Als ik kon zou ik de klok willen terugdraaien want ik heb na die paar maanden precies wat last van ontwenningsverschijnselen !
Toen ik vanmorgen door de straten ging viel me ineens op hoe stil het hier in het dorp wel niet is en hoe weinig mensen er hier op straat rondlopen .
Tot voor kort hield ik daar wel van maar nu ... ?
Nu ben ik een paar maanden die hevige maar toch gezellige drukte gewoon geweest en ik voelde me daar ook goed bij .
Héél anders dan in ons geliefd plekje hier ...
Ook zag ik vanmorgen ineens in, hoe groot onze woning eigenlijk wel is en hoeveel ramen we wel niet hebben , die me precies toeschreeuwden om gepoetst te mogen worden ...
Ik deed maar of ik het nog niet direkt " hoorde " en keek dwars door alles heen , benieuwd naar onze tuin ...
Van wat ik daar zag werd ik ook al niet veel vrolijker ...
De taxushagen en buxusbollen waren hun mooie vormen bijna helemaal kwijt en er stond allemaal groen en geel ( hum ) onkruid tussen de bestrating .
Ons anders mooi kort groen gazonnetje was veranderd in een groene punkgazon met hoge pieken die naar alle kanten uitstaken , met hier en daar een paardebloem er tussenin.
En aan de waterkant had de bamboe van onze afwezigheid flink gebruik gemaakt om meters verder uit te kunnen schieten met hoge scheuten .
Tja wat wil je na al die weken ... en ik dacht ...
... zal ik Appeldoorn maar eens even bellen ... ;-)
Het is ons die twee maanden zó goed bevallen aan Zee dat wij er serieus over aan het nadenken zijn om inderdaad " te emigreren " . Wat is het leven toch mooi hé ... !
En hoe gaat het hier zoal ..? Zijn er enige dingen die ik gemist heb ...?
Ik zal me eens gaan vergewissen en morgen op ontdekking gaan op jullie logjes ... want ik geef het toe hoor : ik heb jullie wél gemist !
Tot gauw en slaaplekker ... ;-)
PS : Mea culpa .. mea culpa ...mea maxima culpa ... in mijn vorig logje stond te lezen " tot binnen twee weken " maar dat moesten natuurlijk maanden zijn ...
De nieuwe dag beloofde veel goeds toen ik vanmorgen de gordijnen openschoof ... De zon scheen en de vogeltjes zongen reeds uit volle borst . Ik bedacht dat ik vanmiddag weg zou zijn ... met Naomi naar school . De leerlingen van het zesde leerjaar gaan tegen de Papa's en leerkrachten voetbal spelen om het schooljaar af te sluiten . Noami en nog een paar meisjes uit haar klas zijn voor één keer gepromoveerd tot Cheerleader en ik "mag/moet" komen suporteren ... dat lijkt me wel interessant ... ;-)
In het weekend hadden Naomi en ik enkele danspasjes in elkaar gestoken op het ritme van een zelfverzonnen strijdlied . Het gaat zo : " Goal Goal ... heb je dat gezien ... ? " " Het zesde maakt er zeker nog een stuk of tien ! " " Goaaaaaaaaaaaal ... voooooooor ... 't Zésdeeee ! ! ! "
Aan de andere kant word ik vandaag ook verwacht bij mijn strijkijzer ... eerst maar eens ontbijt regelen nu , dan komt de rest vanzelf ...
* * * UPDATE * * *
De stand was 9-9 ... en na de penalty's hadden de leerlingen glansrijk gewonnen ... Af en toe , toen er een goal werd gemaakt door de leerkrachten , klonk er een andere strijdkreet tussen het leerlingenpubliek en die klonk zo : " Meesters ... in 't wc ... doorspoelen en wég ermee ... ! " De leerkrachten konden er hard mee lachen ... Tijden veranderen nietwaar ...?
Het weekend was weer veel te kort ... dat zou van mij best een dagje langer mogen duren !
Als wij als mens ook zo vrij als een vogel door het leven mochten gaan ... zonder al die plichten ... zonder opgelegde druk en met de vrijheid van te kunnen gaan en staan zonder dat je na iedere stap een nieuwe tik in je nek voelt door de opleggers van deze vrijheidsberoving ... dan zouden ook wij steeds fluitend de dag ingaan .
Niets is nu zo heerlijk als in de vroege ochtend buiten op het terras gezeten met een kopje koffie in de tintelende frisheid met de belofte van een warme dag .Geluk is dat .
En het is nu officieel ... Tijdens het nieuws hebben ze aangekondigd dat we sinds gisteren in fase twee zitten aangaande het weer van de afgelopen dagen . Dat wil dus zeggen : de zomer is nog maar nét begonnen en we zitten al vollop in een échte hittegolf ... Hou het hoofd maar koel ... drink véél water en vooral ... doe het rustig aan deze dagen ... !
Nu ga ik eerst op pad voordat de warmte toeslaat . Ik ga kijken naar een nieuwe tafel en stoelen voor in de keuken .
Loop ik gisteren door het centum van de stad, voel ik plotseling de roep van de natuur . Meestal lukt het nog wel om thuis te komen , maar gisteren voelde ik dat ik dat niet ging redden en ging het winkelcentum in ...
Ik zit net , begint er ineens iemand naast me te praten : " Hey ... hoe is't ...? " Ik ben een prater behalve als ik op de wc in een winkelcentrum zit , maar ik wilde toch niet onbeleefd zijn en antwoordde : " Euhh ... goed ... "
Die onbekende naast mij weer : " Wat ben je aan het doen dan ... ? " Wat is dat voor een vraag ? Dus enigzins ongemakkelijk antwoord ik : " Euuh ... hetzelfde als jij ... een beetje zitten hier ..."
Ik probeer zo snel mogelijk klaar te zijn vooralleer er nog een vraag komt , zegt die onbekende ineens van : " Zal ik met je mee gaan straks ... ? " Het zweet breekt me uit . Wat moet ik hiermee ... ? " Euhhh ..." zeg ik " ... ik denk dat dat geen goed idee is ... ! "
Dan hoor ik die stem opeens zeggen : " Luister , ik bel je straks wel even terug want er zit hier één of andere idiote steeds maar mijn vragen te beantwoorden ! "
Op een dag gingen een vader en zijn zoon op reis ... De vader gaf er zelf de voorkeur aan om te lopen en zette zijn zoon op de rug van de ezel . Zo gingen ze op weg tot zij een paar mensen tegenkwamen die zeiden : " Zie daar ... de wereld op zijn kop ! De jeugd heeft geen respect meer voor de ouderdom ! Die gezonde jongen rijdt op een ezel terwijl zijn arme vermoeide vader nauwelijks vooruitkomt ! "
Toen de jongen dit hoorde , stond het schaamrood hem op de wangen ... Hij stapte af en stond erop dat zijn vader zou rijden . Zo liepen ze voort , vader op de ezel en de jongen te voet ...
Even later kwamen ze weer mensen tegen en die zeiden : " Moet je dat zien ! Wat een ontaarde vader ! Zit zelf lekker op een ezel en zijn kind laat hij lopen !" Na dit verwijt draaide de vader zich naar zijn zoon en zei : " Kom ... laten we samen op de ezel rijden . "
Ze vervolgde hun weg , tot zij mensen tegenkwamen die zeiden : " Kijk , ... dat arme beest ! Zijn rug zakt door onder het gewicht van hen beiden , wat een dierenbeulen ! " Daarop zei de vader tot zijn zoon : " Laten we afstappen . Het is beter dat we allebei te voet gaan ,dan kan niemand ons nog verwijten maken . "
Zo liepen ze verder achter hun ezel , tot een stel voorbijgangers werderom commentaar leverde : " Zie wat voor dwazen er op de wereld zijn ! Ze lopen onder de brandende zon en geen van beiden denkt eraan om op de ezel te gaan zitten ...hahaha ! " De vader draaide zich om naar zijn zoon en zei : " Je hebt het gezien mijn zoon ... Hoe je je ook gedraagt ... op en aanmerkingen zullen altijd je deel zijn ... Leer daarom je eigen mening te volgen ..."
Dit kan een bewuste keuze zijn want sommige mensen kiezen ervoor en zien dit als een ideale positie ... Maar het kan je ook "opgedrongen " zijn ... In ieder geval , vanavond was X hier bij ons op bezoek en kwam het onderwerp ter sprake .
" Soms slaat men mij wel eens om de oren met de opmerking dat ik misschien té kieskeurig ben ... " zei hij "... maar dat is niet zo . "
" Toen ik jonger was , viel ik steeds op de verkeerde , zo bleek achteraf ... De jaren verstreken en opeens was mijn ganse vriendenkring gehuwd en uitgaan beviel me ook veel minder .In je eentje heb je er ook niet veel aan , dus bleef ik meer en meer thuis .
Als ik dan toch eens ergens een leuke vrouw ontmoette en ik dacht een gesprek te kunnen ontlokken met haar , dan eindigde het beginnende gesprek met de één of andere smoes , omdat een eventuele kennismaking duidelijk niet gewenst was .
Of zoals dié éne keer ...toen had ik het wel zwaar te pakken ... maar was ze niet meer vrij ... en werd dié liefde zuiver platonisch ...
Sindsdien heb ik zoiets van : Waarom zou ik nog , ik kan me best alleen behelpen in het leven en wie zal het zeggen of er ooit ergens nog een vrouw zit te wachten op mij ...? In ieder geval laat ze dan nu nog niks merken ... geen knipoog of een lachje , laat staan een gesprek .
En of ik kieskeurig zou zijn ... ?
Nee , ze zijn allemaal leuk en aardig maar blauwtjes lopen hoeft niet meer voor mij ...
Zolang ik nu geen aanleiding meer zie tot een serieuze toenadering, leef ik gewoon mijn eigen leventje ... "
Die ochtend was je reeds vroeg uit bed en je koffers aan het inpakken . Je nam mijn leiband en ik was dolgelukkig . Nog even wandelen voor we vertrokken op vakantie ... Joepie !!
We reden weg met de wagen tot een leuke plaats aan het bos . We stapten uit en je wierp mij een stok toe . Ik holde tot ik de stok te pakken kreeg en liep fier mer de stok tussen mijn tanden ... maar toen ik terugkwam was jij verdwenen ...
Angstig en alleen ben ik alle richtingen uitgerend om je te vinden , maar vond je nergens . Ik werd zwakker van honger en uitputting , elke dag meer . Tot er een man kwam die mij een leiband aandeed. Kort daarop zat ik in een kooi ...
Ik verwachte elke dag dat jij me kwam halen maar je kwam niet .
Toen ging de kooi open ...Neen , het was jij niet , het was de man die mij had meegenomen. We gingen naar een kale ruimte met een doodse sfeer . Dat was mijn einde ...
Lief baasje , ik wil dat je weet , zelfs ondanks al het leed dat je me hebt aangedaan , ik jou beeld nog steeds voor ogen heb, en als ik kon terugkeren op aarde, ik zeker naar je toe zou lopen ...want jou had ik lief .
Je viervoeter .
Op verzoek van de dierenbescherming : Te lezen , over na te denken en alom te verspreiden omdat dit dierenleed zou ophouden ...
Zij : Wil je koffie of thee ... ? Hij : ja Zij : wil je koffie of thee ... ? Hij : dat is goed Zij ( geïrriteerd ) : wat is het nu , koffie of thee ...? Hij ( geïrriteerd ) : ik zei toch ja !
Ergens op de wereld staat een levensboom een sterke boom , de vriendenboom . Eén die niet van zon en regen leeft maar van een beetje tederheid vriendschap en genegenheid we zijn het langzaamaan vergeten .
't Is misschien een onvervulde kinderdroom die boom van mij, die vriendenboom maar hij zou er moeten wezen Overal waar mensen samen zijn arm of rijk en groot of klein dat moet de hele wereld weten .
Als je maar oprecht naar die boom wilt zoeken staat hij heel dicht bij misschien kun je hem van uit het venster zien . Maar hij staat nergens in de boeken .
Als je durft te leven zonder angst of schroom dan groeit hij wel , die vriendenboom . En je zult het met me eens zijn : het allermooiste van de hele schepping , is de vriendenboom
Eenmaal daar brak het zweet me uit ... niet van de warmte maar puur van de zenuwen .
Ik was netjes op tijd en de wachtkamer zat vol met andere kiespijnklanten ... die mochten allemaal nog voor mij .
Toen was ik aan de beurt ...
Eerst kreeg ik twee prikken en het feest kon beginnen .
De tandarts vertelde wat hij ging doen en zei ook dat ik mijn hand maar moest opsteken als het niet meer zou gaan . Dat was een geruststelling ... ik zat al met verkrampte handen in de stoel en nu krulde ik ook nog mijn tenen en raakte mijn achterste de stoel niet meer omdat de gedachte door mijn hoofd flitste van : ... " dat zegt hij niet voor niets ... zét je dus maar schrap ! "
Blijkbaar had de tandarts het in de gaten want hij zei dat ik me moest ontspannen ...
" ... Sowwy ... " zo klonk het door de prop watten en het speekselzuigerke in mijn mond .
Uiteindelijk viel het allemaal héél goed mee en ik heb écht niets gevoeld .
Ik weet dat een bezoek aan de tandarts eigenlijk niet zoveel voorstelt maar ja ... ik heb het nu eenmaal niet voor die mannen/vrouwen en dat zit er nu eenmaal in en gaat er niet meer uit .
Als je een andere site wil bezoeken raad ik aan om deze muziek uit te zetten anders hoor je steeds de muziek van het blog en NIET van de WEBSITE . Hoe zet je de muziek juist af ??? Klik op de eerste knop ( met twee streepjes) in onderstaande balk om te onderbreken en dan op de tweede knop ( vierkantje ) om volledig te stoppen ! Veel surf plezier !
KLIK op de AFBEELDING hieronder om naar KLAVERKE' S WEBSITE te gaan . VERGEET NIET om de MUZIEK UIT TE ZETTEN anders hoor je steeds de muziek van het blog EN NIET VAN DE WEBSITE ! ! !
Loop ik gisteren door het centum van de stad, voel ik plotseling de roep van de natuur . Meestal lukt het nog wel om thuis te komen , maar gisteren voelde ik dat ik dat niet ging redden en ging het winkelcentum in ...
