Vandaag had ik een allochtone vriendin aan de telefoon: een sterke vrouw, enkele jaren in Belgie, zich volledig gevend voor het leren van de taal, en thans eerste-jaars verpleegkundige. En die hebben we broodnodig. Zij is het beroep aan het leren, tesamen met jonge "bakvisjes" die het niet zo nauw nemen, en die liever gaan fuiven dan leren. Langs de andere kant rekenen die "bakvisjes" op haar om de groepstaken voor te bereiden, en steunen ze op haar voor de proefwerken. Wat mijn vriendin dwars zat, was het feit dat in de kursus zomaar verteld werd door de leerkracht, dat allochtonen niet zo hygienisch waren ... wanneer zij de leerkracht later wees op de veralgemening van deze mening, verschool de leerkracht zich achter het feit dat hij/zij de teksten van de kursus gebruikte. Wanneer er dan allochtonen in de kursus aanwezig zijn, noem ik dat gewoon: "boertig". De belgen zijn blij dat er "anderen" het vuile werk komen opknappen, maar tegelijkertijd vernederen en verguizen ze de "inwijkelingen" ! En wanneer zulks in een kursus vermeld staat, dient die kursus thans dringend herzien te worden en mag de samensteller (het zal wel een comité zijn, zodat iedereen zich kan verstoppen ) op zijn woorden letten en die tekst schrappen! Als de regering (en de ziekenhuizen) willen dat er meer mensen voor de verpleging kiezen, moet men eerst meer respekt tonen voor deze mensen. En wanneer men niet wil wat aan U geschiedt, doet dat aan een ander niet , want binnen afzienbare tijd moeten wijzelf verzorgd worden door deze mensen .
Gisteren nodigden vrienden ons uit voor een avondje stappen in de stad, een goede babbel en mogelijk om zelfs een dansje te plaatsen. Wij vonden dat een goed idee en zo gezegd, zo gedaan. De plaats waar onze vrienden ons brachten was in orde: wel een beetje luidruchtig (ik moest 's anderendaags telkens wanneer mijn vrouw iets zegde, haar vragen het nog eens te herhalen ) maar voor de rest o.k. - Om nu bij de titel van dit berichtje te blijven.
Wat mij dus eigenlijk bezighoudt, is het feit dat wij, de kudde, alles zomaar aanvaarden. Ik herinner mij nog vroeger: wanneer wij met onze auto naar de pomp reden, betaalden wij zonder morren of nadenken steevast een tip aan de pompbediener : die man moest toch ook zijne kost verdienen ! Maar toen in die tijd het leven wat duurder werd, zagen wij opeens dat onze buurman helemaal geen tip meer betaalde ! Het verhaal deed de ronde, en meerderen stemden daar mee in: nu zijn het nog de uitzonderingen die om welke reden ook, nog een tip betalen aan de pompbediener, als die er nog is.
Wat stoorde me nu eigenlijk gisteren-avond (nacht)? Wel, de kostprijs om aan de uitbater de gelegenheid te geven om zijn geld te verdienen ! (klinkt een beetje raar natuurlijk). Wanneer we binnenkwamen, moesten we 1 euro per jas betalen , welke we verplicht in bewaring moesten geven = is dus 2,00 euro. Later op de avond, wanneer ieder een plasje moest doen, betaalden we 1,00 euro per plasje= 2,00 euro.Dat is toch normaal zeker. De mevrouw die de toilet proper houdt, doet dat niet gratis. Wanneer we uiteindelijk naar huis gingen, betaalden we 1,00 euro aan de "buitenwipper" , die man had dat wel verdiend hé, de hele avond aan de deur staan om voor de veiligheid te zorgen (en dat is in feite nog waar ook). En dan stond daar uiteindelijk de parkingwachter die ons met opgeheven hand tegenhield: raampje open (ik dacht dat hij een platte band had ontdekt) en die lakoniek zei: 2,50 euro. Na betaling ging hij eveneens al armzwaaiend in het midden van de straat staan om zich warm te maken, en mochten we naar huis rijden. Totaal overbodige prijs: 7,50 euro per koppel .
Nu heb ik nog niets gezegd van de comsumptie- prijzen: maar ja, zwijg daar maar over, de levensduurte stijgt omdat de olie duurder wordt en dus al wat vloeibaar is , stijgt natuurlijk mee ! ook de prijs van uw sloefen stijgt mee (alhoewel, hoe men dat weet samen te rijmen met de olieprijzen blijft nog even een raadsel / misschien vind ik daar nog wel het antwoord op).
En ik hoor het al zeggen: " Als ge het teveel vindt en ge kunt het niet betalen, blijf daar dan weg hé ! Maar zaag daar niet over !" Ja, zo is dat altijd al geweest,....alhoewel.
Ik ben blij dat U dit dokumentje hebt gelezen, misschien praat U daar nog eens over met andere vrienden, misschien zullen we daar in de toekomst een mouw aanpassen, zoals aan de tip voor de pompbediener : die werd uiteindelijk ook betaald door zijn baas.
En nu kan ik weer gerust slapen: ik heb mijn boodschap kunnen brengen en misschien verandert er weer een klein beetje in onze maatschappij.
Wel, ik las juist dat een team van oogartsen in St.Augustinus een machine hadden uitgevonden of op punt gesteld, waarmee men een oogoperatie zal kunnen vereenvoudigen. Prima !
Langs de andere kant wil ik hier sommige persoonlijke ervaringen vertellen , die ik heb meegemaakt met artsen. Ik neem aan dat zij niet al-wetend zijn (maar veel artsen nemen dat zelf niet aan), en dat zij er dus al eens "naast" zitten.
Op een dag ging ik naar mijn tandarts (waar ik al 15 jaar klient ben). Hij plaatste zijn zuig-apparaatje in mijn mond (om het speeksel op te zuigen) en tussen twee handelingen in liet hij mij daar mee zitten. In die tussentijd had het apparaatje zich aan de binnenkant van mijn kaak vastgezogen. Ik ging tevreden weg, (met een verdoofde lip natuurlijk) maar toen de verdoving uitgewerkt was , voelde ik in mijn mond een rond bolletje . Ik lette daar niet zo erg op , maar na enkele dagen was datzelfde bolletje nog altijd daar. Ik moest toevallig bij mijn huisarts zijn en legde hem de situatie uit (zonder namen te noemen natuurlijk) - Hij keek daar eens naar en noemde dat een "kistje" - en vertelde mij dat zoiets niet van bij de tandarts kon zijn. (Zoals ge weet, alle medici dekken mekaar in, zelfs als ge hen iets vertelt van een collega-anoniem, dan nog zullen ze elkaar "dekken" - indachtig de broeder-eed die zij gezworen hebben toen ze nog aan de universiteit studeerden en samen " boemelden". Maar, zegde mijn toenmalige huisarts, dat is niet erg. Ik zal U naar een collega chirurg sturen, en die zal dat kistje met een kleine ingreep verwijderen !!!
Ik dus naar huis, met de gesloten enveloppe aan de vriend-chirurg (die ik natuurlijk opendeed ...), of hij dat "kistje in mijn mond" even kon verwijderen. Maar, enkele dagen later was "het kistje" verdwenen !!! Zomaar. Ik bel mijn toenmalige huisarts op en stel hem opnieuw de vraag: "Dokter, ge weet toch nog van dat "kistje" hé? Zou dat "vanzelf" kunnen verdwijnen ? " ...."Neen, dat kan niet. Dat moet ge laten verwijderen door een chirurg ".
" Wel dokter, het bedoelde kistje is dus verdwenen !!!! " .....Stilte aan de andere kant van de lijn. Dan heel kort: "Ja, dan zult ge wel gelijk gehad hebben ". Dag mijnheer.
Ik las juist het bericht van Unicef: anderhalf miljard kinderen staan bloot aan geweld.
Wie is hiervoor aansprakelijk? De leiders in de wereld, groot en klein. Deze mensen hebben meestal alleen oog voor eigenbelang en machtsposities; zij maken daarover ruzie onder gelijk welk voorwendsel (zie voor het ogenblik in Belgie) , zij hitsen de bevolking op en drijven het zover dat er burgeroorlog en gewapende conflicten van voortkomen. En dan zegt men als excuus: de anderen hebben zich niet aan de regels van het spel gehouden !!! ( we waren overeengekomen in de conventie van....dat er geen atoombommen mochten gebruikt worden, geen bommen groter dan ....geen raketten met rijkwijdte meer dan....geen vliegtuigen die zich kunnen verbergen door onder de radar door te vliegen) enzovoort! En daarna worden de regeringen (de leiders) schijnheilig en gaan giften doen om prothesen te maken voor de burgers die slachtoffer zijn van deze oorlogen in bepaalde gebieden die nog vol liggen met clusterbommen en landmijnen . MOET ER GEEN ZAND ZIJN? antwoord : Ja , kap het maar achter de deur ...(vroeger kwam de "zandman" langs met voorraad wit zand om de vloer in de woningen mee schoon te vegen).
Nu kan ik gerust gaan eten, anders blijft zo een bericht op mijn maag liggen , ofwel moet mijn echtgenote dat weer aanhoren ....en zij kan er toch ook niets aan doen hé.
Mijn blog zal bestaan uit meningen en ervaringen van mezelf en anderen, commentaren op een grote verscheidenheid van onderwerpen zoals deze zich voordoen. Het blog zal zich ontwikkelen en openstaan voor reakties van bezoekers welke eveneens hun mening kwijt kunnen, zowel als zij het eens zijn en evengoed als zij het niet eens zijn.
Gisteren nodigden vrienden ons uit voor een avondje stappen in de stad, een goede babbel en mogelijk om zelfs een dansje te plaatsen. Wij vonden dat een goed idee en zo gezegd, zo gedaan.
Op een dag ging ik naar mijn tandarts (waar ik al 15 jaar klient ben). Hij plaatste zijn zuig-apparaatje in mijn mond (om het speeksel op te zuigen) en tussen twee handelingen in liet hij mij daar mee zitten. In die tussentijd had het apparaatje zich aan de binnenkant van mijn kaak vastgezogen. Ik ging tevreden weg, (met een verdoofde lip natuurlijk) maar toen de verdoving uitgewerkt was , voelde ik in mijn mond een rond bolletje . Ik lette daar niet zo erg op , maar na enkele dagen was datzelfde bolletje nog altijd daar.
