|
Klein, lief wonderkind
Door je ouders ooit innig diep bemind.
Plots … meedogenloos moederziel alleen
Papa en mama in de dood…
Waar moet jouw ontluikend leven heen?
Aan liefde, aandacht en geborgenheid zoveel nood !
Vragende, wijd-open, angstige ogen
Kijken me vertwijfeld vol verwachting aan.
Neen, die diepe pijn kan ik niet loochenen :
Ik wil je knuffelen en koesteren
Dicht tegen me aan.
Reik me je broze kleine kinderhand
En laten we samen verder gaan.
Voor alle weeskinderen wereldwijd,
Afhankelijk van de goede wil van vreemde grote mensen :
Open je hart, en wees bereid
Hen een sprankeltje hoop voor
Hun toekomst te schenken.
Kathleen, november 2011
|
Zielsverwant
