WIE ZIJN WIJ? Mijn vrouw en ik zijn twee “oudere” senioren met een jong hart, vier kinderen en dertien kleinkinderen. We zijn beiden lid van een tafeltennis- en een wandelclub, genieten van klassieke muziek en moderne kunst. Ik speel af en toe piano in een nostalgisch salonorkestje, lees en praat graag over het heelal en ben sterk geïnteresseerd in veel aspecten van de Nederlandse taal en verkeers(on)veiligheid. Verder ben ik sinds 1995 bestuurslid van een zogenaamd "OKRA-trefpunt", een lokale afdeling van de grootste seniorenbeweging in ons land Vrouwlief schildert en tekent niet alleen, maar is ook een creatieve kokkin, houdt van bloemen en onderhoudt de tuin, naait graag en maakte vroeger avontuurlijke exploratiereizen naar Nepal, India, Mongolië, Atlasgebergte, … (is daar op mijn aandringen in 2005 mee gestopt). Ze leest snel en veel en houdt van Franse films.
oma tussen haar verfjes, kwastjes, papier, doek, javel enz.
Sommigen noemen me een kommaneuker (muggenzifter). Of ik die bijnaam verdien, moeten mijn bezoekers maar beoordelen. Op dit blog wordt in elk geval niet geneukt, misschien wel geluld (voor het eerste bestaan andere wipsites, pardon, websites). Op dit blog schrijf ik zowel persoonlijke “dagboek-notities” als commentaren, ernstig of luchtig, op uiteenlopende onderwerpen. De afbeeldingen zijn – tenzij anders vermeld – meestal geschilderd of op computer getekend door mijn echtgenote, waarbij haar 12 jaar academie-opleiding en workshops goed van pas komen. Tot eind 2008 toonde ze haar creaties trouwens op een eigen blog: http://blog.seniorennet.be/computeroma maar ze ziet meer in één gezamenlijk blog voor ons beiden.
30-01-2009
Rijdende doodskisten
En hier mijn tweede blogje van vandaag: Rijdende doodskisten. Ik heb zojuist de volgende lezersbrief gestuurd naar Gazet van Apen en ben benieuwd a) of ze die (morgen?) zullen plaatsen, en (vooral) b) of de bevoegde minister het zal lezen : Onveilige autos. In uw artikel van 30.1 worden een aantal veel voorkomende gebreken genoemd, voornamelijk te wijten aan nalatigheden van de eigenaars. Maar ook de conceptie zelf van wagens kan gevaarlijk en zelfs dodelijk zijn; ik denk hier bv. aan driedeurswagens, waar de passagiers op de achterbank bij een ongeval als ratten in een val zitten bij gebrek aan zijdeuren en zich daardoor niet tijdig kunnen bevrijden. Dat ik ooit zelf in zon rijdende doodskist achter het stuur zat, besefte ik pas toen ik las van twee levend verkoolde achterbankpassagiers. Twee jaar geleden schreef ik over het onderwerp aan Mobiliteitsminister Landuyt. Hij antwoordde me (letterlijk): Uw opmerkingen in verband met de onveiligheid van 3-deurswagens zal ik zeker in beraad nemen. Het zijn belangrijke voorstellen die de verkeersveiligheid kunnen verhogen.Nooit meer iets over gehoord
Toilet-proza 1) In een wc las ik onlangs volgende raad: Is er nog een spoor, ga er met de borstel door! Als ik zoiets lees, krijg ik goesting om er een woordje tussen te schrijven: ga er met de borstel VAN door! 2) Computeroma ziet mij graag in een spannende jeans (ze vindt dat ik dan een knap kontje heb - ???) maar ik vind dat soms heel ongemakkelijk, niet dat knap kontje maar de spannende broek: staande pipi doen bv. kan een tijdrovende onderneming zijn: alles klemt zodanig dat het soms wel effe duurt voordat ik de klepel van het klokkenspel kan bereiken (be-reiken? ). In zon geval laat ik echter niet de moed zakken maar mijn broek 3) Het valt mij vaak op dat je als man bij openbare toiletten bijna nooit moet wachten, terwijl er bij dames-wcs meestal een massa volk staat aan te schuiven. Als ik architect was, hield ik daar al bij de bouwplannen rekening mee en zou ik (veel) meer dames- dan heren-wcs voorzien. 4) Tweede vraag aan (beroeps- of amateur-)architecten: waarom voorzien jullie de binnenkant van openbare en andere toiletten zelden of nooit van een haak(je) waaraan je even je jas en/of andere zaken kan ophangen? De deurklink -àls er al een is - is maar een gebrekkig alternatief: meestal veel te glad en/of te klein (zeker in de winter, als je soms heel wat uit te trekken hebt: dat moet dan allemaal op de niet steeds erg propere grond )
Foto hieronder: lang geleden moest ik eens gebruik maken van deze wc: daar had ik niet het probleem nr. 2 van hierboven: het plafond was zó laag dat rechtop staan gewoon onmogelijk was, het was dus hoe dan ook zitten geblazen!!
En dit was een wc (kakhuis zou beter passen) tijdens een avontuurlijke huttentocht in de Franse Cévennen:
Mijn beloofde Toilet-proza is klaar en zal vandaag nog hier op mijn blog staan. Maar eerst nog twee andere zaken uit de actualiteit, waarvan hier de eerste: Vanmorgen interviewde de VRT-Radio1-omroepster van dienst de hoofdredacteuren van De Standaard en ????? en stelde hen enkele zeer rake vragen, o.m. of journalisten niet een soort ethische code overeen zouden moeten komen om bij dramas zoals in Dmonde wat meer terughoudendheid te betrachten om de getroffen families niet nog meer te treffen. Ik miste helaas de belangrijke vraag of die zwaar overdreven mediatisering van het drama andere gestoorde geesten niet op ideeën zou kunnen brengen. Hoe dan ook, de heren journalisten hadden helemaal geen spijt en vonden dat ze MOESTEN doen wat ze gedaan hebben Amai merci! Dan liever een bravo voor de burgemeester van St.Gillis, die zich terecht opwond over die sensatiezucht van media en publiek (ik vergeef hem graag zijn slip of the tongue toen hij cellen klaar zou houden voor al te opdringerige persmensen)................
Hier een heel oud fotootje van computeroma (toen nog gewoon mama!) en onze vier kindjes (intussen zelf alweer ouders van samen 13 grote kinderen...) De dochter amuseert zich kostelijk, haar broer achter haar vraagt zich af wat er te lachen valt...
EN HIER DE JONGSTE, genietend van bosbessen tijdens dezelfde wandeling
De laatste zin van mijn blog van 27.1 bevat een verwarrende fout, waardoor een aandachtige lezer van het hele verhaal niks begrepen zal hebben: niet Peter lag op Ingrid maar omgekeerd!!!
TOE(kom)MAATJE. Wie zich afvraagt waar mijn Toiletproza blijft (beloofd in mijn TOE(kom)MAATJE van 24.1), kan ik melden dat ik er nog volop aan bezig ben .
'Ik ben de vader van Peter' ! 'Ik ook!'! Oeps, foutje!
UNIZO Sint-Niklaas organiseert in haar gangen en vergaderzalen regelmatig kunsttentoonstellingen (in 2001 mocht ook computeroma een zestigtal van haar schilderijen exposeren). Wij krijgen steeds een uitnodiging voor elke voor-opening en boven op die stapel lag er nu een voor de vernissage van een expositie door Ingrid Bonnaerens, die haar werken tentoon zou stellen van eind januari tot de zoveelste maart. Op de folder een mooie foto van een van haar werken. De avond van de vooropening (vorige vrijdag) werden we bij het binnenkomen verwelkomd door een dame; we stonden op het punt te vragen u bent zeker de kunstenares? maar iets weerhield ons en we beperkten ons tot een gewone begroeting. Gelukkig maar, zoals weldra zou blijken. Vervolgens schudde ook een vriendelijke maar ons onbekende man (van ongeveer onze leeftijd) ons de hand en zei: Ik ben de vader van Peter; we hadden geen flauw idee waar die mededeling op sloeg, maar ik stond op het punt om te antwoorden: Ik ook! (onze jongste zoon heet ook Peter) maar ik zweegopnieuw, waardoor ik vermoedelijk een conflict met de brave man heb voorkomen, maar ook dat besefte ik pas even later. Bij het binnenkomen was het ons ook al opgevallen dat de kunstwerken van een totaal andere stijl waren dan de foto op de uitnodiging. Even later was het raadsel opgelost, of toch gedeeltelijk: Niet INGRID Bonnaerens van onze folder exposeerde, maar een zekere PETER (!) Raedschelders!! We vroegen voorzichtig aan Unizo-mensen waarom wij niet waren ingelicht over die programmawijziging. Ze vielen uit de lucht: hoezo, Ingrid wie?, we hebben voor deze avond nooit iemand anders aangekondigd dan Peter! .. Toen we thuiskwamen, keken we nog eens naar de uitnodiging. Geen twijfel mogelijk: het ging over INGRID!!!Waren we nu echt gek geworden?! Maar nee, praktisch alles klopte als een bus: Ingrid Bonnaerensstelt tentoon in Unizo, van eind januari tot begin maart, vooropening op vrijdag. We hadden echter één vrij belangrijk detail over het hoofd gezien: Ingrids tentoonstelling liep wel in januari/maart, maar dat was zes jaar geleden: in 2003! Een of andere verstrooide kabouter had met de stapel folders geklungeld en er stiekem voor gezorgd dat Peter euh bovenop Ingrid kwam te liggen.
TOE(kom)MAATJE: hierna twee recente zijden schilderijen van computeroma
De kindermoord in een Dendermonds kinderdagverblijf heeft ieder normaal mens geschokt. Wat mij ook geschokt maar niet verrast - heeft, is de wellust waarmee de commerciële media op het nieuws gesprongen zijn, kwestie van te voldoen aan de sensatiezucht van het publiek, wat dacht u anders? Sommige kranten wijdden er maar liefst 15 en meer paginas aan maar zelfs op de openbare omroep moest ander belangrijk (maar minder sensationeel) nieuws wijken.
Begrijp me niet verkeerd: de moord was belangrijk nieuws en mag dus niet verzwegen worden, en het gerecht zal ongetwijfeld zijn beloop krijgen maar de zwaar overdreven media-aandacht voor allerlei irrelevante details kan zoals ik in een vroeger blog al eens heb geschreven labiele geesten goesting doen krijgen om ook eens in de schijnwerpers te komen. Trouwens, wie zegt dat de (duidelijk gestoorde) dader in Dmonde zich ook niet heeft geïnspireerd op eerdere, dik in de media uitgerafelde massamoorden
Het siert de krant De Tijd, dat zij het nieuws uiteraard wel bracht, maar blijkbaar zonder onnodige bijkomende franjes. In het dagelijks persoverzicht op VRT-radio werd daar, naar mijn indruk, nogal smalend over gedaan; alsof de objectiviteit van De Tijd gelijk zou staan met onverschilligheid tegenover het Dendermondse drama. Bah!
TOE(kom)MAATJE. Voor mijn volgende komma heb ik al enkele ideeën over een luchtiger onderwerp: Toilet-proza
ThermoSTAAT / ThermoSTIEKEM Naar het schijnt hebben mannen het minder vlug koud dan vrouwen. Ik weet niet of het waar is, maar bij computeroma en kommaneuker is dat al zeker het geval. Ik heb het niet gauw koud, en als oma even niet kijkt, durf ik onze CV-thermostaat nogal eens stiekem een graadje lager te draaien. Ik geef toe, dat is niet erg netjes van me, maar ik stelde al vlug vast dat het omgekeerde ook gebeurt: als oma het in de loop van de dag wat koud begint te krijgen en mijn achterbaks gedoe dóórheeft, zet ze net zo stiekem de verwarming weer wat hoger. Het lijkt allemaal nogal kinderachtig, en dat is het natuurlijk ook, en je zou denken dat die thermostaat van die constante hoger-/lager show op den duur letterlijk en figuurlijk het heen en weer (eigenlijk het op en neer) zou krijgen, maar oma en ik houden ons liefdevol aan een soort stilzwijgende afspraak dat we elkaar niet meer dan één keer per dag zullen euh bedriegen.
TOE(kom)MAATJE. Hieronder twee computercreaties van computeroma:
Senator Els Schelfhout ligt al enkele dagen onder vuur, ook binnen haar eigen partij CD&V. Ze heeft een doodziek Congolees kindje naar België gehaald, om het hier te laten verzorgen (wat in Congo niet kan) en mogelijk later te adopteren. Zo ongeveer iedereen schreeuwt moord en brand omdat de senator de wettelijke procedures omzeild zou hebben, terwijl andere kandidaat adoptieouders meestal zeer lang moeten wachten voordat hun aanvraag rond is. Het is de klassieke redenering van iedereen is gelijk voor de wet en dus had Schelfhout ook maar moeten wachten. Welnu, die benadering verbaast mij: ik zou ze veel liever omgekeerd hebben: als het de senator zo vlug kon gaan, waarom dan ook niet voor anderen? In elk geval van twee dingen één: ofwel heeft Schelfhout de wet omzeild en dan moet ze de gevolgen dragen, ofwel handelde ze wel volgens de wet maar dan mankeert er iets aan de wijze waarop de overheid andere kandidaat adoptieouders informeert over die wettelijke mogelijkheden.
TOE(kom)MAATJE. 96% van de chauffeurs rijdt te snel in 30 km-zones (GVA 16.1). In gewone mensentaal: niemand houdt zich er aan!. Logisch, want die borden staan er te pas en te onpas, zodat ze vrijwel geen enkele geloofwaardigheid hebben. Hierna enkele staaltjes van ondeskundigheid
De chauffeur die al de volgende borden in één oogopslag wil lezen en interpreteren moet eigenlijk (even) stilstaan, maar het 5de bord verbiedt dat (op bepaalde tijdstippen)!!!
1. Sandra, het meisje met een levensbedreigende stofwisselingsziekte, haalt al dagenlang uitgebreid de media: er is maar één medicijn dat haar (misschien) kan genezen. Probleem: de kostprijs van meer dan een miljoen euro, niet terugbetaald door het ziekenfonds. Maar dankzij de hartverwarmende solidariteit van vele medeburgers is al een belangrijk deel van de benodigde som bijeengebracht; onze wereld is blijkbaar nog niet zo onverschillig als sommige zwartkijkers beweren. Ik stoor me echter aan de nogal eenzijdige benadering door de media: hun aandacht gaat bijna uitsluitend naar het grote succes van de actie (dat lezen de mensen graag! ), terwijl volgens sommige bronnen het bewuste geneesmiddel zeker op korte termijn nog niet beschikbaar zal zijn; het is zelfs nog niet uitgetest, en de dokter die het zou moeten toedienen heeft zich al teruggetrokken. De huidige euforie is dus (voorlopig) op zijn minst voorbarig. Natuurlijk hoop ik voor Sandra en haar ouders dat dat optimisme achteraf terecht zal blijken, zoniet zullen hun ontgoocheling en pijn des te groter zijn. (Overigens heb ik gelezen dat behalve Sandra nog zeer veel kinderen de cijfers lopen uiteen dezelfde ziekte hebben; wie denkt ook eens aan hen?...)
2. Smog 90 Ik haal nog maar eens een oud stokpaardje van me boven: de overvloed van overbodige, foutieve, misleidende, tegenstrijdige (enz.! ) verkeersborden in ons land. Ik weet het: het zal wel weer kommaneukerig klinken maar neem nu de bordjes Smog onder de 90km-borden. Volmaakt overbodig, dus weggegooid belastinggeld. Immers: wanneer de maximumsnelheid om welke reden dan ook 90 km moet zijn, volstaat één bord: "90. Smog of geen smog, wie harder rijdt, zit fout. Punt uit. Ik vraag me zelfs af of een betrapte overtreder (met een slecht karakter EN een goeie advocaat) zich niet kan beroepen op de volgende interpretatie. Zowel in het Engels als in het Nederlands (Van Dale) betekent smog: (vette, vervuilde) MIST; zonder mist dus geen smog; 90 + smog betekent dus: max. 90 km/u bij MIST; vervuiling kan ik niet zien, mist wel: dus zie ik geen mist, dan is er ook geen smog en dus ook geen snelheidsbeperking! (Ik geef toe: het is ver gezocht, maar zonder het bordje Smog zou er geen discussie zijn ) Op de valreep vernam ik vanmorgen in het VRT-persoverzicht dat de commentator van Het Laatste Nieuws ervoor pleit om het uitwerken van verkeersregels niet (meer) aan ministers over te laten maar aan echte onafhankelijke verkeersspecialisten. Eindelijk! Maar of Van der Kelen's pleidooi zal aanslaan?....
3. Tot slot enkele fotootjes die ik met half-bevroren vingers en dito Aldi-cameraatje op mijn oprit en in mijn buurt heb getrokken, amper een half uur vóórdat plotseling de dooi intrad.
Een van mijn favoriete blogs (ook van computeroma trouwens) is ongetwijfeldhttp://blog.seniorennet.be/schetsblog van de op La Palma wonende Vlaamse blogger Wim-Del-Arte; die (schuil-?)naam heeft hij trouwens ten volle verdiend: wie echte kunst verkiest boven de massa oubollige, zoeterige, afgezaagde, banale kitsch die ons maar al te vaak als kunst wordt opgedrongen, moet beslist eens een bezoek brengen aan voornoemde blog. Onvoorstelbaar hoe creatief deze artistieke duizendpoot zijn bezoekers steeds weer met zijn verrassende vondsten laat kennismaken. Schitterende en originele fotos van dat prachtige land waar hij woont, landschappen die hij vaak verrijkt met zijn eigen artistieke creaties. Ik weet het wel: er is geen terrein waar smaken zo kunnen verschillen als Kunst. Maar ik vind een bezoek aan Schetsblog telkens weer adembenemend en voor mij is dat een duidelijk bewijs dat ik hier met een echte kunstenaar te maken heb. Hieronder plaats ik met zijn toestemming enkele van zijn recente werken:
Maansondergang:
dezelfde maansondergang maar met bewuste beweging van de camera en langere sluitertijd:
neervallend touw; het lijkt zó gewoon dat alleen een kunstenaar er aan denkt om het beeld vast te leggen! Het idee deed me denken aan een schilderij (1927) van Max Ernst, dat in het beroemde New Yorkse museum Guggenheim hangt: een surrealistische kus, geïnspireerd door het beeld van een vallend touw!
GRAAG UW COMMENTAAR op mijn schrijfsels! Laat me vooral weten wanneer u het ergens mee oneens bent. Ik ben trouwens niet bang voor kritiek, integendeel: het kan me aanmoedigen om (beter) na te denken voordat ik iets schrijf. Ik krijg liever kritiek dan nietszeggende plaatjes of andere (goedbedoelde) “boodschappen” die niks met mijn blabla te maken hebben.
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
De meeste afbeeldingen uiterst LINKS zijn FOTO'S van schilderijen (op papier, doek of andere materialen) die vrouwlief in haar schildersatelier gemaakt heeft. In deze RECHTERkolom staan afbeeldingen die ze op computer heeft getekend. U kan er ook vinden op haar eigen seniorennet-blog ("computeroma") maar de laatste tekeningen daar dateren van 27.10.2008: ze haat nl. de rompslomp van een eigen blog.... Maar gelukkig mag ik op mijn blog af en toe een of meer van haar creaties tonen. Ze inspireert zich meestal op het familiealbum, foto’s uit de media of bestaande kunstwerken, maar ze houdt niet van braaf copiëren en het eindresultaat wijkt dus nogal eens af van het origineel en benadert soms zelfs het abstracte, waarbij ze haar aangeboren kleurgevoel de vrije loop laat (tijdens haar academie-opleiding kreeg ze daarvoor felicitaties).
