Cheerio, cheerio, in Antwerpen zingen ze zo,
weg met de zorgen en weg met 't verdriet,
zijn wij Sinjoren of zijn wij dat niet?
En zolang de Sinjoren bestaan,
zal Antwerpen nooit niet vergaan, 
wij weten wat lol is, als 't pintje maar vol is
en de rest trekken wij ons niet aan.XML:NAMESPACE PREFIX = O /> 

Daar kreeg ik nu tranen van sé!
We zijn er al jaren weg;
uit 't stad met de grote A
en ik dacht dat er me niks aan gelegen was!

Ne schok te weten dat het me nog ter harte gaat;
gewoon door dit lied!
Dat komt ervan als ge naar Slisse en Cesar kijkt.