WIE ZIJN WIJ? Mijn vrouw en ik zijn twee “oudere” senioren met een jong hart, vier kinderen en dertien kleinkinderen. We zijn beiden lid van een tafeltennis- en een wandelclub, genieten van klassieke muziek en moderne kunst. Ik speel af en toe piano in een nostalgisch salonorkestje, lees en praat graag over het heelal en ben sterk geïnteresseerd in veel aspecten van de Nederlandse taal en verkeers(on)veiligheid. Verder ben ik sinds 1995 bestuurslid van een zogenaamd "OKRA-trefpunt", een lokale afdeling van de grootste seniorenbeweging in ons land Vrouwlief schildert en tekent niet alleen, maar is ook een creatieve kokkin, houdt van bloemen en onderhoudt de tuin, naait graag en maakte vroeger avontuurlijke exploratiereizen naar Nepal, India, Mongolië, Atlasgebergte, … (is daar op mijn aandringen in 2005 mee gestopt). Ze leest snel en veel en houdt van Franse films.
oma tussen haar verfjes, kwastjes, papier, doek, javel enz.
Sommigen noemen me een kommaneuker (muggenzifter). Of ik die bijnaam verdien, moeten mijn bezoekers maar beoordelen. Op dit blog wordt in elk geval niet geneukt, misschien wel geluld (voor het eerste bestaan andere wipsites, pardon, websites). Op dit blog schrijf ik zowel persoonlijke “dagboek-notities” als commentaren, ernstig of luchtig, op uiteenlopende onderwerpen. De afbeeldingen zijn – tenzij anders vermeld – meestal geschilderd of op computer getekend door mijn echtgenote, waarbij haar 12 jaar academie-opleiding en workshops goed van pas komen. Tot eind 2008 toonde ze haar creaties trouwens op een eigen blog: http://blog.seniorennet.be/computeroma maar ze ziet meer in één gezamenlijk blog voor ons beiden.
13-11-2013
BACH, zijn dansmuziek en mijn familie!...
Zopas verscheen een dubbel-cd met
vioolsolo's van J.S.Bach. Niet direct iets uitzonderlijks, ware het niet dat
het - voor zover bekend - de eerste opname is met dansmuziek, door Bach
geschreven, waarbij de speciale sfeer wordt geaccentueerd door castagnetten!
Bovendien zijn drie generaties uit onze
"familiestam" bij de realisatie van de cd betrokken: allereerst
de solist zelf (onze zoon Nico), diens zoon (dus onze kleinzoon) Jonathan
(opnametechnicus, hij werkte twee jaar in zijn vrije tijd aan de montage) en
ten slotte mijn kunstzinnige echtgenote/schilderes Chris, die haar bijdrage
leverde voor de cover. Hieronder staan enkele foto's die ik -
met mijn bescheiden camera en dito "talent" - heb genomen uit het boekje en de hoes.
Voor wie het album zou willen aanschaffen en voor alle verdere
informatie: ga naar nico.baltussen@gmail.com
Wie de hoes openslaat, ziet allereerst de solisten Nico Baltussen en Ludovica
Mosca:
Het volledige programma (onderstreepte titels: met barok-castagnetten):
Uit het programmaboekje: Nico, onder "toezicht" van Bach
himself (Middelheimpark Antwerpen) en daarnaast een toelichting op de
uitgevoerde werken:
(vervolg:)
(vervolg:)
Curriculum van de uitvoerders:
Dankwoord aan de medewerkers:
Voor de cover heeft typograaf Laurens Teerlinck zich geïnspireerd op een
tekening van Nico's mama (zijnde mijn lieve echtgenote...); de kleur werd
aangepast aan het grafisch ontwerp van het hele album:
En hier ten slotte die oorspronkelijke tekening van Chris Baltussen-Blancquaert
GRAAG UW COMMENTAAR op mijn schrijfsels! Laat me vooral weten wanneer u het ergens mee oneens bent. Ik ben trouwens niet bang voor kritiek, integendeel: het kan me aanmoedigen om (beter) na te denken voordat ik iets schrijf. Ik krijg liever kritiek dan nietszeggende plaatjes of andere (goedbedoelde) “boodschappen” die niks met mijn blabla te maken hebben.
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
De meeste afbeeldingen uiterst LINKS zijn FOTO'S van schilderijen (op papier, doek of andere materialen) die vrouwlief in haar schildersatelier gemaakt heeft. In deze RECHTERkolom staan afbeeldingen die ze op computer heeft getekend. U kan er ook vinden op haar eigen seniorennet-blog ("computeroma") maar de laatste tekeningen daar dateren van 27.10.2008: ze haat nl. de rompslomp van een eigen blog.... Maar gelukkig mag ik op mijn blog af en toe een of meer van haar creaties tonen. Ze inspireert zich meestal op het familiealbum, foto’s uit de media of bestaande kunstwerken, maar ze houdt niet van braaf copiëren en het eindresultaat wijkt dus nogal eens af van het origineel en benadert soms zelfs het abstracte, waarbij ze haar aangeboren kleurgevoel de vrije loop laat (tijdens haar academie-opleiding kreeg ze daarvoor felicitaties).
