Na teleurstellende resultaten van de buikspoeling hebben we besloten de PD katheter te laten verwijderen en dit is reeds gebeurt op dinsdag 24/7. Er rest mij nu niets meer dan 3x/per week naar de dialyse tegaan in Turnhout en denk zoals mijn vader dat ik nog drie halve dagen moet gaan werken. De operatie laat nogal wat pijntjes achter doordat de katheter wat was ingegroeid en natuurlijk is hier wat extra trek en sleurwerk aan te pas gekomen maar over enkel dagen is dit ook weer hersteld en kan ik alles weer doen wat lief is.
Nahet lange wachten is het nu eindelijk werkelijkheid, ben vanaf dinsdag overgegaan naar thuisdialyse met een Home Choice apparaat waaraan ik mezelf 's avonds via mijn buikkatheter aansluit nadat ik deze in de middag reeds heb geinstalleerd ( slangset aansluiten aan 3 zakken en in een afvalcontainer). Rond 11 uur ga ik dan slapen en de Home Choise regelt vanaf dan het in en uitloopschema wat 8 uur in beslagneemt via een vooraf geprogrameerd progamma. Zelf heb daar geen last van enkel wat vreemde geluiden de eerste nacht maar we slapen ernu aldoorheen. 's Morgen kan ik dan de gegevens aflezen , zoals eerste uitloop en wat er 's nachts extra gefiltreed is. ook het gewicht is belangrijk Na twee nachten zijn de resultaten nog niet wat ervan verwacht werd maar ik denk zelf dat het wel goedkomt als mijn lichaam dit weer heeft aangenomen
Ben nu reeds 6 weken aan de hemodialyse en alles verloopt bijzonder vlot, heb geen enkele last meer tijdens of na de dialyse sinds mijn basisgewicht is bijgesteld. Dinsdag 25 oktober is de katheter voor buikvliesspoeling ( PD katheter)in gebracht in de onderbuik, De wonden zijn zo goed als genezen en we zijn deze week reeds gestart met theoretische kant van het verhaal met de aan mij toegewezen meter ( verpleegster Martin). Maandag 7 november eerst nog een gewone dialyse (Hemodialyse) en dan gaan we over op PD, moet hiervoor enkele dagen in het ziekenhuis te Turnhout verblijven waar 4 maal daags een wisseling onder leiding van mijn meter zal gebeuren. Zal zelf ook stilletjes aan de handelingen moeten overnemen om zo na enkele beurten zelf het heft in handen te nemen, donderdagmiddag mag ik dan waarschijnlijk naar huis en mijn meter komt dan mee voor de eerste spoeling thuis. Ondertussen zal de firma Baxter alles aan huis geleverd hebben. De eerste 6 tot 8 weken zal er dus 4 maal daags een wisseling gebeuren en nadien kan ik overgaan naar 's nachts, als de bloedwaardes dat aangeven natuurlijk want ik ben de eerste in Turnhout die PD doet zonder nieren maar de heren profesoren in Leuven zeggen dat dit geen enkel probleem is en daar hopen we weer maar op
Na lang afwachten op dinsdag mocht ik eindelijk naar huis, het ontslagpapier van de arts kwam laat toe. De dialyse 'smorgens was weer goed verlopen en begin er al te wennen om eens 4 uur in bed te liggen met wat lezen en soms een dutje. Maar de nacht thuis was al veel beter, slapen in je eigen bed is toch wel stukken beter. De dialyses in Turnhout starten morgen en de volgende is zaterdagmorgen, telkens in de voormiddag vanaf half 8
Een prachtige dag die zondag maar ik ben nog wel steeds op mijn kamer, volgens nefroloog en chirurg kan ik naar huis maar de ontslagpapieren waren nog niet in orde dus zit er niets andersop dan hier te blijven en hopen op maandag. Van het prachtige weer heb ik toch wel een beetje kunnen genieten want samen met Rina en Ronald en de kids een wandeling rond Gasthuisberg gemaakt en ook dit gaf geen probleem. Na een best onrustige nacht was het bang afwachten op de papieren al hield ik met alles nog wel rekening. Tegen de middag kwam de nefroloog met de melding eerst nog 2 uur te dialyseren want het kalium gehalte was 6,7 , toch wel een kleine domper maar vooruit dan maar. Bij bloedname tijdens dialyse was de waarde al terug gelopen maar nog niet onder de 5, na een uur dialyse was dit 4,7 wat weer een goed gevoel gaf. De grootste tegenvaller moest echter nog komen daar ik nog niet naar huis mocht daar er dinsdag nog geen plaats was op de dialyse in Turnhout, dus nog een een nacht hier in het UZ al verlangde ik zo naar mijn eigen bed thuis. Rina is dan maar met Ronald naar huis gereden en komt morgen met Ad en Lucienne terug voor me op te halen
Dinsdag was ik als eerste een de beurt op de operatiekamer en werd om 8 uur reeds opgehaald. Eerst een ruggeprik en dan wat ademen in een zuurstofmasker en vertrokken was ik in een diep slaap. Rond half twee werd ik gewekt in de uitslaapzaal en werden er de eerste zorgen toegediend na een geslaagde operatie. Er werd nog wel een klaplong vastgesteld en werd een drain aangelegd. Rond 4 uur terug op de kamer zag ik gelukkig mijn vrouwtje weer terug, wat ons beide deugd deed na het lange wachten alhoewel Rina goed had genoten van de aanwezigheid van de familie. De volgende dagen waren al een stuk dragelijker doordat er elke dag wel een of ander slangetjde verdween. De dialyse geven ook verder geen problemen en kan alles perfect verdragen. Tussendoor werden er altijd nog nodige foto's genomen en ook hiervan waren de uitslagen goed wat een mens toch weer positief stemt. Vrijdag ging het wel bijzonder snel, 's morgens om half acht stond de chirurg al aan mijn bed om de eerste drains te verwijderen, 's middags de pijnpomp en laatste kathter. Toen kon ik als eens uit mijn bed en een wandelingske door de gang maken.
Maandag 19/9 om 6 uur al vertrokken richting Leuven, ze stonden ons al op te wachten op afdeling 663 en werd mij de kamer 63 toegewezen voor deze dagen. Direkt kon ik al mee vertrekken naar de OK voor het inbrengen van de tijdelijke katheter voor hemodialyse, in een halsslagader aan de rechterzijde. Daarna nog verder voor onderzoeken van hartritme en longfoto. Tegen half een terug op de afdeling. Chirurg en anthesist kwamen zich ook nog even voorstellen en de opratie voor morgenvroeg doorspreken.
Op advies van specialist chirurg hebben we besloten om mijn nieren operatief te laten verwijderen, we zijn nu zover gekomen dat dialyse noodzakelijk is en daar deze zieke nieren toch geen functie meer hebben en de kans op een donornier alleen maar groter wordt is de beslissing toch maar genomen. Ook mijn huidige fysieke toestand zal mij alleen maar ten goede komen bij de revalidatie.
Op 19 september wordt ik verwacht in UZ Leuven Gathuisberg en de volgende dag vind de operatie plaats, waarna een 14 dagen hospitalisatie zal gelden en nadien zal voorlopig de eerste maand hemodialyse zijndaar eerst de wonden moeten genezen zijn alvorens ik met de buikvliesspoeling kan beginnen. Hopelijk zal ik na enkel weken weer mijnnormaal levensritme kunnen aannemen met de daarbij toch wel horende beperking maar het kan nu eenmaal niet anders en zal me wel aanpassen
We vertrekken met de fiets richting Sint Jozef ziekenhuis voor de maandelijkse controle bij doctor Verjans, weer 24 uurs urine gespaaard voor een duidelijker beeld naar de toestand van mijn nieren. Na onderzoek blijken de waardes weer zowat stabiel en dat stemt duidelijk naar tevredenheid bij alle partijen, helpt toch het strenge dieet waar ik me aan houd en ook het veel fietsen draagt hier aan mee . Dus kunnen we weer met en gerust hart naar het volgende onderzoek leven en proberen toch in augustus mog even een week te gaan kamperen, we genieten er maar van zolang het allemaal nog kan zonder dialyse want er wordt al wel gesproken om in september een catheter in te brengen als voorbereiding hiervan mocht het plotseling toch eens keren staan we toch al klaar voor direkt te kunnen beginnen met dialyseren.
Om in aanmerking te komen voor een donornier wordt je naam opgenomen op een lijst van Eurotransplant dat in 7 landen bestaat, hiervoor werden we uitgenodigd door het UZ Leuven die alle coördinatie en afhandeling op zich neemt. Dus werden er weer enekel onderzoeken en bloed afgenomen en was er een gesprek met een transplantaitecoördinator, een maatschappelijk werkster en een verpleegkundige van de afdeling niertransplantatie. Een week later hebben we één van de 2 chirurgen ontmoet. Nu is het bang afwachten totdat er een nier vrij komt waarvan de weefsels overeenkomen, het kan dus zijn dat deze van een vreemd land komt. Als volgt wordt er een lijst samengesteld met mogelijke kanditaten, waarna er een selectie plaatsvind op basis van het aantal punten ( is die persoon aan dialyse, fysieke toestand en degelijke meer?) vervolgens gaan landgenoten voor en zo kan het zijn dat je naam bovenaan de lijst komt. Leuven krijgt dan een seintje dat er een nier beschikbaar is die getransporteert wordt naar België, wij hebben dan 4 uur de tijd om mij aan te melden in Leuven. Gemiddelde wachttij wordt geschat op 2 jaar maar kan ten alle tijden varanderen naafgelang het aanbod, dus beginnen we maar te hopen dat het iets sneller kan.
Ondertussen zijn er enkele breuken in het buikvlies hersteld door een kleine operatie, alles was in een dag afgehandeld en kon ik weer naar huis. Bleek dan buiten een zichtbare maagbreuk nog een kleine breuk er net boven had en een breukje in de navel. alles is zonder noemenswqaardige problemen verlopen alhoewel het wel enkel dagen duurde eer dat alle pijn was verdwenen maar dat vernamelijk de invloed van een aantal pleister die nogal wat aan de vel trokken maar van de rest heb ik eigenlijk weinig hinder ondervonden
Weeer op onderzoek bij Dr Verjans met een goed resultaat, de nierfunctie blijft ongeveer gelijk en de waardes van natrium en calium op een aannemelijk peil. Mag dus een maand overslaan voor kontrole wat me weer wat uitstel geeft van dialyse. Moet enkel nog wel een maagbreuk laten bekijken bij Dr Hendrickx daar dit gevolgen kan hebben bij eventuele buikspoeling. Mocht dit niet hesteld kunnen worden zonder het buikvlies te beschadigen zal er geen thuisdialyse met buikvliesspoeling kunnen en rest er niets anders dan enkele malen per week naar het dialysecentrum te gaan.
Vrijdag 1 april werden we weer verwacht in Leuven voor onderzoeken bij Gemma, deze dag kon wel eens bepalend zijn voor de transplantatie want de nieren worden vandaag onderzocht. Om 8 uur werden we verwacht en werden direkt doorverwezen naar de transplantatie afdeling op het 6e verdiep, eerst weer maar eens bloed genomen bij Gemma en daarna een contrasvloestof toegediend die de nieren in beeld bregen bij de CT scan. Elk uur werd er dan bloed afgenemen en de bloeddruk gecontroleerd, de laatste 4 uur geen eten of drinken meer nemen was de boodschap. Rina en ik hadden ons fiets meegenomen en daar een flinke toertocht gemaakt want een hele dag in het ziekenhuis leek ons ook niks. Tegen half vier werd Gema ontslagen zonder dat wij iemand of de coordinator hadden gesproken, maar de onderzoeken vielen wel mee. Dus maar bang afwachten op de resultaten. Maandag daarop had ik weer een maandelijjkse controle bij Doctor Verjans in Turnhout, waar ook weer bloed werd genomen alvorens ik bij de doctor op consoltatie moest ( even met onze Cees koffie gaan drinken ), hier kreeg ik wel direkt de uitslag en de waardes stabiliseren wat dus weer een maand uitstel geeft. Wel heb ik mijn arts gesprekken gevoerd over de zaak Leuven waar ik uiterst ontevreden over ben daar we nog steeds geen coordinator gezien hadden en ook moeilijk te contracteren was wat zij direkt ter harte nam en telefonisch contact opnam met Leuven. Toen al kwamem de resultaten naar voren betreft de onderzoeken van vrijdag maar de chirurg moest er zijn oordeel nog over geven, vrijdag mocht ik terug bellen Met toch schrik in de benen vrijdagmiddag nog maar eens contact opgenomen met mijn specialist en die bevestigde dat Gemma niet in aanmerking kwam voor het afstaan van een nier daar er aderverkalking in de beenslagaders was vastgeteld en dit na de operatie tevvel complicaties zou geven aan haar benen. Dit is dus definitief het einde van de onderzoeken tussen Gemma en mij.
Voor mij rest nu enkel me nog te concentreren en accepteren van dialyse en proberen daar mijn verdere leven zo aangenaam mogelijk verder te zetten met al zijn beperkingen en verdere beslommering er bij te nemen.
Via deze wil iedereen bedanken ( in de eerste plaat mijn zus Gemma voor het spontaan terbeschikking stellen van een van haar nieren)die tot dusver heeft geprobeerd om met ons mee te leven tijdens de periode van onderzoeken, hopelijk mogen wij ook hiervan verder tijdens het dialyseren nog meer genieten.
Vandaag een tussentijds onderzoek naar de reacite van de nieuwe medicijnen die 2 weken terug waren voorgeschreven. Na de bloedanalyse bleek dat de waardes in het bloed van Calium en nitraat terug op een aanvaardbaar peil waren en er dus voorlopig nog geen dialyse. Een pak van mijn hart natuurlijk en na overleg met de arts zal ook het paasverlof wel kunnen, dus eindelijk nog eens iets positief en dat doet deugd
Op woensdag 23 ferbuari weer terug richt UZ leuven voor de resterende onderzoeken, eerst de longinhoud en dan de fietsproef bij de cardioloog en tenslotte nog een echo van de halsslagaders. Alle onderzoeken brachten voorlopig geen enkel negatief antwoord. Wat dit betreft staat er niet veel meer in de weg voor de transpalntatievoorbereidingen, op woensdag 16 maart worden we terug verwacht en zal de definitieve afspraak kunnen gemaakt worden, maar reken op 3 maanden.
Ikzelf had maandag onderzoeken bij Dr Verjans in Turnhout, die mij volgens de vorige onderzoeken wel mededeelde dat ik nu pas over twee maanden terug op onderzoek bij haar haar moest komen. Maar na analyse van mijn bloed waren de meldingen wel eens teleurstelender want de waardes van kalium en natrium waren in het bloed flink gestegen wat wijst op de het minder werken van mijn nieren en krijg hier ondertussen ook weer de nodige medicijnen voor voorgeschreven om zo te proberen de dialyse nog wat uit te stellen, hiervoor moet er dus weer bloedstalen genomen worden op maandag 7 maart. Dit was wel weer eens een domper die we te verwerken kregen daar we al plannen hadden om rond Pasen nog een week eropuit te trekken met de caravan maar dat zal misschien maar nipt zijn.
Vandaag werden we verwacht in het UZ te Leuven voor de eerste onderzoeken bij Gemma, eerst was er een gesprek met een assistent van Prof. Dr Vanderschueren die instond voor de voorbereidende onderzoeken voor transplantatie. Na deze sessie kwam de professor zelf tekst en uitleg geven over de eerste resultaten en kwam al gelijk met het probleem van het roken van Gemma, ze werd aangemaand direkt te stoppen ook voor de eigen gezond na de transplantatie. Ik heb daar eigenlijk wel het meeste schrik van daar ik nog niet overtuigd ben dat ze dat wel kan laten, maar laten we niet te voorbarig zijn en hopen dat dit ook overwonnen kan worden. Verder was er al de eerste bloedafname ( bij Gemma 11 buisje en bij mij 7) voor de eerste kruisproef en voor de gezondheidstoestand van Gemma. er volgde nog de rðntgenfoto voor de longen en een echo van de nieren en een cardiogram. Dat was al zeker genoeg voor vandaag en volgende week volgen er nog 4 onderzoeken. Op 10 maart komen we dan weer samen om te kijken of er een donor/tranplantatie kan plaatsvinden.
Het eerste contact met de transplataitecoördinator was gisteren al via een telefonisch gesprek, een vragenlijst met brochure voor de donor werd toegstuurd. 's Avonds samen met Gemma ingevuld zodat deze weer terug gestuurd kon worden. Ronny meldt ook nog dat hun resultaten positief waren en we dus verder kunnen met de procedures.
Dinsdag 18 januari begonnen de onderzoeken in het Sint Jozefziekenhuis te Turnhout. De eerst bloedafname (8 buisjes)- urinetest-maag en darmonderzoek stonden op het programma voor de eerste dag, dus beginnen met 3 liter water drinken voor een volledig lavement, dit was wel het zwaarste want dat water komt je ..... wel uit. Het onderzoek opzich stelt niet veel voor je wordt gedeeltelijk onder narcose gebracht. Nu werd er mij pas een kamer toegewezen want het was nogal druk, 280 bed 4 was enekel dagen voor mij. De volgende dag begon met prostaat en blaasonderzoek, gevolgd door hart (met fietsproef 250 Watt) en longfunctie meting, de halsslagaders en aders in de benen werden gecontroleerd en dan volgde nog de oogarts met diverse testen. Dat was wel genoeg voor vandaag. 's Avonds kwam de hartspecialist me nog vertellen dat er een extra test nodig was voor mijn hart, er kon namelijk geen catherisatie met contrasvloeistof bij mij want dan stond ik direct op dyalise en dat wilde we vermijden. dus moest er een stresstest gedaan worden. De laatste dag nog enkele bloed en urinestalen, dan nog diverse röntgen foto's gemaakt alsook een CT scan van de nieren, mij werd 's middags nog verteld dat ik nog een nacht extra mocht blijven en er extra bloed werd toegediend daar er bloedarmoede onstaan was maar ik had daar verder geen klachten van. Ook werd er nog een beenmergpunctie uitgevoerd. Na de middag kwam het verlossende antwoord dat ik mee naar huis mocht, maar het duurde toch tot half 6 vooraleer er de laatste medicijnen geariveerd waren Dinsdag 25 januari dus terug voor een stresstest dat flink meeviel, ze brengen je hartritme omhoog met een medicijn en dan wordt er een echo gemaakt. Er kwamen kleine mankement naar voren maar die verder geen navolging vereiste, dit wel door het vele bewegen wat we doen volgens de arts. Alle testen waren positeif dus niets staat er in de weg voor verder te gaan met de voorbereiding van transplantatie
Sander en Ronny hebben reeds toegezegd mee te willen werken en gaan hun bloed en nieren laten onderzoeken of deze ook gezond zijn, dit is een eerste vereeiste anders wordt de procedure alstopgezet. Heb een link toegevoegd waarin staat beschreven van een transplantatie.
De uitslag van de urinetest viel ons enorm tegen, de nierfunctie is reeds gezakt naar 11 en we starten dus de pre-sceening voor transplantatie op. Vanaf 18 januari starten de onderzoeken naar hart,longen,blaas,prostaat, maag en darmen, zal hiervoor een drietal dagen in het ziekenhuis in Tunrhout moeten verblijven
Ik ben Karel de Swart
Ik ben een man en woon in Meerle (Belgie) en mijn beroep is Brugpensioen.
Ik ben geboren op 30/08/1951 en ben nu dus 73 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Fietsen,camperen,knutselen.
Dinsdag was ik als eerste een de beurt op de operatiekamer en werd om 8 uur reeds opgehaald. Eerst een ruggeprik en dan wat ademen in een zuurstofmasker en vertrokken was ik in een diep slaap.
Ik ben Karel de Swart