voor allen die mijn site bezoeken: normaal ben ik gewend er elke dag even iets op te zetten. Als dit niet het geval is, voel ik me fysiek niet sterk genoeg om dat te doen. Geef dan de moed om nog eens te komen kijken alsjeblieft niet op, er komen tot nu toe telkens weer dagen dat het me wél lukt.... Met alvast veel dank voor jullie uithoudingsvermogen. ELS
Het combineren van mooie foto's met teksten die uitnodigen tot nadenken is een bijzonder fascinerende bezigheid. Voor mij betekent het bijzonder veel, nu ik niet meer in staat ben te schilderen. De computer en mijn digitale camera zijn mijn schilders- en schrijversgereedschap geworden. Mijn creativeit heeft een andere manier gevonden om zich te manifesteren. Daar wil ik graag de ander van laten meegenieten.
voor elke dag zomaar even een korte overpeinzing om lang over na te denken
24-02-2007
herfsttij
elk jaar een nieuwe herfst olijfgroen wordt goudbruin afkoelende aarde wordt warm gekleurd seizoen van het gerijpte zaad
Zoals in de natuur de seizoenen elkaar opvolgen, zo voltrekt zich in een mensenleven ook de verandering. Veel mensen toeven liever in de lente en zomer van hun leven, maar ook in ons leven volgen de seizoenen elkaar onherroepelijk op. Wie de moed heeft zich over te geven aan het ouder worden, zal ervaren dat olijfgroen werkelijk goudbruin wordt, dat het zaad in zichzelf gerijpt is en men door alle ervaringen in een langer leven milder geworden is, met meer warmte de ander tegemoet treedt - de rijkdom van de ouderdom, die er evengoed is als het verdriet, de ontluistering of de pijn ervan.
zo open dat ik mag kijken naar haar bloedrood gevlamde in de wind heen en neer wuivende tere bloemkelk tot in haar reine ziel
De klaproos vind ik mooiste wilde bloem van alle veldbloemen die in de vroege zomerdagen in het open veld te zien zijn. Misschien vind ik haar zo mooi en ontroert ze me zo omdat ze zo zeldzaam ver haar bloemkelk openvouwt en me laat kijken tot in haar ziel, het vruchtbeginsel van haar bestaan. Met de mens is het immers heel anders gesteld... die geeft zich niet gauw bloot, die kruipt liever in zijn eigen schulp en verschanst zich achter de nodige barrières om juist datgene dat hem kan sieren te verbergen. Vaak laat hij dát pas zien in tijd van nood. Want het is ons hart, (wellicht zelfs onze ziel) dat in volle omvang zichtbaar wordt als mensen elkaar om een of andere reden nodig hebben.... Dan komt zijn innerlijke schoonheid aan het licht... als de bloemkelk van de klaproos onder de volle zon.
winterse schoonheid verwondering over zoveel schoonheid maakt warm van binnen
Net zoals je door mooie dingen in een koud winters landschap verrast kunt worden, zo kun je ook blij verrast zijn als iemand van wie je tot dan toe dacht dat hij of zij kil en afstandelijk was, weinig in je geinteresseerd, ineens een heel warm mens blijkt te zijn. Vaak komen zulke mooie eigenschappen pas ten volle aan het licht als het in jouw leven donkerder wordt... en oh, wat is dat dan wonderlijk mooi!
vruchtbaar zaad teer als een stil gebed adem van de wind
weg geblazen meegevoerd neergestreken om vrucht te dragen
Als de vroege lentebloemen uitgebloeid zijn, dragen ze zaden die, meegevoerd door de wind, opgepikt en opgegeten worden door de vogels, via hun uitwerpselen elders neerkomen, om daar ter plekke te ontkiemen, wortel te schieten en een jaar later in al hun schoonheid weer te bloeien in een nieuwe lente. Met de mens is het net zo. Net als iedere bloem of plant, boom of struik, wordt ieder mens als een uniek wezen geboren, met ieder zijn eigen talenten. En zoals de lentebloemen in het veld hun bloemblaadjes spreiden, mogen wij onze talenten laten zien. Wel in het besef dat het ene talent niet mooier is dan het andere, maar ze allemaal onvoorwaardelijk mooi zijn!
wie vertrouwt op Gods liefdevolle ontferming durft zichzelf over te geven en alles los te laten
Kleine kinderen zijn goedgelovig. Hun instinct draait nog op volle toeren, hun intuitie geeft ze in zich volkomen over te geven aan hun ouders. Zonder angst, zonder oordeel. Terwijl kinderen groter groeien, brokkelt dit onvoorwaardelijk vertrouwen onherroepelijk af en, eenmaal volwassen, moet men er levenslang aan werken dit weer te verwerven.... Wie vertrouwt op Gods ontferming over alle levende wezens, of wie een andere bron weet aan te boren die inspireert en innerlijke groei stimuleert, komt heel misschien ooit weer eens zover.... Want pas dan is een mens in staat alles wat hem in de weg staat om liefdevol te leven, los te laten.
belangrijk: De foto-tjes die links van mijn meditatieve teksten staan zijn poeziekaarten: foto's met korte, poetische teksten. Ze kunnen beter bekeken worden als men er met de cursor op gaat staan, het handje ziet verschijnen en ze aanklikt. Dan komen ze (apart van de tekst) vergroot tevoorschijn en is te zien hoe ze er als poeziekaart uitzien.
voor allen die mijn site bezoeken: normaal ben ik gewend er elke dag even iets op te zetten. Als dit niet het geval is, voel ik me fysiek niet sterk genoeg om dat te doen. Geef dan de moed om nog eens te komen kijken alsjeblieft niet op, er komen tot nu toe telkens weer dagen dat het me wél lukt.... Met alvast veel dank voor jullie uithoudingsvermogen. ELS
foto's met teksten, teksten op foto's, met beide probeer ik iets tot uitdrukking te brengen dat de ander raakt.
