Ik heb een lieve mama, maar ze kan helaas niet bij me zijn,
ze moest zonder mij verder en dat doet haar toch zo'n pijn.
Mijn mama is zo flink, dat is wat men zegt,
maar ik kan haar horen huilen 's avonds stilletjes in haar bed.
Ik zie hoe ze 's nachts wakker ligt en zachtjes pak ik haar hand,
ze weet wel dat ik bij haar ben want we hebben een sterke band.
Over haar schouder kijk ik mee, ik deel in haar vreugde en pijn
en ik wil het allerliefste dat ze weer gelukkig kan zijn.
Ik zal haar nooit verlaten, ik blijf altijd dicht bij haar,
ik zal altijd over haar blijven waken want wij horen bij elkaar....
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
|
Ik ben Yvette, m'n kleinkinderen noemen me ons mams.
