Je komt wel eens iemand tegen die heel openhartig is, goudeerlijk, ook naar zichzelf toe, en de indruk wekt voor de ander niets te verbergen te hebben. Hij is mededeelzaam over alles wat 'm zoal overkomt in het leven, schroomt het niet te praten over de meest persoonlijke aangelegenheden en doet dit in het volste vertrouwen dat de ander hier geen misbruik van zal maken. Als toehoorder ben je geneigd te denken dat je bij zo iemand diep in zijn ziel kunt kijken, alsof zijn geest transparant is en ook de dingen laat zien die door hem niet uitgesproken worden . . . . Niets is echter minder waar. Ieder mens, zelfs de meest openhartige, draagt een scala aan verborgen gevoelens en gedachten in zich mee die nooit zichtbaar worden voor de ander. Al is onze huid flinterdun, zijn onze organen week, is ons schedeldak breekbaar, toch kunnen wij niet vermoeden wat zich achter die dunne huid, de weke organen en het breekbare schedeldak van de ander afspeelt.... Ons bestaan blijft een groot mysterie . . . .xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />