Ergens op de wereld staat een levensboom een sterke boom , de vriendenboom . Eén die niet van zon en regen leeft maar van een beetje tederheid vriendschap en genegenheid we zijn het langzaamaan vergeten .
't Is misschien een onvervulde kinderdroom die boom van mij, die vriendenboom maar hij zou er moeten wezen Overal waar mensen samen zijn arm of rijk en groot of klein dat moet de hele wereld weten .
Als je maar oprecht naar die boom wilt zoeken staat hij heel dicht bij misschien kun je hem van uit het venster zien . Maar hij staat nergens in de boeken .
Als je durft te leven zonder angst of schroom dan groeit hij wel , die vriendenboom . En je zult het met me eens zijn : het allermooiste van de hele schepping , is de vriendenboom
Eenmaal daar brak het zweet me uit ... niet van de warmte maar puur van de zenuwen .
Ik was netjes op tijd en de wachtkamer zat vol met andere kiespijnklanten ... die mochten allemaal nog voor mij .
Toen was ik aan de beurt ...
Eerst kreeg ik twee prikken en het feest kon beginnen .
De tandarts vertelde wat hij ging doen en zei ook dat ik mijn hand maar moest opsteken als het niet meer zou gaan . Dat was een geruststelling ... ik zat al met verkrampte handen in de stoel en nu krulde ik ook nog mijn tenen en raakte mijn achterste de stoel niet meer omdat de gedachte door mijn hoofd flitste van : ... " dat zegt hij niet voor niets ... zét je dus maar schrap ! "
Blijkbaar had de tandarts het in de gaten want hij zei dat ik me moest ontspannen ...
" ... Sowwy ... " zo klonk het door de prop watten en het speekselzuigerke in mijn mond .
Uiteindelijk viel het allemaal héél goed mee en ik heb écht niets gevoeld .
Ik weet dat een bezoek aan de tandarts eigenlijk niet zoveel voorstelt maar ja ... ik heb het nu eenmaal niet voor die mannen/vrouwen en dat zit er nu eenmaal in en gaat er niet meer uit .
Vannacht kwam ik uit de computerkamer en liep door de gang ...
Plots werd ik me er van bewust dat ik niet meer alleen was ... ik hou mijn adem in en mijn hart sloeg op hol ... Ik loer vanuit mijn ooghoeken naar iets wat wel als wapen kan dienen en ja ... met een kreun deel ik een flinke klap uit ... !
Verbaasd over mijn eigen kracht en durf staar ik naar wat er zojuist is gebeurd ...
Heb ik dat gedaan ... ? Een regelrechte moord ... ?
Het slachtoffer was een argeloze dikke spin ... Jakkes ! ... Dàt was schrikken ... ! ! !
Vanavond heb ik dus een date met mezelf ... ik ga voor mezelf iets lekkers klaarmaken en dat dan heel gezellig met een kaarsje op tafel met mezelf opeten .
sjoempidoem zing ik nog zachtjes voor mezelf terwijl ik bezig ben ...
Gezellig hé zo alleen thuis ...
Nee , toch niet ... het is te stil en ik mis manlief ...
Het is een mooie dag om te schilderen ... het is een mooie dag om in de tuin te prutsen ... het is een mooie dag om de administratie te doen ... het is een mooie dag om naar het bos te gaan ... het is een mooie dag om niks te doen ...
Lang geleden in het mooie land Japan , leefde er eens een arme student ... hij had zelfs geen geld om een kop thee te betalen ...
Groot was zijn blijdschap dan ook toen hij in een herberg bij een prachtig dorpje toch nog welkom was. Ieder avond kreeg de jonge man van de waard iets warms te eten en te drinken . Niemand wist wat de student eigenlijk studeerde maar men vond dit ook niet belangrijk : gastvrijheid was voor hén heel gewoon ...
Op een avond kwam de student bij de herbergier en hij zei : Beste waard , morgen moet ik van hier vertrekken , ik ben u zo dankbaar wat u voor mij allemaal gedaan hebt en wil je graag een geschenk geven ." De student liep naar de muur en tekende met krijt een prachtige en sierlijke kraanvogel . De waard en zijn gasten vonden de tekening van de kraanvogel héél mooi, maar de student zei dat dit nog niet alles zou zijn ...
Het is géén gewone vogel ... " zei hij " maar een wondervogel ... !" " Als u met uw gasten voor deze tekening gaat zitten en tweemaal in de handen klapt , zal de kraanvogel voor U gaan dansen ... U moet echter wél beloven dat hij nooit voor maar één enkel mens zal dansen en dat er niet méér dan twéé keer in de handen wordt geklapt ..." De waard beloofde dit en de student vertrok ...
De herbergier ging met de andere bezoekers voor de muur zitten en samen klapten ze tweemaal in de handen ...
De kraanvogel kwam tot leven ... stapte met zulke prachtige bewegingen van de muur en voerde toen een dans uit waar de bezoekers tranen van in hun ogen kregen .
De mensen voelden het dansen tot diep in hun hart ...
Al gauw was het verhaal van de dansende kraanvogel bekend tot in de wijde omgeving ...
Iedere avond zat de herberg vol met mensen die het ook wel wilden zien.
Groot en klein ging voor de muur zitten en samen klapten ze tweemaal in de handen ... en de kraanvogel danste haar dans ... De waard deed vanaf toen goede zaken .
Op een dag kwam er een rijke man uit de stad binnen in de herberg. De waard zag aan de mooie kleren dat dit een belangrijke persoon moest zijn en liep al buigend op de man af. " Wat is er van uw dienst waarde heer " zei hij met zijn hoofd naar de grond gebogen tegen de man .
Ik wil dat de kraanvogel voor mij danst " zei de rijke man.
Dat kan antwoordde de herbergier , gaat u maar zitten, zo meteen klappen we tweemaal in onze handen en dan begint het ".
Ik wil dat het beest alléén voor míj danst antwoordde de man hooghartig en hij smeet een zak met geld op tafel ... De waard twijfelde even , hij had immers beloofd dat hij dit niet zou doen. Maar ach, voor een keer ... en de man was belangrijk en rijk. Het zou vast niet erg zijn ...
Hij knikte tegen de rijkaard en ging naar de rand van de zaal.
De deftige man ging voor de tekening zitten en klapte driftig in zijn handen ...
Er gebeurde niets ... De man stond op en klapte nu drié keer in zijn handen en riep: ... ga je nu dansen ...? "
Nu bewoog de kraanvogel wel ...
Met gebogen nek stapte ze langzaam en schokkerig van de muur ...
Ze stond even stil en begon met een dans ... zo traag en zo droevig ... dat de waard dacht dat de vogel ging sterven ...
Plotseling ging de deur van de herberg open en daar kwam de student binnen ... In zijn hand droeg hij een fluit . Zonder ook maar iéts te zeggen liep hij naar de kraanvogel ... boog even licht zijn hoofd en begon te fluiten ... de kraanvogel draaide zich naar de deur toe en samen liepen ze de herberg uit ... Voorop de kraanvogel en daarachter de student ...
Aan de rand van het dorp verdwenen ze uit het zicht en niemand heeft de kraanvogel en de student ooit meer teruggezien ...
De dood van deze jonge Farao heb ik toch altijd een beetje mysterieus gevonden ... Was hij vermoord ... en zo ja ... door wie ...?
Nu zouden Egyptische onderzoekers de doodsoorzaak kennen ...
Toetanchamon stierf aan koudvuur ...
De doodsoorzaak van Toetanchamon hield archeologen al langer bezig ... hij was nog geen 20 jaar oud toen hij stierf , ontdekten ze , en hij had een verwonding aan zijn schedel ...
CAIRO - Egyptische onderzoekers zeggen eindelijk de doodsoorzaak van de Farao Toetanchamon te kennen. De jonge Farao is volgens hen overleden door een aanval van koudvuur nadat hij zijn been had gebroken ...
"Na overleg met Italiaanse en Zwitserse deskundigen, hebben Egyptische onderzoekers vastgesteld dat een breuk in het been van de jonge koning een dag voor zijn dood is geïnfecteerd met koudvuur, dat leidde tot zijn dood ", aldus de Egyptische Hoge Raad voor de Oudheden.
De onderzoekers stelden vast dat de beenbreuk vóór de dood van de legendarische Farao is gebeurd en niet tijdens de mummificatie of bij de vondst van de mummie in 1922. Toetanchamon stierf toen hij 19 jaar was ...
Reconstructie .
Het onderzoeksteam onthulde dinsdag een reconstructie van het gezicht van de Farao. Op basis van röntgenfoto's van de schedel van de 3300 jaar oude mummie is zijn gezicht opnieuw opgebouwd. Alleen over de vorm van de neus en de oren verschillen de meningen.
Een driedimensionale CAT-scan onthulde eerder dit jaar al dat Toetanchamon niet door een klap op zijn achterhoofd om het leven is gekomen. Ook andere aanwijzingen dat hij zou zijn vermoord, hebben onderzoekers niet gevonden .
Tja ... ik ben écht benieuwd of het werkelijk zo is ...
"Ja mevrouw , het is hier met de vloerder hé ... ge weet ik heb jullie gisteren gezegd dat ik de chape zal afmaken buiten op de straat . Nu is er een vrouwtje van schuin over de straat komen klagen over het lawaai en ze vroeg of er wel een bouwvergunning bestond . Ik zei haar dat ze ons ons werk moest laten doen en ze werd nog bozer. Ze zei dat ze naar Stedebouw zou bellen en dat die alles maar is moesten komen uitzoeken ... Nog geen twintig minuten later was er hier al iemand van de Technische Dienst , maar alles was in orde want jullie hebben een toelating verkregen van Stedebouw , dat wisten ze , alleen had die vergunning op een zichtbare plaats moeten hangen aan de straatkant . T'es daerveure dak béééél ... " zo klonk het in het Westvlaamse dialect door de telefoon .
"OOO JEEEEE ... die vergunning is hier ... ( 200 km verder van waar hij had moeten zijn ) ... ik heb die vergunning mee naar huis genomen toen ze de nieuwe ramen kwamen zetten zodat ze zeker niet verloren zou gaan tijdens die werkzaamheden en ben die vergunning nadien radicaal vergeten ... "
Ik bedankte hem en zocht daarna het nummer op van Stedebouw om alles uit te leggen maar die waren al gesloten ...
Toen mijn man binnenkwam en ik het verhaal had verteld zei hij : " Maak je maar geen zorgen , die vergunning ligt al lang terug daar in een schuif van de keuken "
Hij belde naar de vloerders en die hebben ze terug aan het raam tegen de straatkant gehangen .
Dank je wel heren ... ik zag alweer een rit van bijna 400km op en neer in het verschiet zoals gisteren , en nu hoeft het dus niet ...
Wat een miezerig weer ... en ik die dacht , ik vertrek een uurtje later om het ochtendspitsuur te ontwijken , heb toch twee keer in de file gestaan ... De eerste keer door een gekantelde vrachtwagen op de weg en op nog géén 5 km na het eerste ongeval , dan weer file voor de twééde keer ... pal in het midden van de Liefkenshoektunnel ... helemaal blok ... Deze keer doordat er een vrachtwagen tegen de wand was gereden en dwars in de tunnel stond .
Griezelig vond ik het ... Om plaats te maken voor de hulpdiensten moesten de wagens van het linkerbaanvak naar het rechterbaanvak komen ... daar stond ik dus, met aan de éne kant een muur , en aan de andere kant een kolos van een vrachtwagen ... en die kwam dicht ... dicht ...heel diiiiiicht naast mij ... ik had het er even niet mee.
Bijna twee uur heeft het stilstaan zo geduurd ...
Ik hoop maar dat de inzittende van die verongelukte vrachtwagens het er goed vanaf hebben gebracht en wens hen van hieruit van harte beterschap toe .
Als je een andere site wil bezoeken raad ik aan om deze muziek uit te zetten anders hoor je steeds de muziek van het blog en NIET van de WEBSITE . Hoe zet je de muziek juist af ??? Klik op de eerste knop ( met twee streepjes) in onderstaande balk om te onderbreken en dan op de tweede knop ( vierkantje ) om volledig te stoppen ! Veel surf plezier !
KLIK op de AFBEELDING hieronder om naar KLAVERKE' S WEBSITE te gaan . VERGEET NIET om de MUZIEK UIT TE ZETTEN anders hoor je steeds de muziek van het blog EN NIET VAN DE WEBSITE ! ! !
