|
Om nog wat verder te borduren op het thema zout moet er absoluut nog bij vermeld worden dat ons woord salaris afstamt van het Latijn waar het woord sal, zout betekent en de Romeinse soldaten op regelmatige tijdstippen een portie zout als loon kregen.
Vandaar salaris.
Ook het woord saus komt van dezelfde stam, sal. ( Salsa) De eerste saus, de eerst gekende smaakmaker, was zout.
Ook salade betekent letterlijk, iets dat gezouten is. Zo hadden de Romeinen de gewoonte om hun salade te besprenkelen met zout..!
Steden die beginnen met salz hebben zeker iets te maken met de verwerking van zout of het aanwezig zijn van zoutmijnen of routes waarlangs zout vervoerd werd. Salzburg, Salzbach,
Salzkammergut
bijvoorbeeld, in Oostenrijk.
Hetzelfde voor de steden die beginnen met Hal, van haliet. Hallstein, Hallein, Hallstatt
In Frankrijk kennen we verscheidene Salins
oa Salins-les-bains..! Salins-les-Thermes.
Dan moet er ook nog vermeld worden dat in gebieden waar geen industrie aanwezig en ook geen zoutmijnen aanwezig zijn, zoals in Centraal Afrika, de Sahara, enz
hele karavanen opgezet worden om het schaarse vuile zout dat te vinden is aan de oppervlakte van de dorre woestijngrond te transporteren naar de steden of naar de verwerkingsplaatsen.
Onderaan heb ik wat fotos geplaatst over de zoutontginning in Niger, waar zoutblokken in de woestijn uit de bodem gehakt worden, dan in rivierwater opgelost worden om later terug uit te kristalliseren in verdampingsbekkens. De ruwe gedeeltelijk geraffineerde kristallen worden dan in poreuze vormen gegoten om zich daar verder van het overtollige water te ontdoen.
Het resultaat hiervan is te zien op de foto hiernaast. Mijn vrouw bracht dit zoutklompje mee uit Niger, reeds enkele jaren geleden. t Was een souvenir voor haar maar een cadeau voor mij
Hierzie schatje, 250 gram zout
Mooi hé
!
Om ruzie te vermijden moet ik er bij vermelden dat de bekende voedingsfotograaf Joris Luyten de foto voor mij gemaakt heeft
!
Iemand schrijft bij de reacties ook nog dat in de VS, kosher zout gebruikt wordt: in de VS wordt "Kosher salt" verkocht, de naam komt van koshering salt; zout om bloed aan vlees te onttrekken. Het zout bestaat niet uit de kubuskristallen, maar een soort vlokken/plaatjes. Daardoor blijft het beter aan bijv. vlees zitten.
Ook in Nederland kent men dit zout. Het is onbehandeld grof zout zonder toevoegingen zoals antiklontermiddelen, dit in tegenstelling tot tafelzout.
Alle zout opnoemen dat op aarde gebruikt wordt is onbegonnen werk.
Hier een site waar zeer veel verdere info te vinden is. http://www.salsamentum.nl/ Pas op want dit is een commerciële site, dus alles met een korreltje zout nemen!!!
Tenslotte, in vorig stukje, hieronder , staat een receptje voor een baars in zoutkorst. Hetzelfde kan gedaan worden met een kip. Neem een zware gierijzeren pot die in de oven kan zonder dat de handvatten er af branden, leg een dikke laag grof zeezout op de bodem, de kip daarop en giet nu heel de pot vol met zout.
Stop dit voor minstens een tweetal uur in een zeer warme oven als het om een grote kip gaat ( 1,600 gram
)
Probeer daarna de kip uit de pot te halen!
Zeezout bevat uit zichzelf jodium en deze jodium sublimeert tijdens de verhitting in de oven en dringt door in het vlees of vis en geeft er de typische zilte zeesmaak aan
( Sublimeren betekent van een vaste stof overgaan naar gas zonder eerst naar het vloeibare stadium te gaan.
Elke andere vaste stof, bijvoorbeeld ijs, zal eerst smelten tot vloeistof en pas daarna overgaan tot gas, stoom dus
)
( De Chinezen doen hetzelfde met een kip, in lotusbladeren gewikkeld en dan in klei gedraaid. De kip wordt dan in een open vuur gaar gemaakt. Een nieuw idee voor de barbecue?)
Herinneren jullie zich nog het stukje over de taro?
Ik had taroknollen gekocht, een toen voor mij onbekende groente, en heb een deel daarvan geplant.
Het gaat goed met de knolletjes. Dank u! Ze groeien wel niet erg snel maar vermoedelijk is dat door het koude weer van de laatste weken. Van de nattigheid hebben ze blijkbaar geen last maar dat is normaal, de plant groeit in zijn gewone omgeving in moerassige gebieden.
De foto hiernaast is reeds een paar weken oud. De bladeren zijn nu reeds een twintigtal centimeter hoog.
Ondanks dat die planten niet winterhard zijn ga ik ze toch niet binnenhalen, ik zou niet weten waar ze te zetten maar wel zal ik het blad afsnijden en proberen om er iets mee te doen
!
De bladeren zijn ook eetbaar en worden verkocht onder de naam : tayerblad.
Dan was er ook nog iets over de waterkers van enkele weken terug.
Hier te lezen.
James Wong had toen beweerd op televisie dat een bosje waterkers verder zou groeien in een plastic bakje met wat steentjes en met water en dat je zo steeds waterkers bij de hand zou hebben
De waterkers is overleden
!
Ik had een bosje van die miezerige waterkers gekocht, de soort die in een plastic zakje verpakt is, en de waterkers in een geglazuurd schaaltje tussen mooie groene steentjes geschikt en toen buiten naast de taro neergezet!
s Nachts is er een hevige regenbui gepasseerd en alle blaadjes van de plantjes waren s morgens daardoor reeds zwaar gehavend.
Sommige takjes probeerden te ontsnappen door schoolslag toe te passen en een paar andere crawl
Maar verdronken zijn ze allemaal
De volgende dag werden de steeltjes reeds lichtjes bruin en slijmerig
De GFT zak werd dan hun laatste rustplaats.
De volgende keer probeer ik nog een keer met een bosje echte waterkers! Van die stevige botjes waterkers met grote donkergroene blaadjes. Waterkers die voordien reeds in de riviertjes geleefd heeft en niet die bleekscheten uit de serre!
Een tweetal weken geleden terwijl we in Frankrijk waren heb ik weer een bosje plantjes gevonden waarvan ik vermoed dat het een soort waterkers is
Zo stond het te lezen in het vorige artikel over waterkers;
Er bestaan verschillende soorten waterkers. Sommige soorten groeien in water, andere groeien gewoon op vochtige aarde vooral in het voorjaar.
De soort die wij kennen groeit in water.
Maar, ik ken de naam niet, het is een heel klein plantje dat in de lente gewoon op de aarde groeit, het smaakt zoals waterkers, zoals radijs
Als ik het vind, en je vind het op de meest onverwachte plaatsen breng ik het altijd mee als goedkope sla. Misschien is het de akkerwaterkers in een zeer jong stadium
Nu is het reeds najaar en toch heb ik enkele plantjes gevonden!
Hiernaast een foto, snel gemaakt in de keuken voor de consumptie ervan want het plantje smaakt echt lekker en ik meng het met de gewone sla. Mocht iemand dit plantje herkennen, laat maar weten. Schrijf je conclusie liefst bij de reacties
.
En dan de fotos van de zoutwinning.
|
