WIE ZIJN WIJ? Mijn vrouw en ik zijn twee “oudere” senioren met een jong hart, vier kinderen en dertien kleinkinderen. We zijn beiden lid van een tafeltennis- en een wandelclub, genieten van klassieke muziek en moderne kunst. Ik speel af en toe piano in een nostalgisch salonorkestje, lees en praat graag over het heelal en ben sterk geïnteresseerd in veel aspecten van de Nederlandse taal en verkeers(on)veiligheid. Verder ben ik sinds 1995 bestuurslid van een zogenaamd "OKRA-trefpunt", een lokale afdeling van de grootste seniorenbeweging in ons land Vrouwlief schildert en tekent niet alleen, maar is ook een creatieve kokkin, houdt van bloemen en onderhoudt de tuin, naait graag en maakte vroeger avontuurlijke exploratiereizen naar Nepal, India, Mongolië, Atlasgebergte, … (is daar op mijn aandringen in 2005 mee gestopt). Ze leest snel en veel en houdt van Franse films.
oma tussen haar verfjes, kwastjes, papier, doek, javel enz.
Sommigen noemen me een kommaneuker (muggenzifter). Of ik die bijnaam verdien, moeten mijn bezoekers maar beoordelen. Op dit blog wordt in elk geval niet geneukt, misschien wel geluld (voor het eerste bestaan andere wipsites, pardon, websites). Op dit blog schrijf ik zowel persoonlijke “dagboek-notities” als commentaren, ernstig of luchtig, op uiteenlopende onderwerpen. De afbeeldingen zijn – tenzij anders vermeld – meestal geschilderd of op computer getekend door mijn echtgenote, waarbij haar 12 jaar academie-opleiding en workshops goed van pas komen. Tot eind 2008 toonde ze haar creaties trouwens op een eigen blog: http://blog.seniorennet.be/computeroma maar ze ziet meer in één gezamenlijk blog voor ons beiden.
25-02-2009
Tutti Frutti!..
Ik weet dat het een tegenstrijdigheid is, maar vandaag nu eens alleen maar TOE(kom)MAATJES. Daar gaat-ie
TOE(kom)MAATJE 1. Toen ik vanmorgen een schone onderbroek uit mijn kast pakte, vond ik dat de pijpen wel heel erg dunnetjes uit de laatste wasbeurt gekomen waren: het leken nog amper dunne lintjes. Ik trok het ding aan maar voelde en zag dadelijk dat er iets niet klopte maar wat??? Het bleek . de beha van computeroma te zijn die per vergissing tussen mijn stapel onderbroeken verzeild was geraakt (de beha bedoel ik). We schoten beiden in een deuk van het lachen
TOE(kom)MAATJE 2. Moet ik medelijden hebben met de man die op de beurs 7 miljoen euro (280 miljoen Bfr) verloor? Want ofwel was dat zijn HELE vermogen, dat hij dus blijkbaar onvoldoende gespreid had en zoiets is oerdom; ofwel was het NIET zijn hele fortuin, en dan zal hij nog wel heel wat overgehouden hebben om royaal van rond te komen, in tegenstelling tot een kleine belegger die gewoon te weinig had om te spreiden.
TOE(kom)MAATJE 3. Gelezen op een leeg schap bij Delhaize: Dit artikel is momenteel in voorraadonderbreking. Van zon Nederlands krijg ik de kriebels, al ben ik echt wel breeddenkend als het gaat over taalgebruik van anderen, maar er zijn toch grenzen. Van waar komt toch in vredesnaam die behoefte van sommige mensen of instanties om geleerd klinkende woorden te gebruiken, terwijl het ook eenvoudiger kan in gewone mensentaal, bv.: dit artikel is tijdelijk niet voorradig??..
TOE(kom)MAATJE 4. Mes gevonden in crèche! Aldus de suggestieve titel boven een krantenbericht enkele dagen geleden. Ik dacht direct: Nou en?, So what? Ook in mijn huis zijn heel wat messen te vinden, maar we zorgen er wel voor dat kleine kinderen er niet bij kunnen. En inderdaad: het bericht bleek niks om het lijf te hebben en zou zonder Dendermonde nooit de pers gehaald hebben.
Als (groot)ouders zijn wij er nogal trots op dat sommige van onze (klein)kinderen zich inzetten al dan niet professioneel voor hun medemensen. Zo is een van onze studerende kleinzoons in zijn vrije tijd erg actief in de Regenboog, een soort mix van huiswerkbegeleiding en jeugdbeweging, vooral bedoeld voor taal- en kansarme kinderen. Elke zaterdagmorgen worden de kinderen thuis opgehaald, als extra motivatie om te komen. Dan worden ze in het clublokaal gedurende een uur geholpen bij het maken van hun huiswerk, zonodig wordt hun kennis wat bijgespijkerd. Na het huiswerk is er tijd voor ontspanning zoals knutselen, pleinspelen e.d. Tijdens vakanties zijn er kleine plaatselijke uitstapjes en eens per jaar gaan ze een week op scouts-kamp. Er zijn enkele privé sponsors maar geen echte overheidssubsidies zodat de ouders zelf voor de meeste (weliswaar beperkte) kosten opdraaien, wat voor sommigen helaas nog te duur uitkomt. Daarom organiseert Regenboog af en toe een grootscheepse happening en zo is er op zaterdag 7 maart a.s. in het College te Sint-Niklaas van 13 uur tot s avonds laat een Regenboogrock-festival met voor elk wat wils, verdeeld over drie podia, met elk zijn eigen specialiteit. En de (mede-)organisator zou mijn kleinzoon niet zijn als hij opa Kommaneuker niet had bevolen om samen met hem en nog enkele andere muzikale leden van mijn familiale achterban een uurtje te vullen op het podium C&C (Cool en Classic) Mocht ik u nu tot tranen toe bewogen hebben (maar ook als dat niet zo is ), dan verwijs ik u graag naar de verzorgde website www.regenboogrock.be waar mijn kleinzoon en zijn vrienden alles haarfijn hebben uitgelegd.
Als TOE(kom)MAATJE hieronder twee van omas vele schilderijen die de wanden van ons huis sieren. Ik vind namelijk (maar ik ben natuurlijk niet onpartijdig!) dat ze niet alleen met computertekenprogrammas overweg kan maar ook met verf en (in dit geval) zijde.
Kinderdagverblijven bestaan al vele jaren, nog nooit is er zoiets verschrikkelijks gebeurd als enkele weken geleden. De kans dat zoiets binnen afzienbare tijd nog eens gebeurt, is normaal gesproken minimaal. Toch overweegt men plotseling allerlei maatregelen (zelfs wettelijke) en systemen alsof het ieder ogenblik opnieuw kan gebeuren. Zo reserveerde de Vlaamse regering al direct 6 miljoen euro voor de beveiliging van kinderdagverblijven. Een briefschrijver in GVA 10.2 noemt dat terecht een spijtige reflex, want crèches worden beveiligde gevangenissen door één enkel individu dat een kinderdagverblijf uitkoos voor het uitwerken van zijn psychische problemen ( ) Van die beveiliging worden alleen beveiligingsfirmas beter en de ouders en hun kinderen nog banger. Ik had het niet beter kunnen zeggen.
TOE(kom)MAATJE. Wetenschap vertrekt vanuit verwondering en een sterrenhemel is voor mij één en al verwondering. ( ) Door te kijken naar wat je ziet, en door na te denken, kunnen we ook kijken naar wat we niet zien. (Prof. C. Waelkens, sterrenkundige, in Kerk & Leven 24.12.2008)
Mijn blogje van 30.1 met een ludiek bedoelde (volgens sommigen wellicht iets te platte?) benadering van enkele toilet-aspecten krijgt vandaag een meer ernstig verlengstuk. Een woordje uitleg. Vorige zondag namen computeroma en ik deel aan een georganiseerde wandeling in de regio Sint-Niklaas, met start en aankomst in een gebouw van SBSO Baken/MPIGO Zonneken, een instelling die (o.m.) opvoeding en onderwijs verleent aan mentaal en/of fysiek gehandicapte kinderen van 2 jaar en 6 maand tot 13 jaar. Als echte kunstliefhebbers werden we getroffen door de grote zorg die directie en personeel besteden aan een sfeervolle opsmuk van hun campus. In deze school krijgen de leerlingen kunst mee,... zelfs tot in het toilet! Meer zelfs: de kinderen verzorgen daar zelf de artistieke aankleding onder leiding van een gedreven leerkracht crea, kennelijk een bewonderaar van de Amerikaanse pop-art-kunstenaar Keith Haring. Met toelating van de school (waarvoor dank) toon ik hieronder enkele fotos die ik tijdens een toiletbezoek heb genomen.
Sandra. Op 13.1 schreef ik een blogje over het spectaculaire succes van de geldinzamelingen voor Sandra, het meisje uit Temse dat alleen door een peperduur medicijn misschien genezen zou kunnen worden van een levensbedreigende ziekte. Ik schreef toen dat ik me stoorde aan de voorbarige euforie rond deze zaak en dat de ontgoocheling en pijn voor de ouders des te groter zou zijn als het bewuste middel niet of niet tijdig verkrijgbaar zou blijken . Helaas kreeg ik gelijk: vorige week las ik in GVA, ergens op een binnenbladzijde , dat Sandras vader zwaar ontgoocheld was: hij vernam dat het reddend medicijn niet te verkrijgen was . En die pijn voor de vader zal nog extra hard geweest zijn toen kwatongen hem ervan beschuldigden (een deel van) de ingezamelde gelden in eigen zak gestoken te hebben.
TOE(kom)MAATJE. Het Belgisch Instituut Voor Verkeersveiligheid BIVV vindt het gebruik van MP3-spelers of iPODS door voetgangers en fietsers gevaarlijk, maar zegt niets over muziek in de auto. Ik zou zeggen: alles hangt af van het geluidsvolume: een fietser/voetganger met zijn MP3-speler op laag volume hoort geluidenin zijn omgeving beter dan de chauffeur met knoeiharde muziek in zijn wagen.
GRAAG UW COMMENTAAR op mijn schrijfsels! Laat me vooral weten wanneer u het ergens mee oneens bent. Ik ben trouwens niet bang voor kritiek, integendeel: het kan me aanmoedigen om (beter) na te denken voordat ik iets schrijf. Ik krijg liever kritiek dan nietszeggende plaatjes of andere (goedbedoelde) “boodschappen” die niks met mijn blabla te maken hebben.
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
De meeste afbeeldingen uiterst LINKS zijn FOTO'S van schilderijen (op papier, doek of andere materialen) die vrouwlief in haar schildersatelier gemaakt heeft. In deze RECHTERkolom staan afbeeldingen die ze op computer heeft getekend. U kan er ook vinden op haar eigen seniorennet-blog ("computeroma") maar de laatste tekeningen daar dateren van 27.10.2008: ze haat nl. de rompslomp van een eigen blog.... Maar gelukkig mag ik op mijn blog af en toe een of meer van haar creaties tonen. Ze inspireert zich meestal op het familiealbum, foto’s uit de media of bestaande kunstwerken, maar ze houdt niet van braaf copiëren en het eindresultaat wijkt dus nogal eens af van het origineel en benadert soms zelfs het abstracte, waarbij ze haar aangeboren kleurgevoel de vrije loop laat (tijdens haar academie-opleiding kreeg ze daarvoor felicitaties).
