Zittend op het bruine afgebladderde bankje

Onder de weldoende schaduwbomen

Aan de rand van de vijver

In het bos.

Laat ik behoedzaam en langzaam

Mijn diepste emoties los.

De zon priemt met haar glanzende stralen

Doorheen ’t dichte bladerdak.

Stilte omarmt me … zalig !

Rimpels kringelen op ’t gladde watervlak.

Een libelle zwermt onrustig

Over de spiegel heen.

De wind waait in crescendo

Zijn ritselend ruisende lied

Doorheen het wiegend waggelende oeverriet.

Wapperend en waaiend,

Strelend en aaiend,

Sensatie zoent op m’n ontvankelijke huid.

Witte wolken drijven onzichtbaar voorbij

Zonnegloed en warmte

Maken me binnenskamers intens blij.

Waterlelieblaadjes zonnen poedelnaakt, ongegeneerd

Een vogel kwettert in het struikgewas

Bijtje gonst rakelings langs me heen

Een kikker kwaakt me uit m’n dromen.

Ik sta op en ga terug

Vanwaar ik was gekomen.

Kathleen, augustus 2012