Op Facebook kan je je naam toevoegen aan groepen die staan voor een bepaald standpunt. Zo is er een groep die zegt dat er twee dingen oneindig zijn, te weten het universum en de menselijke domheid maar over het universum zijn ze niet zo zeker. Is het dom om vast te stellen dat verkiezingscampagnes al te zeer verworden zijn tot wedstrijden over de leukste smoel of de origineelste one-liner?
Beste sportliefhebber,
Zal Le Tisserand na zijn overdonderende overwinning ook de gele trui mogen omgorden? Zal hij in staat zijn sympathie af te dwingen bij andere ploegen zodat deze hem niet in het wiel zullen rijden? Zal hij ons land weer op de wielerkaart plaatsen of wordt hij de kiem van haat tussenvoor- en tegenstanders? Kan hij bekomen dat hij ook door u in het hart wordt gesloten of zal u het hem niet vergeven dat hij zijn vroegere kompanen enkele jaren geleden in de steek liet?
In 'De Wereld Morgen' -internetnieuws dat ik durf aanbevelen- tekent Bleri Lleshi, Brussels politicoloog, documentairemaker en auteur- op dat de kiezer niet altijd gelijk heeft. Er zijn voorbeelden genoeg die aantonen dat de kiezer soms monsters en wrede figuren aan de macht heeft gebracht.
Politici herhalen steeds maar weer dat het de burger is die beslist maar ondertussen zijn vele mechanismen uit de grond gestampt die de burger misleiden. Denk aan marketingbureaus, commerciële bedrijven, psychologen, sociologen, politocologen, fotografen, journalisten, communicatiedeskundigen, adviseurs, mediacontacten, opiniepeilingen, enz...
Overtuigen doe je door tv-optredens, slogans, reclameborden, de juiste gelaatsuitdrukking.
Er staat veel meer op het spel dan debatten waar we maar moeilijk iets van kunnen begrijpen door de complexe taal die de politici gebruiken. Technische termen zoals ze zelf zo vaak zeggen. Het gaat om de organisatie van onze samenleving: uw werk, het onderwijs van uw kinderen, uw gezondheidszorg, uw pensioenen, enz.
Er is nood aan een kritische burger, eerder dan aan een volgzame burger.
Genoeg dus met de onzin dat de burger altijd gelijk heeft of dat de burger niet schuldig is.
Op Canvas zag ik een reportage over pedofilie in de Amerikaanse kerk. (Ik hoed mij ervoor 'kerk' nog ooit met hoofdletter te schrijven.) Ik vroeg me af waarom het einduur na middernacht geprogrammeerd stond. Niet aantrekkelijk genoeg voor 'Koppen'?
En op Nederland 2 keek ik naar een ontluisterend beeld over Berlusconi.
We zullen wel om de oren worden geslagen met met hopen papier van politici.
Maar "wie gelooft die politiekers nog?" En geloof jij nog in de democratie of in wat daarvoor moet doorgaan?
In "Pleidooi voor een eerlijke politiek" slaat een VRT-journalist nagels met koppen en reikt hij concrete oplossingen aan. Van wie kreeg hij op de voorstelling van zijn boek de meeste sympathie? Van diezelfde politici...
Zijn politiekers niet meer van mekaar te onderscheiden? Willen ze allemaal op de eerste plaats hun zakken vullen? Ik weiger dat te geloven. Net zozeer als ik weiger te geloven dat alle mensen mekaar naar de verdoemenis willen. En daarom ga ik stemmen op 13 juni. Niet lukraak. Ik maak een keuze voor ideeën en stem op wie wil blijven praten met de anderen om tot oplossingen te komen. Met aandacht voor de zwakkeren. En als er over vier jaar -of eerder- weer moet/mag gestemd worden, ga ik opnieuw. En misschien kies ik dan voor een andere partij en voor een andere politieker maar ik weiger monddood te zijn.
