De trein van Roeselare naar Kortrijk

Aangekomen in ’t station,

Zonder aarzelen, direct richting perron.

Het is uitzonderlijk rustig en aangenaam kalm.

Geen schoolgaande jeugd… ’t Is paasvakantie! Geen gegalm!

De witgelakte bank, helemaal op het eind

Mijn trouwe bondgenoot, voor heel korte tijd.

De zon, oranjegeel, een vonkje vurig rood

De passie van ontluikend temperament

Boven de grillige donkere daken,

Afgetekend aan ’t mistig blauwe firmament.

Ik adem langzaam diep de frisse morgen in

Sluit behoedzaam mijn ogen, keer naar binnen en bezin…

Achter mijn rug slaan de zware klokken, traag en luid

Bim bam… Bim bam… Bim bam

Ergens in de onbestemde verte kirt een dolenthousiaste duif

Roe koe koe… Roe koe koe.

Flashback …

Flitsen uit mijn zorgeloze kindertijd.

Een fel stralende, witgele voorjaarszon,

Aan een helderblauwe open hemel

Een leeuwerik zingt zuiver zijn lied, hoog boven ons

Vader, moeder, mezelf en mijn drie zussen

Volgens hiërarchie, één lange rij

Aandachtig speurend naar de vruchtbare aarde, zij aan zij.

Zwijgend, elk in zijn eigen gedachten verzonken

Netjes achter elkaar : geduldig bieten zetten, rij na rij.

Bim bam … Bim bam… Bim bam

De klokken luiden uitnodigend in de verte, het is klokslag drie uur:

Tijd om een dorstige slok te drinken, heel eventjes vrij.

Tintelende vibraties in de lauwe lentelucht

Een zwerm gehaaste vogels molenwiekend op de vlucht.

Bim bam … Bim bam… Bim bam

Roe koe koe… Roe koe koe

Terug naar het hier

Terug naar het nu

Mijn ogen open

De trein, …

Ja, hij komt!

Kathleen, 11 april 2014