplein. (Tekst: GR-West)
Gisteren zondag pas thuis van zes maanden Spanje en vandaag al op pad, ik kon het niet laten want vermoede dat het een mooie en interessante wandeling ging worden in “De Hel van het Noorden”. Ja, volgende zondag is Paris – Roubaix en we gingen ook enkele kasseistroken van de befaamde klassieker verkennen. In Espléchin, net voor de Franse grens vertrokken we met wat regen maar al vlug klaarde het op en konden we bij vrij goed weer genieten van wat ons voorgeschoteld werd. Enkele gekende kasseistroken stonden op het programma zoals die van Camphin en Pévèlle en Carrefour de L’Arbre, maar klik op de fotolink en geniet mee bij enkele beelden.
Eind februari maakten we een 2-daagse wandeling in de Sierra de Ricote en de vallei van de Rio Segura, een prachtig gebied op ongeveer 130 km van ons hier vandaan (Puerto de Mazarron). Op de onderstaande link een korte impressie van dit alles. Ja, nog enkele weken resten ons hier want op 03 april in zijn we terug. Tot dan!!!!!!!!!