Vroeger wist ik niks over God,
behalve het verhaal van het kerstekind,
en wat ik in de godsdienstles leerde.
Ik hoorde het wel maar het leefde niet!.

Toen ik tot bekering kwam begon ik te beseffen
wat God voor mij gedaan had, en hoeveel Hij van mij houdt!!

Later begon ik te geloven
dat de beloften ook voor mij waren;
en toen begonnen de problemen,

want de meeste mensen antwoorden met "ja maar".

Eens ze gaan zien dat ik het écht geloof
vinden ze het maar raar (zacht uitgedrukt).

Maar zou het niet raar zijn dat God mij roept,
Zijn beloften geeft, en dan Zijn woord niet houdt??

In zo'n God zou ik niet kunnen geloven!!!
En ik vertik het om te doen alsof.

Als ik op het lichtknopje druk, of ik start de auto,
en er gebeurt niks vind ik dat ook niet normaal.
Ik verwacht licht, of een ronkende motor!

Ik verwacht ook verhoorde gebeden, vervulde beloften.

Er zijn onvoorwaardelijke beloften;
maar er zijn er ook andere,
ik moet me opstellen zodat ik kan ontvangen.

Jezus is het JA op alle beloften van God!
en wij zeggen 'amen' (zo is het) door Hem.
Hij is ook de amen!

God geeft een belofte en in Jezus is het zo!!!

Ik bid om wijsheid, zodat ik kan ontvangen wat Hij wil geven.

Eén ding staat al vast: ik moet "in Hem" zijn om ook maar iets te ontvangen.