|
Zowat elke dag zie ik hier aan mijn stelplaats Patrick Meulebroek passeren. Hij maakt gebruik van de doorgangsweg tussen de Noordlaan en de Kazernestraat. Veelal goedgezind passeert hij met de fiets en groet iedereen die hij op zijn weg tegenkomt. Patrick ken ik al heel lang, zelfs vóór hij schepen van cultuur was. Hij zetelt in het Ros Beiaardcomité en weet dus waarover hij spreekt.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
De Gildenreuzen hebben het ook vaak over hem. Een sympathieke man die altijd eenvoudig is gebleven, zeggen ze, en zowaar met iedereen overweg kan. Goliath vertelde gisteren nog dat Patrick steeds naar hem knipoogt, als zij samen met de Ros Beiaardharmonie op stap gaan. Het muzikale heeft hij van zijn vader geërfd. En er is zeker en vast opvolging. Lorenz, de oudste zoon van Patrick, is ook een onderlegd muzikant, die af en toe de beiaard bespeelt.
Als de poort van onze stelplaats toevallig om een of andere reden openstaat, zal Patrick niet voorbijrijden zonder even goedendag te komen zeggen
We gaan hem nog vaker zien, telkens de Ros Beiaardharmonie komt repeteren!
Hij zal zeker niet vergeten om elke keer weer een oogje te pinken!
|
