Dat je je een beetje zult vermaken als je toch moet werken wens ik je een fijne werkdag ben je ziek : ik wens je beterschap en ben je jarig : van harte gefeliciteerd zit je niet lekker in je vel of ben je treurig , dan hoop ik dat je snel je dipje uit zult zijn heb je pijn , dan hoop ik dat ik die een beetje kan verzachten heb je zorgen , dan hoop ik dat je die nu even kan vergeten ...
Vriend Boom en ik hadden weer een gesprek. "Heb je dat ook niet af en toe," vroeg ik hem, "dat je bepaalde dingen aan jezelf zou willen veranderen ?" Boom schudde zijn takken heen en weer, een teken dat hij nadacht. Een paar bladeren vielen op de grond. "Je bedoelt dat ik zou willen dat m'n takken wat dunner of dikker zouden zijn of dat mijn bladeren een andere vorm zouden moeten hebben ?", vroeg hij uiteindelijk. "Inderdaad, zoiets." Hij schudde bedachtzaam het hoofd.
"Ik kan me niet herinneren dat ik daar ooit bij heb stilgestaan," zei hij. "Maar er bestaat een verhaal van een boom die dat soort gedachten wel had. Hij leefde in een bos hier niet zo ver vandaan en toen hij van twijg was uitgegroeid tot een flinke boom, kreeg hij op een dag een slanke berk in de gaten die aan de overkant stond. Vanaf dat moment leek het wel alsof hij bezeten was van de mooie vormen van de berk, hij zaagde maar door over de slanke vormen en de elegante bewegingen. We werden er allemaal nogal moe van, kan ik je vertellen." Boom zweeg.
"Ja, en toen ?" vroeg ik ongeduldig, "wat gebeurde er verder ?"
" We probeerden hem allemaal ervan te overtuigen dat hij goed was zoals hij was, dat het nou eenmaal niet de bedoeling is dat we er allemaal precies hetzelfde uitzien."
"Dat had zeker geen effect?" vroeg ik. Boom keek mij even aan en ik kon hem bijna horen denken. "Dat klopt," vervolgde hij zijn verhaal. "Het werd nog erger toen hij op een gegeven moment zichzelf kon zien in het beekje dat zich vlak naast hem bevond. De hele dag maakte hij zich druk over zijn buitenkant waardoor hij als het ware vergat te leven. Het gevolg was dat hij er steeds slechter uit ging zien, zijn bladeren verloren langzaam hun glans en kleur."
"Wat is er van hem geworden?" vroeg ik nieuwsgierig.
"Het werd herfst en zijn bladeren vielen van hem af. De bladeren bedekten het beekje en hij kon zichzelf niet langer zien. Hij werd tegen wil en dank geconfronteerd met de naakte waarheid: zichzelf. Zijn aandacht verplaatste zich van de buitenkant naar de binnenkant, want het zou niet lang meer duren voordat de winter zijn intrede zou doen en hij moest zien te overleven. Dat zat nou eenmaal in zijn natuur."
Ik kon als het ware de wijze glimlach zien die door de woorden van Boom heenklonk.
" Toen het weer lente werd, was hij de berk allang weer vergeten. Hij was trots op de hernieuwde kracht van zijn grove takken en op zijn glanzend groene bladeren. Vanaf dat moment stond hij alleen maar zichzelf te wezen in dat bos."
"Mooi verhaal," zei ik peinzend. Boom grinnikte . En hij strooide vrolijk nog wat bladeren in het rond . Claudia Mulder.
Wat is er toch veel veranderd ... wat ging er een massa teloor gelukkig dat ik in mijn gedachten nog altijd mijn levenslied hoor een lied van een rijk kinderleven van een fijne gezellige jeugd een schooltijd om nooit te vergeten vol liefde en vol kindervreugd.
Op de straat daar waren de kooplui met groenten , fruit en met zuur en achter een sleperskar rennen was haast onze tweede natuur auto's die waren nog niet met zoveel de veldwachter reed op de fiets wij hadden het ruim om te spelen en werden gehinderd door niets .
De velden die lagen nog open het bos en het duin waren vrij wij konden er dwalen en spelen en moe worden was er niet bij nu is alles veranderd de ruimte en vrijheid verdween voor kinderen is het leven onzeker het is allemaal " té snel " om hen heen .
In de wereld van de puntige vierkantjes werd eens een vijfhoekje geboren. Vijfhoekjes waren jammer genoeg niet gewenst bij de puntige vierkantjes. De vierkantjes zeiden : We breken er wel een hoekje af, dan is het ook een vierkantje. Dat ging niet zo makkelijk als ze dachten. Ze timmerden erop los, maar het lukte niet om er een vierkantje van te maken. Het vijfhoekje was nu flink beschadigd. De puntige vierkantjes waren teleurgesteld over het resultaat. Ze gaven het kapotte vijfhoekje dan maar een grote plank, een houten vierkant, met twee kijkgaten erin. Het vijfhoekje moest voortaan altijd die plank voor zich uit dragen, om op een vierkant te gelijken. Zo kon het zich jarenlang in de wereld van de vierkantjes bewegen. Dat vonden de vierkantjes best aanvaardbaar.
Het vijfhoekje werd doodmoe van altijd met die grote zware plank te zeulen. Het bleef maar zoeken en zoeken naar een oplossing om ooit echt een vierkantje te worden. Na lange tijd kwam het uitgeputte vijfhoekje een paar wijze afgeronde vierkantjes tegen. Die zagen er veel vriendelijker uit dan de puntige vierkantjes.
Hoe kan ik ooit nog een echt vierkantje worden? vroeg het vijfhoekje. Jij? Een vierkantje? Maar je bent gewoon een vijfhoekje! zei één van de afgeronde vierkantjes. Leg die plank eens even neer De andere afgeronde vierkantjes zagen het nu ook. Ja! Jij bent gewoon een vijfhoekje! Jij hoeft toch niet te doen alsof je een vierkant bent! Je hebt alleen maar een hoekje meer dan wij, daar is niks mis mee. Wij kennen er nog zulke, hoor!
Bij de afgeronde vierkantjes mocht het kapotte vijfhoekje dat zware stuk hout eindelijk weggooien. Een paar puntige vierkantjes hadden dat van ver gezien en zeiden: Oei, nu gaat het heel erg slecht met het vijfhoekje, het lukte altijd zo goed met die plank! Maar het vijfhoekje wist wel beter .
... Van wié moét je het weer hebben ... ( knipoogje )
Gisteren liepen Pimmeke , Naomi (10) en ik op het strand , de zon scheen en we stroopten onze lange broek op tot aan onze knie-en . Zoals meer vrouwen en meisjes doen bij de eerste zonnestralen ,stonden binnen de seconde onze benen naast elkaar en kregen ze een grondige inspectie om te zien wié al de bruinste had ... Ikke was de winnaar en ik had nog niet eens onder de zonnebank gelegen ... "tja "... zei Noami ... "da's niet moeilijk hé ... da's gelijk kaas ! " "Hoé datte " zeiden Pimmeke en ik in koor ... " Awel "antwoordde Naomi " oude kaas ziet ook geler als jonge en jullie zijn ouder ! "
Een Stier is edelmoedig , beschikt over een uiterst gezond verstand en kan bijzonder hartstochtelijk zijn .Een enkele keer ook enorm driftig . Stieren houden ook van lekker eten en kunnen meestal ook zelf goed koken .En weet u wat een stier ook goed kan ...? Mensen op hun gemak stellen .
Opgewonden en zenuwachtige mensen zijn snel weer rustig als een stier met ze praat .Gewoon een kwestie van grote geestkracht .
Eigenlijk hebben stieren maar aan één ding een hekel :aan veranderingen ! Ze voelen zich in een nieuwe omgeving altijd vrij snel op hun gemak , maar toch ...
Waarschijnlijk heeft dat alles te maken met het feit , dat de Stier in wezen nogal behoudend is .Niet fantasieloos overigens.Want als er eentje een kei is in het bedenken en uitvoeren van allerlei originele plannen , dan is het wel de Stier !
Buiten in het zonnetje gezeten , hoorde ik volgende geluiden ...
*... het kabbelende water van onze vijver ... * ...Tjiep TjipTjip Tjieep ... het kwetteren van de vogeltjes ... *... Breeeeeeeeeeeeeeuuuum ... de grasmachine van de buren ... * ... Tjingelingeling ... het geluid van de ijscokar ...
en ik genoot ervan na al die lange kille dagen ...
pffffffff ... ik zou zo graag hier in het midden van mijn blog één grote foto kunnen zetten , maar het lukt me niet ... Weet iemand hoe ik dat voor elkaar kan krijgen ... ??? Alvast bedankt ...
Dit is het verhaal van Allen, Iedereen, Iemand en Niemand.
Er was eens een klusje te doen en allen waren ervan overtuigd dat iemand het zou doen. Iedereen kon het doen maar niemand wilde het doen. Iemand werd kwaad omdat het iedereen zijn taak was. Allen dachten dat iemand het kon doen, maar iedereen realiseerde zich dat niemand het wilde doen. Tenslotte beschuldigde iedereen iemand terwijl niemand deed wat ze met zijn allen konden doen .
Een ingenieuze wandelende wekker kan ervoor zorgen dat mensen 's ochtends niet kéér op keer de sluimerknop indrukken , maar direct opstaan . Wanneer de sluimerknop wordt ingedrukt, rolt het apparaat zich van het nachtkastje af en verstopt zich elders in de kamer.De wekker slaagt er bovendien in om elke dag een andere verstopplaats te vinden . De zoektocht naar de wekker , wanneer die de volgende keer afgaat, moet zelfs de dufste slaapkop wakker schudden !
De wandelende wekker is een uitvinding van een Amerikaans bedrijf .
Dit bericht heb ik gevonden op het internet.. maar zou dat nu écht waar zijn ... ? Geloven jullie dit ...?
Als je een andere site wil bezoeken raad ik aan om deze muziek uit te zetten anders hoor je steeds de muziek van het blog en NIET van de WEBSITE . Hoe zet je de muziek juist af ??? Klik op de eerste knop ( met twee streepjes) in onderstaande balk om te onderbreken en dan op de tweede knop ( vierkantje ) om volledig te stoppen ! Veel surf plezier !
KLIK op de AFBEELDING hieronder om naar KLAVERKE' S WEBSITE te gaan . VERGEET NIET om de MUZIEK UIT TE ZETTEN anders hoor je steeds de muziek van het blog EN NIET VAN DE WEBSITE ! ! !
