Het is nog mooi weer en redelijk warm voor deze tijd van het jaar. Ik herriner me dat ik als kind met mijn moeder en grootmoeder naar het kerkhof ging om het graf van grootvader proper te maken Koud dat het toen was bbrrr ik voel het nog.
Nu branden er een paar houtblokken in het kacheltje, en de mannen zijn onderweg om radiators te kopen YES
Eens dat de cv werkt is het hier 's morgens ook warm als ik opsta. Er zijn geen woorden genoeg om mijn dank uit te spreken dat we hier mogen wonen aan een goedkope prijs.
Ik kan wassen en plassen, heb warm water; een tuintje met groenten, en een siertuintje. Er is goede isolatie, en het is niet te groot, dus niet te veel kuis.
Onze vrienden, ook onze huisbaas, en familie in Christus wonen naast de deur.
Ik denk aan een lied:
I have known the Fathers care for me He's been good Through it all He's allways there for me God's been good to me Through the storm, through the night come what may everything will be allright
I have known the Fathers care for me God's been good to me
Nog eens een posting na lange tijd. Ik zou echt wat meer werk van dit blogje moeten maken; maar eerst de problemen met de pc, en dan een lawine van gebeurtenissen hielpen niet echt om hierin te volharden.
In december het hartinfarct van mijn man, met daarna drie maal per week revalidatie. Dan onze verhuis, en het in orde maken van onze nieuwe woning. Nu is het dan bijna ok. Weer pc problemen.
Opnieuw op controle naar het ziekenhuis, en weer een stent erbij. In november volgt weer revalidatie.
En toch; doorheen dit alles zijn we dankbaar, vredig, en gelukkig.
Met onze 26ste huwelijksverjaardag heel dichtbij, vind ik dit een mooie tekst! Het lied heb ik nog niet gehoord, maar het zal wel mooi zijn.
Ik heb toch een link gevonden; hopen dat het werkt en natuurlijk linksboven de muziek stoppen.
Tomorrow morning if you wake up And the sun does not appear I, I will be here If in the dark, we lose sight of love Hold my hand and have no fear I, I will be here
I will be here when you feel like being quiet When you need to speak your mind, I will listen I will be here when the laughter turns to crying Through the winnin', losin' and tryin', we'll be together 'Cause I will be here
Tomorrow morning if you wake up and the future is unclear I, I will be here As sure as seasons are made for change Our lifetimes are made for years So I, I will be here
I will be here and you can cry on my shoulder When the mirror tells us we're older I will hold you And I will be here To watch you grow in beauty And tell you all the things you are to me I will be here
I will be true to the promise I have made To you and to the One who gave you to me
And just as sure as seasons are made for change Our lifetimes are made for years So I, I will be here We'll be together I will be here
Begin van deze week kregen we een telefoontje, van mensen die we twaalf jaar geleden voor de laatste keer zagen. We leerden hen kennen in de evangelische kerk in Antwerpen. Het klikte wel, maar er was niet veel contact omdat iedereen toch wel een eindje uit mekaar woonde.
Nu vroegen ze of ze eens op bezoek mochten komen. Waarom niet? Dus gisteren was het zover; rond halfdrie waren ze hier, en we hebben gebabbeld, gegeten, gedronken tot elf uur 's avonds. Was het écht twaalf jaar geleden dat we mekaar nog gezien hadden? Het leek amper een week!
Intussen hebben zij een heel ander leven. Na een paar teleurstellingen op zijn job, en met sollicitaties, hebben ze na rijp beraad hun boeltje verkocht, en toeren rond met hun mobil home; alle dagen vakantie dus! We hopen hen volgend jaar weer te zien!
Het is nog altijd geen fun om iets met de pc te doen, maar vandaag wil ik iets schrijven over een vlinder.
Toen ik daarstraks wat onkruid aan het uittrekken was, zag ik op de vlinderstruik een mooie vlinder. Normaal op een vlinderstruik zulje denken. Maar zo'n exemplaar heb ik nog nooit gezien. Hij was ongeveer 2,5cm groot; geel en zwart gestreept, en had een schildvorm.
Rare beestjes tegenwoordig want een tijd geleden zat er op de rozen, wat ik dacht dat een bijtje was, maar het had ook andere kleuren. Het zal het weer wel zijn zeker.
De mens die zich omringt met feiten, niet toestaat dat hij verrast wordt, geen flits van intuïtie kent, geen veronderstellingen maakt, geen risico neemt, leeft in een afgesloten cel. (Albert Einstein)
Dat staat in de krant "De Tijd" van vandaag Het artikel is copyright, dus enkel de titel plaats ik hier.
Ik moet ook schuldig pleiten, want ik neem ook niet altijd genoeg tijd om mijn relatie met God te verdiepen.
Toch wil ik, en met mij veel anderen het koninkrijk van God in werking zien. Hier en nu
Dat zieken genezen doden opgewekt worden. Dat mensen van elkaar houden, en bereid zijn hun 'rijdom' te delen.
Maar we hebben het druk; geen tijd zeggen we dan. Er is zoveel te doen, zoveel afleiding.
Veel mensen willen niet weten van God of godsdienst zij zijn teleurgesteld door al wat er in de loop der tijden gebeurde in de naam van God; of ze gebruiken het als excuus!
Wij Christenen hebben een verantwoordelijkheid. Tijd met God doorbrengen, zodat we Zijn wil voor ons gezin, onze omgeving, ons land leren kennen, en ernaar handelen. Enkel op die manier zullen mensen gaan zien wie onze God écht is!
Na het heel warm voorjaar voelt dit weer vandaag aan als herfst, en zie ik, zoals vele anderen uit naar zonniger dagen.
Maar toch is dit weer goed voor andere dingen; Mijn plantjes krijgen de tijd om rustig te wortelen. Geen weer om in de tuin te werken, dan maar binnen voortdoen. De keuken is betegeld! De zon mag weer tevoorschijn komen.
Ook al ben ik niet meer van de jongsten, muziek heeft mijn interesse. U2 is niet echt mijn ding; maar ik heb wel respect voor wat Bono doet aan liefdadigheid.
Voor de liefhebbers een fragment uit een boek waarin hij over zijn geloof spreekt.
Wat mij het aansprak is wat hij zei over religie: Religie is datgene wat rest waneer God (zoals Elvis) het gebouw verlaten heeft.
Sarcastisch? Ja, maar een pijnlijke waarheid vind ik. Voor diegenen die Engels lezen:
Ik heb niet de gewoonte om me met politiek bezig te houden; maar soms, héél soms hé..... Dit is zo'n moment! Ik las dit al in HBVL; maar vond het ook in DE STANDAARD
STRAATSBURG - Het creationisme - de opvatting dat God de aarde in zes dagen heeft geschapen - vormt een 'ernstige bedreiging'' voor de mensenrechten. Dit staat in een rapport waarover de Raad van Europa op 26 juni zal debatteren en stemmen, meldt het Nederlands Dagblad.
Het rapport, opgesteld door de raadscommissie voor Cultuur, Wetenschap en Onderwijs, veroordeelt scherp het geloof in een Schepper en een geschapen wereld. Het geloof is ontstaan uit een ontkenning van de evolutietheorie, aldus het rapport; het is niet gebaseerd op feiten en is absoluut onwetenschappelijk.
'Het creationisme is absoluut ongeschikt voorwetenschappelijk onderwijs', luidt de conclusie van het rapport. 'Als we niet oppassen, bedreigt het creationisme de mensenrechten, die immers een hoeksteen vormen voor de Raad van Europa', menen de samenstellers. Aanhangers van het creationisme willen volgens de auteurs van het rapport de democratie vervangen door theocratie. Op deze 'ernstige bedreiging' door 'religieuze fundamentalisten' moet de Raad reageren 'voor het te laat is'.
'Intelligent design' als variant op het creationisme is 'niet minder gevaarlijk'. Het advies is dan ook creationisme niet als wetenschappelijke discipline te erkennen.
Het rapport geeft een stand van zaken over de acceptatie van het creationistische gedachtegoed in verschillende Europese landen. Daaruit zou blijken dat het scheppingsverhaal niet wijdverbreid is en over het algemeen wordt afgewezen, maar nu vanuit de Verenigde Staten dreigt over te waaien naar Europa.
Na een lange tijd ben ik er nog eens. Maar nu vind ik het moeilijk om te beginnen; want in al die tijd is er vanalles gebeurd.
Mijn man is nog altijd thuis, en misschien blijft dat ook zo. We aanzien dit dan maar als een vakantie. Dat gaat vanzelf, want door te verhuizen verkennen we nu deze gemeente. Wandelen met de hond in het groen, soms naar de markt/ Maar ook veel thuis, en in ons tuintje.
Ik ben dankbaar voor elke nieuwe dag en geniet er tenvolle van! Opnieuw het voornemen om meer te bloggen; maar nu doet de pc het niet zo goed. Het komt wel weer goed. Eens ik weer bezig ben zal ik ook weer op blogronde gaan.
Een rustige mooie zondag, en vandaag doen we niks!
Gisteren heel veel bomen gekliefd, de mannen mochten zagen en nadien ook klieven. Dan lekkere frietjes, wat sla en een drankje. Lekker is dat.
Morgen nieuwe paspoorten gaan halen maar eerst foto's laten maken. 's Avonds naar de dierenarts, om de draadjes uit Basje zijn staart te halen. Had ik al geschreven dat zijn staart er af is?
Dan nog een afspraak maken met een cardioloog , zodat we geen 90 km moeten rijden om op controle te gaan. En natuurlijk nog een huisarts vinden; en dat is ni zo simpel als het klinkt.
Seffens een kipje braden, slaatje maken en genieten.
Maar nu eerst buiten zitten met mijn plantenboek en zien hoe ik het hofke gezellig kan indelen.
Het was een mooie avond om samen Gods lof te zingen! Gisteravond hebben we dat dus gedaan, terwijl Dirk gitaar speelde en zijn madammeke zorgde dat er op tijd een blokje op het vuur lag.
Vandaag dan de mannen bomen zagen; en wij hout stapelen. Moe maar voldaan, juist een lekker ijsje op.
Samen is mooi Tenminste als er een goede verstandhouding is, en men zichzelf kan blijven. En dat lukt goed.
