Loop ik gisteren door het centum van de stad, voel ik plotseling de roep van de natuur . Meestal lukt het nog wel om thuis te komen , maar gisteren voelde ik dat ik dat niet ging redden en ging het winkelcentum in ...
Ik zit net , begint er ineens iemand naast me te praten : " Hey ... hoe is't ...? " Ik ben een prater behalve als ik op de wc in een winkelcentrum zit , maar ik wilde toch niet onbeleefd zijn en antwoordde : " Euhh ... goed ... "
Die onbekende naast mij weer : " Wat ben je aan het doen dan ... ? " Wat is dat voor een vraag ? Dus enigzins ongemakkelijk antwoord ik : " Euuh ... hetzelfde als jij ... een beetje zitten hier ..."
Ik probeer zo snel mogelijk klaar te zijn vooralleer er nog een vraag komt , zegt die onbekende ineens van : " Zal ik met je mee gaan straks ... ? " Het zweet breekt me uit . Wat moet ik hiermee ... ? " Euhhh ..." zeg ik " ... ik denk dat dat geen goed idee is ... ! "
Dan hoor ik die stem opeens zeggen : " Luister , ik bel je straks wel even terug want er zit hier één of andere idiote steeds maar mijn vragen te beantwoorden ! "
Op een dag gingen een vader en zijn zoon op reis ... De vader gaf er zelf de voorkeur aan om te lopen en zette zijn zoon op de rug van de ezel . Zo gingen ze op weg tot zij een paar mensen tegenkwamen die zeiden : " Zie daar ... de wereld op zijn kop ! De jeugd heeft geen respect meer voor de ouderdom ! Die gezonde jongen rijdt op een ezel terwijl zijn arme vermoeide vader nauwelijks vooruitkomt ! "
Toen de jongen dit hoorde , stond het schaamrood hem op de wangen ... Hij stapte af en stond erop dat zijn vader zou rijden . Zo liepen ze voort , vader op de ezel en de jongen te voet ...
Even later kwamen ze weer mensen tegen en die zeiden : " Moet je dat zien ! Wat een ontaarde vader ! Zit zelf lekker op een ezel en zijn kind laat hij lopen !" Na dit verwijt draaide de vader zich naar zijn zoon en zei : " Kom ... laten we samen op de ezel rijden . "
Ze vervolgde hun weg , tot zij mensen tegenkwamen die zeiden : " Kijk , ... dat arme beest ! Zijn rug zakt door onder het gewicht van hen beiden , wat een dierenbeulen ! " Daarop zei de vader tot zijn zoon : " Laten we afstappen . Het is beter dat we allebei te voet gaan ,dan kan niemand ons nog verwijten maken . "
Zo liepen ze verder achter hun ezel , tot een stel voorbijgangers werderom commentaar leverde : " Zie wat voor dwazen er op de wereld zijn ! Ze lopen onder de brandende zon en geen van beiden denkt eraan om op de ezel te gaan zitten ...hahaha ! " De vader draaide zich om naar zijn zoon en zei : " Je hebt het gezien mijn zoon ... Hoe je je ook gedraagt ... op en aanmerkingen zullen altijd je deel zijn ... Leer daarom je eigen mening te volgen ..."
Dit kan een bewuste keuze zijn want sommige mensen kiezen ervoor en zien dit als een ideale positie ... Maar het kan je ook "opgedrongen " zijn ... In ieder geval , vanavond was X hier bij ons op bezoek en kwam het onderwerp ter sprake .
" Soms slaat men mij wel eens om de oren met de opmerking dat ik misschien té kieskeurig ben ... " zei hij "... maar dat is niet zo . "
" Toen ik jonger was , viel ik steeds op de verkeerde , zo bleek achteraf ... De jaren verstreken en opeens was mijn ganse vriendenkring gehuwd en uitgaan beviel me ook veel minder .In je eentje heb je er ook niet veel aan , dus bleef ik meer en meer thuis .
Als ik dan toch eens ergens een leuke vrouw ontmoette en ik dacht een gesprek te kunnen ontlokken met haar , dan eindigde het beginnende gesprek met de één of andere smoes , omdat een eventuele kennismaking duidelijk niet gewenst was .
Of zoals dié éne keer ...toen had ik het wel zwaar te pakken ... maar was ze niet meer vrij ... en werd dié liefde zuiver platonisch ...
Sindsdien heb ik zoiets van : Waarom zou ik nog , ik kan me best alleen behelpen in het leven en wie zal het zeggen of er ooit ergens nog een vrouw zit te wachten op mij ...? In ieder geval laat ze dan nu nog niks merken ... geen knipoog of een lachje , laat staan een gesprek .
En of ik kieskeurig zou zijn ... ?
Nee , ze zijn allemaal leuk en aardig maar blauwtjes lopen hoeft niet meer voor mij ...
Zolang ik nu geen aanleiding meer zie tot een serieuze toenadering, leef ik gewoon mijn eigen leventje ... "
Die ochtend was je reeds vroeg uit bed en je koffers aan het inpakken . Je nam mijn leiband en ik was dolgelukkig . Nog even wandelen voor we vertrokken op vakantie ... Joepie !!
We reden weg met de wagen tot een leuke plaats aan het bos . We stapten uit en je wierp mij een stok toe . Ik holde tot ik de stok te pakken kreeg en liep fier mer de stok tussen mijn tanden ... maar toen ik terugkwam was jij verdwenen ...
Angstig en alleen ben ik alle richtingen uitgerend om je te vinden , maar vond je nergens . Ik werd zwakker van honger en uitputting , elke dag meer . Tot er een man kwam die mij een leiband aandeed. Kort daarop zat ik in een kooi ...
Ik verwachte elke dag dat jij me kwam halen maar je kwam niet .
Toen ging de kooi open ...Neen , het was jij niet , het was de man die mij had meegenomen. We gingen naar een kale ruimte met een doodse sfeer . Dat was mijn einde ...
Lief baasje , ik wil dat je weet , zelfs ondanks al het leed dat je me hebt aangedaan , ik jou beeld nog steeds voor ogen heb, en als ik kon terugkeren op aarde, ik zeker naar je toe zou lopen ...want jou had ik lief .
Je viervoeter .
Op verzoek van de dierenbescherming : Te lezen , over na te denken en alom te verspreiden omdat dit dierenleed zou ophouden ...
Zij : Wil je koffie of thee ... ? Hij : ja Zij : wil je koffie of thee ... ? Hij : dat is goed Zij ( geïrriteerd ) : wat is het nu , koffie of thee ...? Hij ( geïrriteerd ) : ik zei toch ja !
Ergens op de wereld staat een levensboom een sterke boom , de vriendenboom . Eén die niet van zon en regen leeft maar van een beetje tederheid vriendschap en genegenheid we zijn het langzaamaan vergeten .
't Is misschien een onvervulde kinderdroom die boom van mij, die vriendenboom maar hij zou er moeten wezen Overal waar mensen samen zijn arm of rijk en groot of klein dat moet de hele wereld weten .
Als je maar oprecht naar die boom wilt zoeken staat hij heel dicht bij misschien kun je hem van uit het venster zien . Maar hij staat nergens in de boeken .
Als je durft te leven zonder angst of schroom dan groeit hij wel , die vriendenboom . En je zult het met me eens zijn : het allermooiste van de hele schepping , is de vriendenboom
Eenmaal daar brak het zweet me uit ... niet van de warmte maar puur van de zenuwen .
Ik was netjes op tijd en de wachtkamer zat vol met andere kiespijnklanten ... die mochten allemaal nog voor mij .
Toen was ik aan de beurt ...
Eerst kreeg ik twee prikken en het feest kon beginnen .
De tandarts vertelde wat hij ging doen en zei ook dat ik mijn hand maar moest opsteken als het niet meer zou gaan . Dat was een geruststelling ... ik zat al met verkrampte handen in de stoel en nu krulde ik ook nog mijn tenen en raakte mijn achterste de stoel niet meer omdat de gedachte door mijn hoofd flitste van : ... " dat zegt hij niet voor niets ... zét je dus maar schrap ! "
Blijkbaar had de tandarts het in de gaten want hij zei dat ik me moest ontspannen ...
" ... Sowwy ... " zo klonk het door de prop watten en het speekselzuigerke in mijn mond .
Uiteindelijk viel het allemaal héél goed mee en ik heb écht niets gevoeld .
Ik weet dat een bezoek aan de tandarts eigenlijk niet zoveel voorstelt maar ja ... ik heb het nu eenmaal niet voor die mannen/vrouwen en dat zit er nu eenmaal in en gaat er niet meer uit .
Vannacht kwam ik uit de computerkamer en liep door de gang ...
Plots werd ik me er van bewust dat ik niet meer alleen was ... ik hou mijn adem in en mijn hart sloeg op hol ... Ik loer vanuit mijn ooghoeken naar iets wat wel als wapen kan dienen en ja ... met een kreun deel ik een flinke klap uit ... !
Verbaasd over mijn eigen kracht en durf staar ik naar wat er zojuist is gebeurd ...
Heb ik dat gedaan ... ? Een regelrechte moord ... ?
Het slachtoffer was een argeloze dikke spin ... Jakkes ! ... Dàt was schrikken ... ! ! !
Vanavond heb ik dus een date met mezelf ... ik ga voor mezelf iets lekkers klaarmaken en dat dan heel gezellig met een kaarsje op tafel met mezelf opeten .
sjoempidoem zing ik nog zachtjes voor mezelf terwijl ik bezig ben ...
Gezellig hé zo alleen thuis ...
Nee , toch niet ... het is te stil en ik mis manlief ...
Het is een mooie dag om te schilderen ... het is een mooie dag om in de tuin te prutsen ... het is een mooie dag om de administratie te doen ... het is een mooie dag om naar het bos te gaan ... het is een mooie dag om niks te doen ...
Lang geleden in het mooie land Japan , leefde er eens een arme student ... hij had zelfs geen geld om een kop thee te betalen ...
Groot was zijn blijdschap dan ook toen hij in een herberg bij een prachtig dorpje toch nog welkom was. Ieder avond kreeg de jonge man van de waard iets warms te eten en te drinken . Niemand wist wat de student eigenlijk studeerde maar men vond dit ook niet belangrijk : gastvrijheid was voor hén heel gewoon ...
Op een avond kwam de student bij de herbergier en hij zei : Beste waard , morgen moet ik van hier vertrekken , ik ben u zo dankbaar wat u voor mij allemaal gedaan hebt en wil je graag een geschenk geven ." De student liep naar de muur en tekende met krijt een prachtige en sierlijke kraanvogel . De waard en zijn gasten vonden de tekening van de kraanvogel héél mooi, maar de student zei dat dit nog niet alles zou zijn ...
Het is géén gewone vogel ... " zei hij " maar een wondervogel ... !" " Als u met uw gasten voor deze tekening gaat zitten en tweemaal in de handen klapt , zal de kraanvogel voor U gaan dansen ... U moet echter wél beloven dat hij nooit voor maar één enkel mens zal dansen en dat er niet méér dan twéé keer in de handen wordt geklapt ..." De waard beloofde dit en de student vertrok ...
De herbergier ging met de andere bezoekers voor de muur zitten en samen klapten ze tweemaal in de handen ...
De kraanvogel kwam tot leven ... stapte met zulke prachtige bewegingen van de muur en voerde toen een dans uit waar de bezoekers tranen van in hun ogen kregen .
De mensen voelden het dansen tot diep in hun hart ...
Al gauw was het verhaal van de dansende kraanvogel bekend tot in de wijde omgeving ...
Iedere avond zat de herberg vol met mensen die het ook wel wilden zien.
Groot en klein ging voor de muur zitten en samen klapten ze tweemaal in de handen ... en de kraanvogel danste haar dans ... De waard deed vanaf toen goede zaken .
Op een dag kwam er een rijke man uit de stad binnen in de herberg. De waard zag aan de mooie kleren dat dit een belangrijke persoon moest zijn en liep al buigend op de man af. " Wat is er van uw dienst waarde heer " zei hij met zijn hoofd naar de grond gebogen tegen de man .
Ik wil dat de kraanvogel voor mij danst " zei de rijke man.
Dat kan antwoordde de herbergier , gaat u maar zitten, zo meteen klappen we tweemaal in onze handen en dan begint het ".
Ik wil dat het beest alléén voor míj danst antwoordde de man hooghartig en hij smeet een zak met geld op tafel ... De waard twijfelde even , hij had immers beloofd dat hij dit niet zou doen. Maar ach, voor een keer ... en de man was belangrijk en rijk. Het zou vast niet erg zijn ...
Hij knikte tegen de rijkaard en ging naar de rand van de zaal.
De deftige man ging voor de tekening zitten en klapte driftig in zijn handen ...
Er gebeurde niets ... De man stond op en klapte nu drié keer in zijn handen en riep: ... ga je nu dansen ...? "
Nu bewoog de kraanvogel wel ...
Met gebogen nek stapte ze langzaam en schokkerig van de muur ...
Ze stond even stil en begon met een dans ... zo traag en zo droevig ... dat de waard dacht dat de vogel ging sterven ...
Plotseling ging de deur van de herberg open en daar kwam de student binnen ... In zijn hand droeg hij een fluit . Zonder ook maar iéts te zeggen liep hij naar de kraanvogel ... boog even licht zijn hoofd en begon te fluiten ... de kraanvogel draaide zich naar de deur toe en samen liepen ze de herberg uit ... Voorop de kraanvogel en daarachter de student ...
Aan de rand van het dorp verdwenen ze uit het zicht en niemand heeft de kraanvogel en de student ooit meer teruggezien ...
Als je een andere site wil bezoeken raad ik aan om deze muziek uit te zetten anders hoor je steeds de muziek van het blog en NIET van de WEBSITE . Hoe zet je de muziek juist af ??? Klik op de eerste knop ( met twee streepjes) in onderstaande balk om te onderbreken en dan op de tweede knop ( vierkantje ) om volledig te stoppen ! Veel surf plezier !
KLIK op de AFBEELDING hieronder om naar KLAVERKE' S WEBSITE te gaan . VERGEET NIET om de MUZIEK UIT TE ZETTEN anders hoor je steeds de muziek van het blog EN NIET VAN DE WEBSITE ! ! !
Loop ik gisteren door het centum van de stad, voel ik plotseling de roep van de natuur . Meestal lukt het nog wel om thuis te komen , maar gisteren voelde ik dat ik dat niet ging redden en ging het winkelcentum in ...
