Dag mijn lieve, kleine “ik”

Ja, ’t is jaren, …

Zelfs decennia geleden.

‘k Heb je zonder veel besef,

Zonder ’t goed en wel te weten

Opgesloten in een glazen kooi

En je al dan niet bewust

Al die tijd hardnekkig vermeden.

Mijn lieve, kleine “ik”,

Hier ben ik terug :

Beschaamd, en met lege handen.

Goddank, je bent er nog !

Ongeschonden, gaaf en intact

Als toen ik je argeloos achterliet.

’t Leven zonder jou bracht me

Radeloze wanhoop en immens intens verdriet.

Ik kom je vragen,

M’n lieve kleine “schat”

Mag ik je opnieuw dragen

Diep vanbinnen,

In mijn geschonden hart ?

Speelse kleine,

Lieve, spontane meid,

Ik kom je bevrijden

‘k Neem je voorzichtig aan de hand

Breng me aub. terug naar mijn eigen land

Naar mijn intens gevoel,

Naar mijn stoutste dromen,

Naar mijn eigen huis,

Naar mijn warme, gezellige thuis.

Laten we voortaan “samen” wonen.

‘k Geef je helder licht

En frisse ademruimte

‘k Geef je eindeloos je tijd

En levenslust vol energie

‘k Geef je alle aandacht

En oneindig veel liefde.

‘k Zal je koesteren en knuffelen.

Trek mij over de torenhoge grenzen heen

Bevrijd me, verlos me.

Mijn lieve, kleine “ik”

Mijn eigenste mezelf

We worden opnieuw “één”!

Hartelijk gefeliciteerd.

Kathleen, augustus 2012