Kerstnostalgie

De kolenkachel straalt behaaglijk
de huiskamer in zomerklimaat
waar grootvader zijn uiltje knapt
terwijl de kat een walnoot gapt
die hij over het vloerkleed slaat

kerstkoekjes in de dennenboom
besneeuwd met suikervlokjes
schommelen aan een felrood lint
tussen de kaarsen; cr?megetint
en tingelende tere klokjes

de platenspeler krast versleten
een oude versie van Stille Nacht
waarna een zuivere knapenstem
zingt over het Kind in Betlehem
dat zolang al werd verwacht

uit de keuken drijven geuren
van zoete spijs en wildgebraad
verwachtingsvol tot watertanden
de kleintjes wassen braaf hun handen
als de kerkklok zessen slaat

vader vertelt het kerstverhaal
zijn stem beeft licht bewogen
en als ieder zich rond tafel zet
smeekt moeder in een zacht gebed
voor armlastigen Zijn mededogen

die sfeer van Kerstmis is vergleden
- naar de herinnering gedwaald -
in overdreven luxe vertoon
dat eigenlijk toch heel gewoon
een knagend leeg gevoel vertaalt.

30-11-2006 om 06:01 geschreven door Tinie

Voor iedereen
die met de kerst alleen is.
Voor iedereen
waarvoor geen tafel is gedekt.
voor iedereen
die voor zich uit moet staren.
voor iedereen
die zich eenzaam voelt, net als de rest.
voor iedereen
die hunkert naar wat liefde
naar wat warmte in het nest.

Derhalve aan iedereen gericht, schrijf ik speciaal dit kerstgedicht.

29-11-2006 om 19:31 geschreven door Tinie

 


Kerst is voor de meeste
mensen een feest
Maar als je daar ligt in de kou
Dan mis het nog het meest
Dat mensen niet denken aan jou

Met Kerst hoor je toch blij te zijn
Maar als je daar ligt in je eentje
Wil je toch geen pijn
Zelfs niet een heel klein beetje

Maar als je daar ligt alleen in de nacht
En niemand die je ziet
Dan denk je toch dat je de enige bent die niet lacht
Maar er zijn met Kerstmis veel te veel mensen met dat verdriet.

Met Kerst hoor je blij te zijn
Groot en klein

29-11-2006 om 19:20 geschreven door Tinie

Kerst

29-11-2006 om 19:19 geschreven door Tinie

Kerst

29-11-2006 om 17:00 geschreven door Tinie