WIE ZIJN WIJ? Mijn vrouw en ik zijn twee “oudere” senioren met een jong hart, vier kinderen en dertien kleinkinderen. We zijn beiden lid van een tafeltennis- en een wandelclub, genieten van klassieke muziek en moderne kunst. Ik speel af en toe piano in een nostalgisch salonorkestje, lees en praat graag over het heelal en ben sterk geïnteresseerd in veel aspecten van de Nederlandse taal en verkeers(on)veiligheid. Verder ben ik sinds 1995 bestuurslid van een zogenaamd "OKRA-trefpunt", een lokale afdeling van de grootste seniorenbeweging in ons land Vrouwlief schildert en tekent niet alleen, maar is ook een creatieve kokkin, houdt van bloemen en onderhoudt de tuin, naait graag en maakte vroeger avontuurlijke exploratiereizen naar Nepal, India, Mongolië, Atlasgebergte, … (is daar op mijn aandringen in 2005 mee gestopt). Ze leest snel en veel en houdt van Franse films.
oma tussen haar verfjes, kwastjes, papier, doek, javel enz.
Sommigen noemen me een kommaneuker (muggenzifter). Of ik die bijnaam verdien, moeten mijn bezoekers maar beoordelen. Op dit blog wordt in elk geval niet geneukt, misschien wel geluld (voor het eerste bestaan andere wipsites, pardon, websites). Op dit blog schrijf ik zowel persoonlijke “dagboek-notities” als commentaren, ernstig of luchtig, op uiteenlopende onderwerpen. De afbeeldingen zijn – tenzij anders vermeld – meestal geschilderd of op computer getekend door mijn echtgenote, waarbij haar 12 jaar academie-opleiding en workshops goed van pas komen. Tot eind 2008 toonde ze haar creaties trouwens op een eigen blog: http://blog.seniorennet.be/computeroma maar ze ziet meer in één gezamenlijk blog voor ons beiden.
26-02-2014
Oma en
Oma en "haar" 3de musical Niet alleen onze vier kinderen maar ook heel wat van onze 13 kleinkinderen hebben onze belangstelling voor sport en/of muziek en/of cultuur blijkbaar "geërfd", en daar zijn we best wel trots op. Eén van onze kleinzoons (Jascha, 23), regisseert later dit jaar zijn derde musical: De Leeuwenkoning (de vorige heetten Aladdin en Hercules). En ook nu deed de regisseur weer een beroep op de vertrouwde artistieke talenten van zijn oma. Verzorgde zij de vorige keren de decors en de kostuums (zie mijn blogs van 30.3.2012 resp. 15.3.2013), in De Leeuwenkoning dragen de acteurs talrijke koppen en andere attributen, kleurrijk beschilderd door... alweer: oma! Hieronder enkele kiekjes, die ik genomen heb tijdens voorbereidende werkzaamheden van de voorbije weken.
Oma in haar atelier, bezig met een van "haar" koppen:
Koppen drogend op stokken
Het toeziend oog van regisseur Jascha
Oma is niet de enige medewerker
(de schilderijtjes tegen de muur hebben niks te maken met de musical; het zijn gewoon enkele van de honderden "omaproducties" in ons huis)
De regisseur en zijn twee assistenten:
Koppen liggen op zolder te drogen tussen pispot, vuilniszak, kookplaat en andere "curiosa"...
Ook Opa krijgt een taak: hij mag de producten naar elders verhuizen want onze zolder en het atelier van oma zijn te klein!
GRAAG UW COMMENTAAR op mijn schrijfsels! Laat me vooral weten wanneer u het ergens mee oneens bent. Ik ben trouwens niet bang voor kritiek, integendeel: het kan me aanmoedigen om (beter) na te denken voordat ik iets schrijf. Ik krijg liever kritiek dan nietszeggende plaatjes of andere (goedbedoelde) “boodschappen” die niks met mijn blabla te maken hebben.
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
De meeste afbeeldingen uiterst LINKS zijn FOTO'S van schilderijen (op papier, doek of andere materialen) die vrouwlief in haar schildersatelier gemaakt heeft. In deze RECHTERkolom staan afbeeldingen die ze op computer heeft getekend. U kan er ook vinden op haar eigen seniorennet-blog ("computeroma") maar de laatste tekeningen daar dateren van 27.10.2008: ze haat nl. de rompslomp van een eigen blog.... Maar gelukkig mag ik op mijn blog af en toe een of meer van haar creaties tonen. Ze inspireert zich meestal op het familiealbum, foto’s uit de media of bestaande kunstwerken, maar ze houdt niet van braaf copiëren en het eindresultaat wijkt dus nogal eens af van het origineel en benadert soms zelfs het abstracte, waarbij ze haar aangeboren kleurgevoel de vrije loop laat (tijdens haar academie-opleiding kreeg ze daarvoor felicitaties).
