Door de vele problemen met de software van " Bloggen" werd deze nieuwe blog gecreëerd. Vroegere berichten kan men nog steeds terugvinden op "Mijn oude blog" in de rechter kolom onder "MIJN ANDERE BLOGS" !!!
08-08-2020
België & 06 augustus 2020 & Watermaal-Bosvoorde - Zoniënwoud
België & Watermaal-Bosvoorde – Zoniënwoud & 06 augustus 2020
Door de voorspelde hittegolf werd besloten het bos op te zoeken, het werd dus het Zoniënwoud. Het station van Bosvoorde werd de startplaats om een kringwandeling te maken en te genieten van aangename temperaturen. De vele prachtige bomen werden afgewisseld door gemengd loofbos en het Rood-Klooster bracht wat verpozing. “Het Rood Klooster of Rooklooster was een augustijner priorij in het Zoniënwoud, nabij het dorp Oudergem, die haar oorsprong kende in 1368 en in 1789 grotendeels werd afgebroken.”
Een wandeling die we enkele jaren terug al gedaan hebben, maar nu met enkele aanpassingen. We starten de wandeling in Braine-L’Alleud (Eigenbrakel), ook de stad waar Paul-Henri Spaak gewerkt en geleefd heeft, de medestichter en grote bezieler van de Europese Unie. Een wandeling met een groot stuk geschiedenis “De Slag van Waterloo”, maar ook met een zeer variërend landschap.
Een laatste wandeling op het wandelnetwerk Demer en Dijle. Met de trein naar Aarschot en een korte busrit tot in Nieuwrode. Nog een stukje Hageland met heel wat onverharde paden en veel NATUUR, meer moet dit niet zijn voor een geslaagde wandeling. Volgende week trekken we waarschijnlijk richting Waterloo!
Een wandeling in Hoog-België is bijna altijd een garantie voor een zeer mooie tocht en dit werd het ook. Met de trein naar Verviers en een busrit van ongeveer driekwartier en we staan in Malmedy. Na een korte voormiddag (8 km) kunnen we onze knapzak aanspreken in Stavelot. In de namiddag moet er nog stevig geklommen worden en uiteraard ook dalen, dit laatste doen we via de “Promenade des Artistes” richting Spa. Spa is Spa niet meer en vind maar een café in de omgeving van het station, brute pech!!!
Met de trein naar Zottegem en dan een busrit tot de halte Vloesberg – D’ Hoppe, zo begon onze dag. Het weer zat ons niet echt mee vandaag, zwaarbewolkt en de ganse voormiddag een lichte druilige regen, gelukkig werd het in de namiddag droog. We wandelen eigenlijk op de rand van de “Pays des Collines” een prachtig heuvelend landschap met zijn vele aarde wegen en smalle voetpaden. De nummering van het wandelnetwerk is onze leidraad, maar regelmatig duikt het wit-rood op van de GR122. Niettegenstaande het minder weer werd het een prachtige wandeling, de foto’s zijn uiteraard door de omstandigheden van een mindere kwaliteit.
Een rondje Kalmthoutse Heide & Ossendrechtse duinen (23 km)!
Vandaag ben ik eens alleen op pad geweest, een prachtige wandeling op de Kalmthoutse heide en even de grens overwippen naar de Ossendrechtse duinen. Afwisselend bos, heide, vennen- en grasgebied, zandstroken, kortom een pracht van NATUUR!
Vandaag trekken we naar de provincie Luik, meer bepaald naar de vallei van de Amblève. We nemen de trein naar Trois-Ponts en gelukkig hebben we in het station van Luik en half uur tijd tussen twee treinen in zodat we even naar buiten kunnen om ons mondmasker af te zetten! Het wordt een lus wandeling, vanuit Trois-Ponts lopen we richting Stavelot om dan iets zuidelijker terug te keren naar onze startplaats, een pracht van een wandeling.
Terug op pad met het knooppuntennetwerk en onderweg regelmatig een stuk van de Streek-Gr Hageland. Een mooie wandeling, een bonte combinatie van boomgaarden, wijngaarden en bossen. De Wijngaardberg is het hoogtepunt, toch in ieder geval het hoogste punt van de wandeling en eindigen doen we via de vallei van de Demer.
Nog een laatste wandeling op het wandelnetwerk Dijle en Demer. We starten met een grote rondwandeling in het Haachts Broek en vervolgen met de groene zone van de Antitankgracht richting Dijle. Deze laatste volgen we via de linkeroever tot in Werchter, lopen langs de rockweide om te eindigen aan de treinhalte van Wespelaar-Tildonk, we hadden geen geluk want het was de sluitingsdag van het plaatselijk café.
Vorige dinsdag waren we noordwestelijk van Mechelen op stap, nu zuidoostelijk! Terug een wandeling uitgezet met het knooppuntennetwerk, nu “Demer en Dijle” en een deel via het digitale netwerk, dus niet zichtbaar op het terrein. Een mooie wandeling met vrij veel onverhard en uiteraard enkele mooie stukjes natuur zoals het Liesbethbos, Steentjesbos en Vriezenbroek. Na drie maand corona-tijd eindelijk een terrasje kunnen doen!
België & 09 juni 2020 & Mechelen - Kapelle-op-den-Bos
België & Mechelen – Kapelle-op-den-Bos & 09 juni 2020
Een wandeling op het wandelknooppuntennet “Rivierenland”, maar de eerste 5 km lopen ook samen met het geelrood van de Streek-GR Dijleland. Heel wat natuurschoon op ons programma, om te beginnen het Vrijbroekpark, gekend om zijn prachtige rozentuinen, de natuurgebieden Robbroek, Den Battelaer en Blaasveldbroek, verder nog het kanaal Leuven-Dijle, de Zenne en de watersportbaan Hazewinkel.
Een echte aanrader is het niet want in de eerste de helft van de wandeling zijn het voornamelijk verharde wegen en paden. De Kalkense Meersen stellen eigenlijk niet zoveel voor, wel zeer mooi maar men komt er niet echt in. Het wordt pas echt interessant na het Donkmeer met de broeken en tenslotte het Berlarebroek, hier na is de GR128 blijkbaar verplaatst naar het verharde jaagpad op de Scheldedijk wat voor mij geen meerwaarde heeft en vond ik het vroegere beter.
In de eerste plaats moet ik wandelvriend Jaak P. bedanken voor de track van deze wandeling. Voor de tweede maal in Corona-tijden nemen we de trein, nu naar Jette waar we de wandeling starten naar Merchtem (23 km), een tocht in lijn van station naar station, doorheen de Brusselse Groene Gordel en de valleitjes van de Brabantse Kouters, bestande uit: GR 128, GR 126, Streek-GR Groene Gordel, Randonnées en Boucle à Bruxelles BRU 3. We genieten van de vele onverharde paden, de mooie vergezichten en van het warme weer, maar geen terrasje!!!
België & 21 mei 2020 & Mollem - Sint-Gillis-Dendermonde
België & Mollem – Sint-Gillis-Dendermonde & 21 mei 2020
In bijzondere “Corona-tijden” eindelijk terug naar af! Wekenlang steeds dezelfde rondjes lopen rond je “kot” begon vervelend te worden, maar gelukkig is het terug mogelijk iets anders te wandelen. Om 9 h in de morgen met mondmasker aan de trein genomen naar Mollem, waar we, mijn buurman Gerard en ik de terugweg aanvatten naar huis en dit via hoofdzakelijk de GR128. Hier en daar werd een doorsteek gemaakt want het was zoal een zeer pittige tocht van 29 km. Zo, we zijn terug aan het bloggen en hopelijk wordt dit weer een wekelijks gebruik.
Barrancos de Gebas is een speciaal wondermooi landschap, men noemt het naar het Engels woord de ”badlands”, wij het “maanlandschap”. Het is een beschermd gebied van 2271 hectare groot die bestaat uit hoofdzakelijk kalkachtige grond. De vele geulen en ravijnen zijn gevormd door het water uit de Rambla de Algeciras afkomstig van de Sierra Espuña en die nu wordt opgevangen in een stuwmeer.
Zo dit is voorlopig mij laatste stapverslag want door het Coronavirus, geen wandelen meer tot…..???
Spanje & 03 maart 2020 & Barranco de la Cueva del Agua – Barranco de Ugéjar
Spanje & Barranco de la Cueva del Agua – Barranco de Ugéjar & 03 maart 2020
Vorige week 25 Februari wandelde wij het volgende: Deze wandeling heb ik gelopen met vriend Stef. Het is een echt stiltegebied, men komt er geen mens tegen, tenzij een boer die bezig is op het veld. De bloemen prachtig en de grote variatiet is er overvloedig, het is gewoon genieten. Jammer is er een klein minpuntje, je kan hem niet lopen met een groep, je moet er een omweg maken (zoeken) want het pad loopt een stuk over een privéterrein. Vandaag wandelen we het verlegstuk ervan, een stil, vrij groen natuurgebied met ditmaal geen grote hindernissen.
Spanje & 29 februari 2020 & La Unión – Het mijnengebied
Spanje & La Unión – Het mijnengebied & 29 februari 2020
Het enorme mijnengebied in de drie Cartagena – Portman – La Unión staat vandaag op ons wandelprogramma. De eerste mijnactiviteiten dateren uit de Romeinse tijden en werden terug opgestart in het begin van de 19e eeuw om dan voorgoed gesloten te worden in de jaren tachtig van de vorige eeuw. Er werd voornamelijk lood, zink, zilver en vele soorten mineralen gedolven in zowel ondergrondse als open mijnen. Wandel een stukje mee via de fotoreeks!
Spanje & 25 februari 2020 & Barranco de la Cañada de Ugéjar – Barranco de Ugéjar
Spanje & Barranco de la Cañada de Ugéjar – Barranco de Ugéjar & 25 februari 2020
Deze wandeling heb ik gelopen met vriend Stef. Het is een echt stiltegebied, men komt er geen mens tegen, tenzij een boer die bezig is op het veld. De bloemen prachtig en de grote variatiet is er overvloedig, het is gewoon genieten. Jammer is er een klein minpuntje, je kan hem niet lopen met een groep, je moet er een omweg maken (zoeken) want het pad loopt een stuk over een privéterrein.
Albudeite is een dorp van nog geen 1400 mensen gelegen aan de RM-15 halfweg tussen Alcantarilla en Mula. Het heeft zijn bestaan te danken door de ligging aan de Rio Mula met zijn vele vruchtbare gronden. Ook gekend door een van die oude ambachten, die van de “Esparto” een vezel verkregen uit verschillende wilde planten van de grasgroep, waarmee men vele voorwerpen vervaardigden, waaronder de bij ons bekende “espadrilles” (schoenen).
Spanje & 14 februari 2020 & Sierra Espuña – Collado Mangueta – Pedro López – Casas Malvariche – Collado Blanco
Spanje & Sierra Espuña – Collado Mangueta – Pedro López – Casas Malvariche – Collado Blanco & 14 februari 2020
Terug een wandeling in de Sierra Espuña maar dan wel op grote hoogte, de Pedro López (1568 m)) is de op een na hoogste punt van de Sierra, die we bereiken na ongeveer 4 km wandelen. Dan volgt een zeer lange afdaling van 9 km naar Casas Malvariche, om dan terug te stijgen via de Rambla Malvariche naar Fuente Blanca. Dit wordt een zware karwei door de vele afgebroken takken en de omgevallen bomen ten gevolge van de grote sneeuwval van enkele weken terug. Vanuit Fuente Blanca stijgen we verder naar Collado Blanco en dan verder naar ons eindpunt, Collado Mangueta. Het werd een vrij lange wandeling van 21 km en 850 hoogtemeters.
