Vanmiddag had buurvrouw zich buitengesloten en belde bij ons aan met de vraag of mijn man even kon helpen .
Volgens haar vriend , naar wie ze had gebeld met de vraag wat ze nu kon doen , kon de deur enkel open gekregen worden als de klink er werd afgehaald zodat men met een platte sleutel het slot kon laten openspringen .
" Wil jij dat even voor me doen buurman ... ? " vroeg ze.
Manlief héél hulpvaardig ... was direkt aan de slag gegaan , ondertussen werd het eten koud ...
Na een tijdje was de klus geklaard en stond manlief terug bij mij in de keuken .
" Toch handig als je een Nine One One aan huis hebt hé Klaverke ... ! " zei hij fier en lachte zijn tanden bloot.
Ik lachte eens schaapachtig terug en zei :
" Een One- One -NEIN- hulpdienst wil je bedoelen zeker ...", terwijl ik veelzeggend keek naar de nieuwe lamp die al een hele tijd lag te wachten op de keukenkast om eindelijk eens ingedraaid te mogen worden in de kapotte buitenverlichting .
En zie : het wonder is geschied ... ons licht brand wéééééééér !
De kogel is door de kerk .We hebben een belangrijke beslissing genomen het afgelopen week-end . Ons leven gaat een serieuze wending krijgen maar ik wist tot vanmorgen niet dat het voor een ware volksverhuizing zou zorgen ...!
Hihi... het geeft wél een goed gevoel wanneer je ondervindt dat je eigenlijk toch een beetje onmisbaar bent ... ( knipoogje )
Ik schrijf omdat ik wil schrijven dat ik gelukkig ben.
Op een dag zal het zover zijn en zal ik schrijven met mijn tong tussen het puntje van mijn tanden, en met rode oren en rode wangen ;
i k b e n g e l u k ki g .
Als ik daarna ooit nog twijfel en meen dat ik verdrietig ben of de wanhoop nabij of zelfs reddeloos verloren, kan ik altijd opzoeken wat ik werkelijk ben : G e l u k k i g .
Als ik kon zou ik de klok willen terugdraaien want ik heb na die paar maanden precies wat last van ontwenningsverschijnselen !
Toen ik vanmorgen door de straten ging viel me ineens op hoe stil het hier in het dorp wel niet is en hoe weinig mensen er hier op straat rondlopen .
Tot voor kort hield ik daar wel van maar nu ... ?
Nu ben ik een paar maanden die hevige maar toch gezellige drukte gewoon geweest en ik voelde me daar ook goed bij .
Héél anders dan in ons geliefd plekje hier ...
Ook zag ik vanmorgen ineens in, hoe groot onze woning eigenlijk wel is en hoeveel ramen we wel niet hebben , die me precies toeschreeuwden om gepoetst te mogen worden ...
Ik deed maar of ik het nog niet direkt " hoorde " en keek dwars door alles heen , benieuwd naar onze tuin ...
Van wat ik daar zag werd ik ook al niet veel vrolijker ...
De taxushagen en buxusbollen waren hun mooie vormen bijna helemaal kwijt en er stond allemaal groen en geel ( hum ) onkruid tussen de bestrating .
Ons anders mooi kort groen gazonnetje was veranderd in een groene punkgazon met hoge pieken die naar alle kanten uitstaken , met hier en daar een paardebloem er tussenin.
En aan de waterkant had de bamboe van onze afwezigheid flink gebruik gemaakt om meters verder uit te kunnen schieten met hoge scheuten .
Tja wat wil je na al die weken ... en ik dacht ...
... zal ik Appeldoorn maar eens even bellen ... ;-)
Het is ons die twee maanden zó goed bevallen aan Zee dat wij er serieus over aan het nadenken zijn om inderdaad " te emigreren " . Wat is het leven toch mooi hé ... !
En hoe gaat het hier zoal ..? Zijn er enige dingen die ik gemist heb ...?
Ik zal me eens gaan vergewissen en morgen op ontdekking gaan op jullie logjes ... want ik geef het toe hoor : ik heb jullie wél gemist !
Tot gauw en slaaplekker ... ;-)
PS : Mea culpa .. mea culpa ...mea maxima culpa ... in mijn vorig logje stond te lezen " tot binnen twee weken " maar dat moesten natuurlijk maanden zijn ...
De nieuwe dag beloofde veel goeds toen ik vanmorgen de gordijnen openschoof ... De zon scheen en de vogeltjes zongen reeds uit volle borst . Ik bedacht dat ik vanmiddag weg zou zijn ... met Naomi naar school . De leerlingen van het zesde leerjaar gaan tegen de Papa's en leerkrachten voetbal spelen om het schooljaar af te sluiten . Noami en nog een paar meisjes uit haar klas zijn voor één keer gepromoveerd tot Cheerleader en ik "mag/moet" komen suporteren ... dat lijkt me wel interessant ... ;-)
In het weekend hadden Naomi en ik enkele danspasjes in elkaar gestoken op het ritme van een zelfverzonnen strijdlied . Het gaat zo : " Goal Goal ... heb je dat gezien ... ? " " Het zesde maakt er zeker nog een stuk of tien ! " " Goaaaaaaaaaaaal ... voooooooor ... 't Zésdeeee ! ! ! "
Aan de andere kant word ik vandaag ook verwacht bij mijn strijkijzer ... eerst maar eens ontbijt regelen nu , dan komt de rest vanzelf ...
* * * UPDATE * * *
De stand was 9-9 ... en na de penalty's hadden de leerlingen glansrijk gewonnen ... Af en toe , toen er een goal werd gemaakt door de leerkrachten , klonk er een andere strijdkreet tussen het leerlingenpubliek en die klonk zo : " Meesters ... in 't wc ... doorspoelen en wég ermee ... ! " De leerkrachten konden er hard mee lachen ... Tijden veranderen nietwaar ...?
Het weekend was weer veel te kort ... dat zou van mij best een dagje langer mogen duren !
Als wij als mens ook zo vrij als een vogel door het leven mochten gaan ... zonder al die plichten ... zonder opgelegde druk en met de vrijheid van te kunnen gaan en staan zonder dat je na iedere stap een nieuwe tik in je nek voelt door de opleggers van deze vrijheidsberoving ... dan zouden ook wij steeds fluitend de dag ingaan .
Niets is nu zo heerlijk als in de vroege ochtend buiten op het terras gezeten met een kopje koffie in de tintelende frisheid met de belofte van een warme dag .Geluk is dat .
En het is nu officieel ... Tijdens het nieuws hebben ze aangekondigd dat we sinds gisteren in fase twee zitten aangaande het weer van de afgelopen dagen . Dat wil dus zeggen : de zomer is nog maar nét begonnen en we zitten al vollop in een échte hittegolf ... Hou het hoofd maar koel ... drink véél water en vooral ... doe het rustig aan deze dagen ... !
Nu ga ik eerst op pad voordat de warmte toeslaat . Ik ga kijken naar een nieuwe tafel en stoelen voor in de keuken .
Loop ik gisteren door het centum van de stad, voel ik plotseling de roep van de natuur . Meestal lukt het nog wel om thuis te komen , maar gisteren voelde ik dat ik dat niet ging redden en ging het winkelcentum in ...
Ik zit net , begint er ineens iemand naast me te praten : " Hey ... hoe is't ...? " Ik ben een prater behalve als ik op de wc in een winkelcentrum zit , maar ik wilde toch niet onbeleefd zijn en antwoordde : " Euhh ... goed ... "
Die onbekende naast mij weer : " Wat ben je aan het doen dan ... ? " Wat is dat voor een vraag ? Dus enigzins ongemakkelijk antwoord ik : " Euuh ... hetzelfde als jij ... een beetje zitten hier ..."
Ik probeer zo snel mogelijk klaar te zijn vooralleer er nog een vraag komt , zegt die onbekende ineens van : " Zal ik met je mee gaan straks ... ? " Het zweet breekt me uit . Wat moet ik hiermee ... ? " Euhhh ..." zeg ik " ... ik denk dat dat geen goed idee is ... ! "
Dan hoor ik die stem opeens zeggen : " Luister , ik bel je straks wel even terug want er zit hier één of andere idiote steeds maar mijn vragen te beantwoorden ! "
Op een dag gingen een vader en zijn zoon op reis ... De vader gaf er zelf de voorkeur aan om te lopen en zette zijn zoon op de rug van de ezel . Zo gingen ze op weg tot zij een paar mensen tegenkwamen die zeiden : " Zie daar ... de wereld op zijn kop ! De jeugd heeft geen respect meer voor de ouderdom ! Die gezonde jongen rijdt op een ezel terwijl zijn arme vermoeide vader nauwelijks vooruitkomt ! "
Toen de jongen dit hoorde , stond het schaamrood hem op de wangen ... Hij stapte af en stond erop dat zijn vader zou rijden . Zo liepen ze voort , vader op de ezel en de jongen te voet ...
Even later kwamen ze weer mensen tegen en die zeiden : " Moet je dat zien ! Wat een ontaarde vader ! Zit zelf lekker op een ezel en zijn kind laat hij lopen !" Na dit verwijt draaide de vader zich naar zijn zoon en zei : " Kom ... laten we samen op de ezel rijden . "
Ze vervolgde hun weg , tot zij mensen tegenkwamen die zeiden : " Kijk , ... dat arme beest ! Zijn rug zakt door onder het gewicht van hen beiden , wat een dierenbeulen ! " Daarop zei de vader tot zijn zoon : " Laten we afstappen . Het is beter dat we allebei te voet gaan ,dan kan niemand ons nog verwijten maken . "
Zo liepen ze verder achter hun ezel , tot een stel voorbijgangers werderom commentaar leverde : " Zie wat voor dwazen er op de wereld zijn ! Ze lopen onder de brandende zon en geen van beiden denkt eraan om op de ezel te gaan zitten ...hahaha ! " De vader draaide zich om naar zijn zoon en zei : " Je hebt het gezien mijn zoon ... Hoe je je ook gedraagt ... op en aanmerkingen zullen altijd je deel zijn ... Leer daarom je eigen mening te volgen ..."
Als je een andere site wil bezoeken raad ik aan om deze muziek uit te zetten anders hoor je steeds de muziek van het blog en NIET van de WEBSITE . Hoe zet je de muziek juist af ??? Klik op de eerste knop ( met twee streepjes) in onderstaande balk om te onderbreken en dan op de tweede knop ( vierkantje ) om volledig te stoppen ! Veel surf plezier !
KLIK op de AFBEELDING hieronder om naar KLAVERKE' S WEBSITE te gaan . VERGEET NIET om de MUZIEK UIT TE ZETTEN anders hoor je steeds de muziek van het blog EN NIET VAN DE WEBSITE ! ! !
Loop ik gisteren door het centum van de stad, voel ik plotseling de roep van de natuur . Meestal lukt het nog wel om thuis te komen , maar gisteren voelde ik dat ik dat niet ging redden en ging het winkelcentum in ...
