Van huis-uit een jongen van de vlakte, zit ik hier hokvast op mijn dood te wachten. Ik voel me treurig en verloren, welk droevig lot is mij beschoren! Hebzuchtig staat mijn baas te loeren, voelt aan mijn bast na overdadig voeren.
Bijna december en als tweede uit het nest, ga ik de pan in, ditk en vetgemest.
't Is erg maar 'k kan wel huilen als er, ook nog gezegd zal worden: ,,Frans, z' n broer, was malser."
