WIE ZIJN WIJ? Mijn vrouw en ik zijn twee “oudere” senioren met een jong hart, vier kinderen en dertien kleinkinderen. We zijn beiden lid van een tafeltennis- en een wandelclub, genieten van klassieke muziek en moderne kunst. Ik speel af en toe piano in een nostalgisch salonorkestje, lees en praat graag over het heelal en ben sterk geïnteresseerd in veel aspecten van de Nederlandse taal en verkeers(on)veiligheid. Verder ben ik sinds 1995 bestuurslid van een zogenaamd "OKRA-trefpunt", een lokale afdeling van de grootste seniorenbeweging in ons land Vrouwlief schildert en tekent niet alleen, maar is ook een creatieve kokkin, houdt van bloemen en onderhoudt de tuin, naait graag en maakte vroeger avontuurlijke exploratiereizen naar Nepal, India, Mongolië, Atlasgebergte, … (is daar op mijn aandringen in 2005 mee gestopt). Ze leest snel en veel en houdt van Franse films.
oma tussen haar verfjes, kwastjes, papier, doek, javel enz.
Sommigen noemen me een kommaneuker (muggenzifter). Of ik die bijnaam verdien, moeten mijn bezoekers maar beoordelen. Op dit blog wordt in elk geval niet geneukt, misschien wel geluld (voor het eerste bestaan andere wipsites, pardon, websites). Op dit blog schrijf ik zowel persoonlijke “dagboek-notities” als commentaren, ernstig of luchtig, op uiteenlopende onderwerpen. De afbeeldingen zijn – tenzij anders vermeld – meestal geschilderd of op computer getekend door mijn echtgenote, waarbij haar 12 jaar academie-opleiding en workshops goed van pas komen. Tot eind 2008 toonde ze haar creaties trouwens op een eigen blog: http://blog.seniorennet.be/computeroma maar ze ziet meer in één gezamenlijk blog voor ons beiden.
31-05-2015
voorrang van rechts?
Rechtdoorgaand verkeer: voorrang van rechts? Vooraf dit: mijn volgend betoog is gebaseerd op situaties waar geen enkele uitzondering geldt (via borden of andere kenmerken) op de algemenevoorrang van rechts. Ik zie in het verkeer dagelijks - ik overdrijf niet! - gevaarlijke interpretaties van de voorrangsregels door veel andere weggebruikers (zowel tweewielers als automobilisten), die zich namelijk gedragen alsof rechtdoorgaand verkeer op een "gewoon" kruispunt automatisch voorrang zou hebben op ander verkeer, zelfs als dat van rechts komt. Dat "misverstand" speelt trouwens ook vaak omgekeerd: op het ene kruispunt rijdt iemand rechtdoor, zonder voorrang te geven aan het verkeer van rechts, op het volgende kruispunt komt hij zelf van rechts en "weigert" zijn voorrang te nemen, met opnieuw vertragingen en aarzelingen bij voorrangsplichtigen. In dergelijke situaties primeert uiteraard mijn veiligheid: als ik voorrang heb maar nietkrijg dan stop of vertraag ik natuurlijk; omgekeerd, waar ik voorrang moet verlenen, wacht ik desnoods net zo lang tot "die van rechts" zijn rechtmatige voorrang neemt (anders bestaat het gevaar dat we allebei tegelijk "in gang schieten", en dan ben ik de pineut bij een eventuele aanrijding).
TOE(KOMMA')TJE: (gelezen in HUMO 12.5.2015: gedicht van J.H. Leopold 1865-1925)
O, als ik dood zal, dood zal zijn kom dan en fluister, fluister iets liefs, mijn bleeke oogen zal ik opslaan en ik zal niet verwonderd zijn.
En ik zal niet verwonderd zijn; in deze liefde zal de dood alleen een slapen, slapen gerust en wachten op u, een wachten zijn.
Als bejaarde senior ben ik al 20 jaar een overtuigd lid van OKRA (vroeger KBG), de grootste seniorenvereniging van ons land (200.000 leden), verdeeld over een groot aantal lokale afdelingen met elk een eigen bestuur, medewerkers en programma's. Mijn afdeling bijvoorbeeld heeft elke week wel iets: een (halve-)dagfietstocht, een wandeling, een voordracht, een busuitstap, film- of diavoorstelling, Kerstfeestmaal, Nieuwjaarsreceptie, hobbytentoonstelling..... Een belangrijk "nevenverschijnsel" van dit alles zijn de fijne sociale contacten.
Uiteraard zijn er nationale OKRA-richtlijnen waaraan de afdelingen zich moeten houden. Zouden moeten... , want die regels worden soms zodanig gewijzigd dat het naleven ervan steeds moeilijker wordt. Temeer omdat die hogere OKRA-organen zelf regelmatig zondigen tegen hun eigen regels!
Enkele voorbeelden.
- Jaren geleden wijzigde de toenmalige "KBG" haar naam in "OKRA". Geen probleem: de lokale afdelingen bleven gewoon afdeling heten, met een traditionele structuur: statuten, een bestuur o.l.v. een voorzitter en "gespecialiseerde" medewerkers. Voor bepaalde activiteiten per regio werkten de afdelingen samen in Verbonden (bv. Verbond Waas en Dender). Maar dan begon het: "om nieuwkomers aan te trekken en te behouden" (?) werden gewone woorden als afdeling, bestuur, voorzitter, statuten "oubollig" verklaard en moesten we voortaan spreken van resp. punt, team, coördinator, verbintenissennota... Dat "punt" werd al na korte tijd weer afgeschaft en moest plaats maken voor "trefpunt"...
- Soms voelden de hogere OKRA-instanties zich geroepen om onze taal te veranderen. Bv: plotseling mochten we elkaar en anderen alleen nog jijen en jouen, waar voordien nog U(w) algemeen was. Gevolg: Zelfs in OKRAZIEN,een van de vele OKRA-periodieken, verloor men het noorden: “Kan jij nog aan uw geld?”, een opvallende kop boven een artikel! Mijn maag keerde...
- Het letterwoord OKRA staat voor "Open, Kristelijk, Respectvol, Actief", ondanks een vergeefs pleidooi (door spelling-gevoeligen) voor OCRA (Kristelijk is een foute spelling). De fout kreeg nog extra aandacht doordat men de vier woorden uitdrukkelijk in het OKRA-logo vermeldde. Na enkele jaren werden ze daar weer uit verwijderd; enfin, formeel toch, want in diverse publicaties kom ik ze nog regelmatig tegen.
BESLUIT: Laat u door mijn kritische bedenkingen niet afschrikken om contact te zoeken met een OKRA-afdeling in uw regio; lees nog eens mijn allereerste alinea hierboven. Via www.okra.be vindt u - hopelijk - gepaste informatie. Ik wens u veel succes!
GRAAG UW COMMENTAAR op mijn schrijfsels! Laat me vooral weten wanneer u het ergens mee oneens bent. Ik ben trouwens niet bang voor kritiek, integendeel: het kan me aanmoedigen om (beter) na te denken voordat ik iets schrijf. Ik krijg liever kritiek dan nietszeggende plaatjes of andere (goedbedoelde) “boodschappen” die niks met mijn blabla te maken hebben.
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
De meeste afbeeldingen uiterst LINKS zijn FOTO'S van schilderijen (op papier, doek of andere materialen) die vrouwlief in haar schildersatelier gemaakt heeft. In deze RECHTERkolom staan afbeeldingen die ze op computer heeft getekend. U kan er ook vinden op haar eigen seniorennet-blog ("computeroma") maar de laatste tekeningen daar dateren van 27.10.2008: ze haat nl. de rompslomp van een eigen blog.... Maar gelukkig mag ik op mijn blog af en toe een of meer van haar creaties tonen. Ze inspireert zich meestal op het familiealbum, foto’s uit de media of bestaande kunstwerken, maar ze houdt niet van braaf copiëren en het eindresultaat wijkt dus nogal eens af van het origineel en benadert soms zelfs het abstracte, waarbij ze haar aangeboren kleurgevoel de vrije loop laat (tijdens haar academie-opleiding kreeg ze daarvoor felicitaties).
