|
een groene gloed grijpt om zich heen
zonlicht schenkt een nieuw tapijt
takken, schuchter gras en drassig veen
hebben de geboorte opnieuw te leen
ook mij raakt het voorjaar de huid
telkens denk ik vooraf
schenkt de natuur mij opnieuw haar bruid
als de winter voortgaat in koude draf
vandaag slingeren mijn wegen
langs omploegde, gestreepte velden
ik voel dat het staat te gebeuren
langdurige somberheid wordt verdreven
beslotenheid heeft me te lang gekweld
de lente opent vernieuwde deuren
|
