|
Hoofdstuk 14:Londen
When a man is tired of London, he is tired of life,
For there is in London all that life can afford
Samuel Johnson
Oakley Street
In Chelsea, de mooiste Borough van de Londense metropool, verbleven we vier jaar en vier maanden. Earth has not anything to show more fair dichtte Wordsworth. Dit beamen we volmondig. Méér nog, geen enkele periode heeft een zo intense en duurzame invloed uitgeoefend op onze verdere levensloop. Het verblijf in die unieke stad in het klassieke Londense huis (vier verdiepingen, 69 treden) op nummer 34 van Oakleystreet, de straat die Kings Road met de Albert Bridge verbindt. We woonden slechts enkele Tudor huizen verwijderd van de stek waar raeggie-star Bob Marley en voetbalster Georges Best nog hadden verbleven.
Was de overgang van Manouba in Tunesië naar Bromma in Zweden een sprong van het warme Afrika naar het koude Europa dan was de mutatie van Bonn in Duitsland naar Londen in het Verenigd Koninkrijk een overgang van een provincienest naar een grootstad. Maar dan een grootstad op mensenmaat. Oakleystreet was een brede straat met druk doorgaand verkeer tijdens de spitsuren, richting stad ‘s morgens, richting Battersea ‘s avonds. De ramen van onze knusse woning waren nog van de 19de eeuw, zonder dubbel glas, zodat luisteren naar BBC 3 wanneer de auto’s voorbij raasden, bijzonder moeilijk was. Het huis had echter ook een achteruit (waar we twee auto’s konden stallen, een ongemene luxe in Londen) met poort die uitgaf op Margaretha’s Terrace, een idyllisch straatje met eeuwenoude bomen. De Country Side naast je deur. De rustieke medaille had ook haar keerzijde. Tijdens de fameuze oktoberstorm van 1987 waarbij één miljoen bomen in Engeland werden ontworteld, vielen in onze Margaretha’s Terrace ook enkele bomen om waarbij auto’s werden verpletterd.
Len Deighton beschrijft de storm in zijn boek Hope:
With characteristic gravity the news man made the high winds of October 1987 into a hurricane. But it was a newsworthy event nevertheless. Homes were wrecked and ships sank.....Hundreds and thousands of trees were ripped out of the English earth. So widespread was the devastation that even the meteorological gurus were moved to admit that they had perhaps erred in their predictions for a calm night.
We behoorden tot de gelukkigen die The Royal Botanic Gardens Kew in hun oorspronkelijke staat bezocht hebben één week voor de grote storm. Honderden eeuwenoude bomen en wetenschappelijk materiaal dat met minutieuze zorg was verzameld en onderhouden werd ontworteld, vernield of weggeblazen.
Ook bij ons gebeurde iets merkwaardigs. 69 treden hoog kwam je op het overloop(je) van de vierde verdieping In het centrum van het plafond was een doorzichtige koepel van zowat 80 cm doormeter aangebracht die men kon openen als men op het plat dak wilde komen. De morgen na de stormnacht lag de koepel, onbeschadigd, in ons achtertuintje De storm had ze weg en naar beneden geblazen. Het helse lawaai veroorzaakt door de wind die boven vrij spel had gekregen, heeft Patricia, op bezoek, en slapend op de vierde verdieping, niet wakker gekregen.
|
