WIE ZIJN WIJ? Mijn vrouw en ik zijn twee “oudere” senioren met een jong hart, vier kinderen en dertien kleinkinderen. We zijn beiden lid van een tafeltennis- en een wandelclub, genieten van klassieke muziek en moderne kunst. Ik speel af en toe piano in een nostalgisch salonorkestje, lees en praat graag over het heelal en ben sterk geïnteresseerd in veel aspecten van de Nederlandse taal en verkeers(on)veiligheid. Verder ben ik sinds 1995 bestuurslid van een zogenaamd "OKRA-trefpunt", een lokale afdeling van de grootste seniorenbeweging in ons land Vrouwlief schildert en tekent niet alleen, maar is ook een creatieve kokkin, houdt van bloemen en onderhoudt de tuin, naait graag en maakte vroeger avontuurlijke exploratiereizen naar Nepal, India, Mongolië, Atlasgebergte, … (is daar op mijn aandringen in 2005 mee gestopt). Ze leest snel en veel en houdt van Franse films.
oma tussen haar verfjes, kwastjes, papier, doek, javel enz.
Sommigen noemen me een kommaneuker (muggenzifter). Of ik die bijnaam verdien, moeten mijn bezoekers maar beoordelen. Op dit blog wordt in elk geval niet geneukt, misschien wel geluld (voor het eerste bestaan andere wipsites, pardon, websites). Op dit blog schrijf ik zowel persoonlijke “dagboek-notities” als commentaren, ernstig of luchtig, op uiteenlopende onderwerpen. De afbeeldingen zijn – tenzij anders vermeld – meestal geschilderd of op computer getekend door mijn echtgenote, waarbij haar 12 jaar academie-opleiding en workshops goed van pas komen. Tot eind 2008 toonde ze haar creaties trouwens op een eigen blog: http://blog.seniorennet.be/computeroma maar ze ziet meer in één gezamenlijk blog voor ons beiden.
25-06-2010
Alfredo Marcucci: een groot muzikaal talent ging heen
Mijn zoon Nico, eerste violist van het ensemble Piacevole, schreef aan zijn vele vrienden een In Memoriam over de zopas in Landen overleden Argentijns/Belgische bandoneonist en tango-specialist Alfredo Marcucci (°1930 Buenos Aires) met wie Piacevole meer dan 15 jaar heeft samengewerkt. Hij kon zijn instrument laten spreken, lachen en wenen. Ik citeer een stukje uit Nicos tekst:
( ) Alfredo straalde als een fiere gieter op het podium, maar die fierheid sloeg vooral op zijn land Argentinië met zijn ongelooflijk cultureel en muzikaal erfgoed waarvan hij de inhoud mocht overbrengen. ( )
Op een van hun buitenlandse tournees maakten Piacevole en Marcucci een ontroerend videoclipje, te bekijken en te beluisteren op: http://www.youtube.com/watch?v=p3RXqNpadT4&feature=related De samenwerking Marcucci/Piacevole leidde ook tot enkele CD-opnamen (zie fotos 1 en 2 hieronder).
TOE(kom)MAATJE. Wanneer ik (als trotse vader, hoe zou je zelf zijn?! ) de succesvolle carrière van zoon Nico overzie, denk ik met wat heimwee terug aan een ver verleden, toen ik zelf als pianist verschillende Big Bands versleten heb, al was dat als liefhebber en in een heel ander genre (jazz, ballroomdans e.a.). Na een toevallige start eind jaren 50 in het Dendermondse Bounce College kwam ik wat later terecht bij de Sint-Niklase band van Willy Frank, die vooral Wase senioren zich allicht nog zullen herinneren. Heel wat bekende zangers stonden af en toe (Louis Neefs) of regelmatig (Jacques Raymond) met ons op het podium. Zie fotos 3 en 4 uit mijn archief
Foto's 1 en 2: CD-hoes Marcucci met Piacevole
Foto's 3 en 4: Orkest Willy Frank, met Komma in zijn jonge(re) jaren (die kale gast links, 2de van boven).
De stemming is verplicht. Gelieve U zondag 13 juni 2010 tussen 8 uur en 15 uur, voorzien van deze oproepingsbrief en van uw identiteitskaart, te begeven naar het hieronder aangewezen lokaal waar uw stembureau zich bevindt, ter verkiezing van 7 leden van de Kamer van Volksvertegenwoordigers en 25 Senatoren. Lokaal: xxxxxxxxxxxxxxxx, bureau xxxxxxxxxxxxxxx De burgemeester XXX, de gemeentesecretaris XXX Als dit kromme Nederlands u geërgerd heeft, dan pleit dat voor u. Zou er bij de Administratie nu echt niemand zijn die hetzelfde kan (en mag ) formuleren in gewoon Nederlands? Bijvoorbeeld: Wij wijzen u op uw verplichting om op 13 juni deel te nemen aan de verkiezing van 7 volksvertegenwoordigers en 25 senatoren. U dient zich tussen 8 en 15 uur te melden op (adres), bureau (nummer). Breng deze uitnodiging en uw identiteitskaart mee a.u.b. Getekend: burgemeester XXX, gemeentesecretaris XXX. De officiële tekst is trouwens ook inhoudelijk niet eens waterdicht: wie zich een minuut vóór 15 uur van thuis begeeft naar het aangewezen lokaal, voldoet strikt genomen aan zijn verplichting, ook als hij te laat aankomt. In mijn verbeelding zie ik een ambtenaar die s zondagsmorgens tegen zijn (haar) partner zegt: Geachte partner, gelieve u uiterlijk om 9.30 uur naar het hierna aangewezen bakkerijadres te begeven, voorzien van uw portemonnee met daarin de nodige financiële middelen, teneinde u aldaar een brood en een viertal koffiekoeken aan te kunnen schaffen en te betalen; de bakkerij bevindt zich in de Beenhouwerstraat 11.
TOE(kom)MAATJE. Dat Eddy Merckx een van de beste wielrenners aller tijden was, wisten we al. Dat hij ook heel vlot en geestig in Brussels dialect het bekende gedicht La cigale et la fourmi (van Lafontaine) kan voordragen, bewees hij onlangs voor TV-zender La Une. Ik vind dat je er niet eens Frans of Brussels voor moet kennen om veroverd te worden door Eddys aanstekelijke lach; klik maar eens op http://www.youtube.com/watch?v=OfQrav7HAWo&feature=related
Bart De Wever: zijn Latijn is beter dan zijn Nederlands!
De Vlaamse winnaar van de federale verkiezingen pakt graag uit met Latijnse spreuken. Zo hoorden we hem letterlijk zeggen: 'Nil volentibus arduum: voor zij die willen, is niets onmogelijk.' Ik was stomverbaasd dat Bart zich bij zijn vertaling in het Nederlands bezondigde aan een gigantische taalfout: voor ZIJ die ., wat natuurlijk moet zijn voor HEN die . je zegt ook niet voor IK, voor JIJ, voor HIJ enz maar voor MIJ, voor JOU, voor HEM . Ik weet wel dat de fout vooral in Vlaanderen nogal vaak gemaakt wordt maar voor iemand als Bart De Wever zou dat toch geen excuus mogen zijn voor zon zware taalfout. En t is nog niet gedaan!! Helemaal steil achterover viel ik toen Barts vroegere leraar Latijn (ene Guido Halsberghe) in het Nieuwsblad van 15.6 verklaarde dat de volledig correcte vertaling van 'Nil volentibus arduum eigenlijk luidt: voor ZIJ die willen, is er niets lastig. Ik ben er rotsvast van overtuigd dat mijn Latijnse vorming (Sint-Michielscollege, Brasschaat) tot op de dag van vandaag een gunstige invloed heeft op mijn kennis van, en liefde voor het Nederlands. Maar soms wordt die overtuiging wel zwaar op de proef gesteld
Mijn krant meldt dat enkele dagbladhandelaars 1000 klanten zoeken die elk 100 euro willen inzetten (=100.000 euro totaal) om te spelen voor de Euromillions-Jackpot van 100 miljoen. Als ze winnen, krijgt elke deelnemer dan 100.000 euro. En ze ZULLEN winnen, want samen hebben de handelaars een systeem uitgedokterd dat waterdicht is.Zo staat het in GvA van 5.6.2010. Volgens de handelaars mogen de deelnemers dus zeker zijn van de grote pot. Welnu, je hoeft geen wiskundige of kansberekenaar te zijn om te weten dat een waterdicht goksysteem niet bestaat. Integendeel, de kans is zelfs groot dat je minder terugkrijgt dan je inzet, of die inzet nu 10 euro of 100.000 euro bedraagt. Anders gezegd: die 1000 gokkers mogen al blij zijn als ze hun inzet van 100 euro terugzien. Let op: ik gun gokkers hun plezier van de kick, het is een hobby als een ander, en als ze daar geld in willen steken, voor mij niet gelaten. Waar ik het moeilijker mee heb, is de onjuiste bewering van de initiatiefnemers dat hun systeem waterdicht is. Ik twijfel niet aan hun goede trouw, maar ze zijn even naïef als hun goedgelovige klanten. Let op mijn woorden: de Grote Pot van 100 miljoen zal op 1 oktober wel ergens terechtkomen maar het zullen niet die 1000 gokkers zijn! Mocht dat toch zo zijn, dan zal ik nederig en openlijk mijn ongelijk bekennen!
TOE(kom)MAATJE. Een politicus die iets mispeuterd heeft, kan zeggen: Ik treed af want ik neem mijn verantwoordelijkheid. Maar wat als hij geen zin heeft om af te treden? Doodsimpel, dan zegt hij ik treed NIET af want ik neem mijn verantwoordelijkheid. Wat kan taal toch heerlijk zijn. Hoewel
In mijn blog van 4.6 vroeg ik me af of de sensationele mediabenadering van bepaalde feiten zoals de dubbele moord in het Brusselse Justitiepaleis op den duur niet zou kunnen leiden tot een politiestaat waar op elke straathoek een agent(e) staat. Daags nadien 5.6 schreef GVA-redactrice Kris Vanmarsenille in haar column op blz. 2: Moet je nu echt voor elk vredegerecht een gewapende wacht gaan zetten?. Haar opmerking en de mijne lijken wel heel erg op mekaar, alleen legt zij uiteraard niet de link naar de media-aandacht: op twee volle bladzijden (blz. 3 en 4) van haar eigen GVA van 5.6 kunnen labiele geesten weer inspiratie opdoen om ook eens in het nieuws te komen
Dubbele moord op Vredegerecht: politiestaat voor de deur?
Begrijp mijn woordspeling aub niet verkeerd: het is niet de politie die voor de deur staat, maar misschien wel - in een nabije toekomst - een politiestaat. Nog geen 24 uur na de moord op een vrederechter en haar griffier wordt van allerlei kanten ineens gepleit voor een drastische uitbreiding van de bestaande veiligheidsmaatregelen ter bescherming van gerechtshoven. Normaal gesproken (100 % zekerheid bestaat niet) ZOU zon gebeuren (dit was de eerste keer in de geschiedenis!) zich nooit meer voordoen, en ZOUDEN draconische en dure maatregelen dus overbodig zijn. Maar helaas, zoals te vrezen viel, zijn de media gretig en uitgebreid op het voorval gesprongen, wat bepaalde gestoorde geesten in de verleiding kan brengen om ook eens zon stunt uit te halen. En zo ontstaat misschien toch nog een risico dat eigenlijk niet zou bestaan als de media zich wat terughoudender zouden opstellen. GvA (die zelf nochtans niet vrijuit gaat ) citeert een Brusselse magistrate, die zegt: Duizenden mensen komen bij ons over de vloer, jaren na elkaar. Dat gaat telkens goed. Moet het dan nu ineens allemaal anders? Voorwaar een wijze uitspraak! Uiteraard mag de moordenaar zijn terechte straf niet ontlopen, maar hoe minder aandacht in de media, des te kleiner de kans dat we door goedbedoelde maar eigenlijk overbodige en dure maatregelen stilaan in een politiestaat belanden waar op elke straathoek een gewapende agent(e) staat. Als de wetgever er al in zou slagen om wapenbezit en wapenhandel (beter) onder controle te krijgen, zou toch al een stuk van dergelijke risicos wegvallen.
Behalve naar het Nieuws kijk ik zo weinig mogelijk TV (in tegenstelling tot mijn andere helft, die s avonds nogal eens een filmpje meepikt). Vanavond (2.6) maakte ik op die gezonde gewoonte een uitzondering, om op Terzake een verkiezingsdebat te volgen tussen Geert Bourgeois (NV-A) en Gwendolyn Rutten (Open VLD). Omdat media-gespreksleiders de reputatie hebben dat zij gesprekken vaak bewust laten ontsporen omwille van een beetje sensatie, maar tot ergernis van echt geïnteresseerde kijkers, was ik wel niet helemaal gerust. En inderdaad werden ook mijn zenuwen letterlijk (echt waar!) danig op de proef gesteld. Voortdurend praatten de twee politici luid tegen elkaar op, zonder dat moderator (?) Lieven Verstraete ingreep; erger nog, regelmatig deed hij er als derde deelnemer nog een schepje bovenop zodat het gesprek (!) naar objectieve normen eigenlijk compleet uit de hand liep en ik aan die kakofonie van het roepend trio geen touw meer vast kon knopen. Laat staan dat ik iets van de inhoud zou hebben onthouden. Of ben ik nu echt een verzuurde ouwe zak? Na afloop was ik in elk geval kwaad op mezelf, omdat ik niet iets nuttigers of leukers had gedaan. Maar kom, elk nadeel hep se foordeel, zei Johan Cruyff: nu had ik onverwachts een extra stukje voor mijn blog! En nu ga ik slapen, terwijl computeroma nog wat . TV kijkt!
GRAAG UW COMMENTAAR op mijn schrijfsels! Laat me vooral weten wanneer u het ergens mee oneens bent. Ik ben trouwens niet bang voor kritiek, integendeel: het kan me aanmoedigen om (beter) na te denken voordat ik iets schrijf. Ik krijg liever kritiek dan nietszeggende plaatjes of andere (goedbedoelde) “boodschappen” die niks met mijn blabla te maken hebben.
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
De meeste afbeeldingen uiterst LINKS zijn FOTO'S van schilderijen (op papier, doek of andere materialen) die vrouwlief in haar schildersatelier gemaakt heeft. In deze RECHTERkolom staan afbeeldingen die ze op computer heeft getekend. U kan er ook vinden op haar eigen seniorennet-blog ("computeroma") maar de laatste tekeningen daar dateren van 27.10.2008: ze haat nl. de rompslomp van een eigen blog.... Maar gelukkig mag ik op mijn blog af en toe een of meer van haar creaties tonen. Ze inspireert zich meestal op het familiealbum, foto’s uit de media of bestaande kunstwerken, maar ze houdt niet van braaf copiëren en het eindresultaat wijkt dus nogal eens af van het origineel en benadert soms zelfs het abstracte, waarbij ze haar aangeboren kleurgevoel de vrije loop laat (tijdens haar academie-opleiding kreeg ze daarvoor felicitaties).
