Hartepijn zwermt uit en veroverd mijn lichaam Doet me knielen aan het altaar van het leven Verdrinkend in moedeloosheid en vervlakking Eigenzinnigheid torsen miijn gedachten en vervormen mijn woorden De kilte slaat eterende wonden in mijn ziel Leiden tot wanhoop en destructie Het einde nadert als een verlossing Uit de kruisiging van mijn geest zal de weg tot openbaring geboren worden van vlekkeloze einders, zonder schroom of zelfbeklag Me richtend op onbegane paden, nieuwe horizonten verkennend, Een zinvoller leven tegemoet De vernieuwde levenssappen bekrachtigen mijn wandel op weg naar het geluk Dat hopelijk eens mijn deel mag zijn Of zou het opgepeuzeld zijn???