Geachte collega’s,

Terwijl jullie drukdoende bezig zijn met bits en bytes, kortom programmeren

Hield ik mij bezig met de diepste facetten van het leven.

Mijn zoontje werd op 31 augustus geboren

En daardoor heb ik ook à fur et à mesure mijn nageboorte verloren.

Pendelen met manieren kan Heidi dus niet :

Ze voorspelde een dochter, maar ’t werd er eentje met een piet.

’t Ventje weegt 3 kg 750 en is 51 cm groot

Het drinkt flessenmelk, geen borstvoeding en het eet ook nog geen brood.

Het is een pracht van een kind

Het is niet te beschrijven hoe diep het wordt bemind.

De bevalling werd om 17 uur in gang gestoken,

Met een gele crocheerhaak werd het water gebroken.

Maar er gebeurde verder niets totdat de vroedvrouw aandraafde met een infuus

Die dwaze druppelteller viel na enkele minuten in panne zonder excuus.

Dan maar een ander apparaatje gehaald

Zodat uiteindelijk de contracties om de minuut werden herhaald.

In de verloskamer begon het hard labeur

Persen uit alle macht, en hopla, een scheur.

Uiteindelijk kwam ons manneke toch naar buiten

En was ’t gedaan met beulen, tieren en tuiten.

Om 18u25 lag het te schreien op mijn buik, blauw als het was

Terwijl de gynaecoloog met naald en draad aan den opkuis bezig was.

Geert en ik hebben er een glaasje op gedronken

Want al bij al, in gewillig een uurke en twintig minuten was ’t geklonken.

Ons baaske heet Christof met cee ha,

En ’t verhaaltje is uit, tralala …

Kathleen, 31 augustus 1992