Laika is nu 5 weken bij ons en is al helemaal ingeburgerd.Dit heeft niet al te lang geduurd en al bij al is alles nogal meegevallen.
Zoals eerder gezegd heef ze in den beginne nog niet veel rondgelopen maar daar is ondertussen al heeeel veel verandering in gekomen.Nu zouden we soms zelfs willen dat ze niet zo veel rond zou lopen.Nee dit is natuurlijk maar een grapje, hoewel er nu soms toch wel wat al te veel leven in de brouwerij is.
In het eerste stukje schreef ik dat de ontmoeting met Amon en Soteb nogal meeviel en dit is zo gebleven en dag per dag verbeterde het contact.Het is nu zelfs zo dat Amon zich volledig laat doen en we soms zouden willen dat die Laika eens een goede uithaal zou geven, maar nee hoor vorige week was het zelfs zo dat Amon gewoon op zijn rug lag op de keukenvloer terwijl Laika er volledig bovenop stond.Soteb daarentegen is dan weer de uitdager van de twee en regelmatig wordt die nu achterna gezeten door Laika. Nadat hij haar natuurlijk eerst heeft uitgedaagd.Als een wervelwind stuiven die twee dan door de living en de eetkamer.
Ondertussen heeft Laika zich ook al ontpopt tot een (soms grote) deugniet en moeten we heel goed opletten dat we s avonds als we gaan slapen zorgen dat praktisch alles van het salontafeltje weg is.
Inderdaad zij blijft in de living s nachts.
De eerste weken (tot we zeker waren dat ze s nachts zindelijk was) heeft ze doorgebracht in de gang,
Maar 2 weken geleden heeft ze ook het traplopen ontdekt.Dus, mand terug naar de living en sindsdien blijft ze daar s nachts.Het zindelijk maken is vrij goed verlopen en ook wel snel.Natuurlijk was het een grote hulp dat ik 2 weken verlof had en mij er dus volledig heb kunnen op toeleggen en nadien had Annemiek verlof genomen en kon de taak verder zetten.Vandaag gaat het eigenlijk de eerste dag worden dat ze in haar kot zal moeten omdat we beiden gaan werken zijn.Deze week zal dat gelukkig nog niet een volledige dag zijn omdat Annemiek de late shift heeft en dus maar rond 11h vertrekt en ik al weer thuis zal zijn om 18h.
Ter voorbereiding hebben we haar de laatste weken ook al verschillende keren enkele uren laten doorbrengen in haar kot, maar hebben wel het idee dat ze heel weinig in haar binnenhok gaat.Hopelijk betert dit nog.
Zaterdag ll zijn we haar 2de serie spuitjes gaan halen bij de dierenarts en zondag hebben we haar laten inschrijven bij de hondenschool waar ik vroeger ook met Rasta ging.
De eerste les is vrij goed gegaan, ook omdat ze al een aantal dingen thuis geleerd had van ons.Toen ik haar moest overlaten aan iemand van Brabo en zelf een aantal meter achteruit moest gaan om haar te roepen, zegden de mensen van de school hooooo dat is ver genoeg.Weten zij veel dat wij haar al getraind hebben om het drievoudige van die afstand te doen tussen ons beiden tijdens onze wandelingen naar de wei.
Nu woensdag is de volgende les.Bedoeling is wel dat zowel Annemiek als ikzelf haar zullen trainen en dus afwisselend aan de les zullen deelnemen.Meestal is het steeds dezelfde persoon maar om praktische redenen vonden wij het beter het zo op te lossen.
Zo tot zover het bijgewerkte verhaal ( weliswaar niet volledig want zelfs in maar 5 weken maak je met haar zo veel mee dat je kan blijven schrijven)
Ook het fotoalbum is bijgewerkt dus daar ook maar even gaan kijken !!!
update uit Essen van Annemiek
Even weer een update uit het Belgische land.
De gezondheid is goed, maar zoals Roland reeds schreef, dat hij naar de dokter moet, moet ik ook, want voor de komende 3 maanden moet de huisarts, alles in de gaten houden, hoe de insuline verloopt.
Vandaag naar de longarts geweest, want er was een plekje gevonden op de ct scan en de scan op de thorax scan liet hetzelfde verhaal zien.
Het is niet iets om me zorgen over te maken, want het is waarschijnlijk een lidteken, dat ik opgelopen heb vorig jaar met me gebroken ribben.
Morgen laatste onderzoek voorlopig, dan naar de fysio, voor een zenuwonderzoek, van de handen en voeten, ze tintelen vreselijk.
Laatst kon ik zelfs niet een knopje door een knopsgat krijgen.
Tycho, heeft het erg druk, zo druk zelfs dat hij niet naar het etentje van de Bompa kan, omdat er hard gestudeerd moet worden.
Onze tuin is een kleine chaos, omdat tot ons gezin een kleine graafmachine hoort, genaamd Laika.
Mollen proberen te vangen is haar grootste uitdaging, maar tot op heden geen geluk.
De wei waar we altijd gaan wandelen, is bezaaid met molshopen, alleen heeft de boer een kleine streep door de rekening getrokken, door 3 stukken land om te ploegen en in te zaaien, maar dat belet haar niet om over de sloot te springen.
Wij worden door de dieren steeds begroet, alsof we op wereldreis zijn geweest.
Hebben jullie ooit gehoord van een poes die gemalen koffie eet, nu dat is onze Amon.
Hij moet en zal telkens een beetje koffie hebben, als ik bezig ben om het koffiezetapparaat klaar te zetten voor de volgende ochtend.
Allemaal de groetjes en dikke knuffel uit Essen van ons beiden
