Ik heb in mijn leven meer geleerd door te luisteren dan door te spreken
Welkom bij Annemiek en Roland
Oftewel Knorreke en Boefke
21-02-2008
Rolstoelverlof
Afgelopen maandag weer op controle geweest, stille hoop dat alle breuken zouden zijn toegelopen. De platen lieten nog steeds een niet aan elkaar gegroeid scheenbeen zien, dus weer een maand extra. Zelfs is er sprake van nog een operatie, om de twee delen aan elkaar te zetten. Een lichtpuntje is er wel, mag enkel onder beleiding van de deur naar de wc lopen van de kine, lastig die krukken, maar zal nog wel leren.
Onze Nomos, is er niet meer. Vorige week dinsdag wilde hij n aar buiten. Normaal gezien staat hij dan 's morgens voor de deur te wachten, dit keer niet. Wij waren hem steeds aan het zoeken, tot dat vorige vrijdag flyers wilden gaan ophangen. Eerste doel, de dierenwinkel, de eigenaar vertelde dat een paar mensen een zwarte kater hadden gevonden en hem naar de dierenarts gebracht hebben naar Hemiksem. Deze mensen blijken bij ons in de straat te wonen. Zij vertelde ons, dat hij zwaar gewond was. Nadat deze mensen de dierenarts hadden gebeld, zijn we naar Hemiksem gereden, daar lag onze Nomos. Dierenarts wilde het weekend nog aanzien of er verbetering zou optreden. Nomos zijn achterlijf was verlamd en hij kon zijn blaas niet meer legen. Maandag mochten we bellen, maar er was geen verandering, dus hebben we hem moeten in laten slapen. Onze Amon, mist zijn maatje zeer, wij ook want hij bracht veel leven in de brouwerij met al zijn zottigheden. Nu zijn we langzaam op zoek naar een nieuw maatje voor Amon. Hij kan alle stouten zaken, weer doorgeven aan zijn maatje, zoals krabben op het kleed, terwijl een krabpaal staat.
Onze Nomos, is er niet meer.
