Daniël is ingeslapen zondagmorgen, zijn ogen vielen toe. Zondagavond sliep hij nog, zijn lichaam was zo moe. Toen zijn vrouw zachtjes zijn naam riep, kwam er geen reactie, zijn slaap was te diep.
Teder wreef zij met een vochtig doek, over zijn handen, en zijn hoofd; en zei: Daniël wij staan bij jou, dat hadden we beloofd.
Gisteren kwam dan het bericht; Daniël is bij zijn Heer. Hij heeft een strijd gestreden, volhardend, en met moed.
Daniël vergeten? Ik denk niet dat het kan. Hem kennen was een geschenk; Hij was niet perfect, maar een voorbeeld, een eerlijk en moedig man.
Daarjuist las ik op vtm text dat de vrouw die in Brugge terecht stond voor de moord op haar man veroordeeld is tot 25jaar gevangenisstraf; en ten vroegste over 6 jaar kan vrijkomen.
Dat valt dan redelijk mee voor zo'n gruwelijke moord; maar zij houdt haar onschuld vol! Het zou wel erg zijn om zo lang onschuldig vast te zitten, en je kinderen niet te zien opgroeien.
Het proces is voorbij, en eerlijk of niet het laat bij mij een gevoel van onrecht achter. Ik heb dat koppel twee keer ontmoet, dus echt kennen doe ik ze niet. Ik had haar trouwens niet herkend toen ik haar verleden week op tv zag.
Soms is er dat 'gevoel' als je iemand ontmoet. Wij hadden toen het gevoel, dat hij 'fake' was schone schijn. Zij was gewoon een vriendelijke bezorgde moeder, en ik denk dat ze best wat bemoediging kan gebruiken.
Mijn zus heeft voor mijn verjaardag zo'n mooie pps gemaakt. Ik heb er geen woorden voor! En het begon met dit lied; prachtig! Ik ben dan een midi, en de lyrics gaan zoeken Gewoon genieten.
DANK U ZUS
Born free, as free as the wind blows As free as the grass grows Born free to follow your heart
Live free and beauty surrounds you The world still astounds you Each time you look at a star
Stay free, where no walls divide you You're free as the roaring tide So there's no need to hide
Born free, and life is worth living But only worth living 'cause you're born free
Stay free, where no walls divide you You're free as the roaring tide So there's no need to hide
Born free, and life is worth living But only worth living 'cause you're born free
Allerheiligen, 11 november De feestdagen zijn weer voorbij; Nu in één lange trek naar Kerst en Nieuwjaar.
2006; De tijd vliegt voorbij! Misschien moet ik eens beginnen met goede voornemens bedenken. Of ik maak een Kerstlijst.
Ik had het nooit gedaan voor ik de film "The Christmaslist" zag. Toen ben ik eens een lijst gaan maken. Een blad papier, met daarop grote, en kleine dingen.; simpele eenvoudige wensen, en geschenken. Maar ook grote onmogelijke dingen. Zonder na te denken over de prijs, of de manier waarop een bepaalde wens in vervulling zou gaan. Maar ja, ik verwacht het dan ook niet van de kerstman.
Ja, ik maak een lijst; ik doe het weer. Het wordt dan wel hoog tijd om te beginnen Eerst in 't klad natuurlijk: Op een blad trek ik een lijn; aan de ene kant schrijf ik de materiële zaken, aan de andere kant, mijn wensen. Dag na dag, wanneer me iets te binnen schiet schrijf ik het erbij.
Dan tegen Kerstmis schrijf ik alles op een mooi blad, en bewaar het; niemand hoeft het te zien. In de loop van 2006 kan ik aantekenen wat ik heb ontvangen.
Eén grote 'onmogelijke' wens heb ik al; maar die gaat niet om mij. De tweede is materieel, en bijna even onmogelijk. Maar we zullen zien; Dit kleintje gelooft nu eenmaal in wonderen :))
Ik heb juist een fragment uit "terzake" bekeken, en ik zeg: NEEN!!!
NEEN tegen een bende snotnuizen, en opruiers, die door geweld, en door angst als wapen te gebruiken gaat eisen, wie er moet aftreden. Of anders revolutie, en Frankrijk gaat er aan.
Wie gaat de heropbouw betalen wie betaalt er belasting? Raad eens!
En dan; Na Frankrijk, België, en Duitsland en de rest van Europa? NEEN
Wat doen de autochtone kansarmen en minderbedeelden? Onze mensen. Dat mag je niet meer zeggen. Ik doe het toch!
Ik heb geen racistisch beentje in mijn lijf, en ik hou van mensen in het algemeen.
Maar ik zeg NEE- NEE En nog eens NEE!
Genoeg is genoeg.
Ik laat me niet intimideren manipuleren of in een hoekje duwen.
Het verhaal van de "arme" slachtoffers? Zo'n krant mag op de bodem van het vogelkotje!
Het is altijd een ander zijn schuld De politie provokeert. Ja 't zal wel. Een enkeling misschien. Al eens bedacht wat een frustratie het voor een eerlijke politieman moet zijn, om je werk voor niks te doen, en dan nog de schuld te krijgen?
Voila; ik heb het gezegd. Nog één ding; Ik begin stilaan te snappen waarom mensen op extreem rechts gaan stemmen.
Angst? Misschien; maar dat niet alleen. Al wat gebeurt raakt heel diep aan mijn rechtvaardigheidsgevoel; en ik denk dat dit bij anderen juist hetzelfde is.
Politieke interesse Ik??? Nee, maar ik verwacht wel van onze leiders, dat ze ook leiders zijn. Ten dienste van het volk; en de beslissingen nemen die nodig zijn.
Het is weer een mooie dag vandaag Fris ja, maar het is dan ook november. Als ik met de hond ga wandelen, staan de koeien in de wei nog lekker gras te happen, 's avonds als het héél stil is hoor je dat goed.
Toen ik klein was ging ik mee naar het kerkhof vóór allerheiligen om op te kuisen. Ik was altijd blij om weer lekker warm thuis te zijn. Het was toen ijzig, en koud écht koud!
Ik doe niet aan allerheiligen mijn ouders zijn sowieso in mijn gedachten. Zeker deze maand, want ze waren allebei jarig in november. Eén week, en één jaar verschil.
