Liefste Sneeuwklokje
Broos en teer
trotseer je geduldig
het barre winterweer.
Nederig het breekbare kopje gebogen,
meewiegend met de koude oosterwind.
Je vlekkeloos helderwitte manteltje
zwierig over je lichtgroene rimpelrokje heen.
Boodschapper van de lente,
van ontluiken en verlangen
naar de aangename warmte
van de stralende zomerzon.
Klein tenger Nieuwjaarsbloempje,
overal kom ik je tegen:
in de grasberm
langs de kale akkers van de landelijke wegen
en in de voortuintjes
aan de stenen gevels
waarachter anonieme mensen leven.
Geluksbrenger, hoopgever,
jij doorbreekt de doodse stilte.
Ontroering en blijdschap.
Klein fijn winterbloempje,
dankbaar om wat je mij
in donkere ijskoude tijden
belangeloos en liefdevol komt geven.
Kathleen, februari 2018
|