|
Dit mooie gedicht past uitstekend bij de herdenking van 100 jaar WOI
Der Schmetterling (de vlinder)
Het was de laatste, de allerlaatste
Hij was zo rijk, zo stralend, zo verblindend geel.
Het was net een traan van de zon
Die verzengt tegen een witte steen.
Zo'n schittering van geel,
Vloog onbelemmerd de hoogte in,
Weg, ik weet het zeker, omdat
Hij onze wereld vaarwel wilde kussen.
Zeven weken woon ik hier,
Opgesloten in dit ghetto;
Ik heb de paardenbloemen naar me zien reiken,
En de witte kastanjebloesems op de binnenplaats
Maar een andere vlinder heb ik nooit meer gezien.
Die vlinder was de laatste, want
Er leven geen vlinders hier in Terezin.
Door Pavel Friedmann geschreven in het concentratiekamp van Terezin of Theresienstadt -een klein stadje ten noorden van Praag- in 1942 toen hij daar opgesloten zat. Hij verbleef er van 1942 tot 1944. Hij overleed op 23-jarige leeftijd op 29 september 1944 in Auschwitz. Zinloos. Dit gedicht is in Tsjechië erg bekend en staat daar symbool voor het anti-oorlog / anti-geweld idee zoals bij ons bijvoorbeeld het boek van Anne Frank.
|
