Wie zelf ooit zwanger is geweest, zal begrijpen wat ik bedoel als ik zeg dat 'n kind meedragen in de moederschoot de vrouw het gevoel geeft intenser te leven, te ademen, te proeven van het leven zelf. Wie zich bewust is van wat zich tijdens die negen maanden in de moederschoot voltrekt, weet dat in de vrouw niet alleen de groei van het kind plaatsvindt, maar in haar een heel proces op gang komt dat haar gereed maakt voor het moederschap. Alle tot dan toe latent aanwezige moedergevoelens worden geactiveerd. Het moederinstinct ontwikkelt zich in die negen maanden tot op grote hoogte. Eigenlijk wil ze nog maar één ding: haar kind koesteren en het nooit meer verliezen. Haar kind alles schenken wat ze te schenken heeft, aan liefde, genot, ja, aan alles wat het leven zelf in zich heeft, maar het wel afschermen tegen alles dat het geluk van haar kind kan verstoren. Daar is geen enkele brug te ver voor... het leven van de jonge moeder verandert er voorgoed en ingrijpend door.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />