Aan de oever van het stille water is er geen watergeklater Geen watervogel die de spiegel doorbreekt Het is het riet wat naar boven steekt En verderop de volle herfstkleuren Misschien geeft het aanleiding tot treuren Treuren om wat niet meer terug kan komen In de bomen zie je het vergaan van het leven Alles is maar even En dan wordt het opgeheven!
Reacties op bericht (0)
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek