Geregeld moet ik aan Merel denken, zij zorgt al eens vooor mijn kat, madame Toulouse. Ook hier in Torremolinos is er een plek waar voor de katten gezorgd wordt d.w.z. dat bepaalde vrijwilligers hen mogen eten en drinken geven. Jij en ik mogen dat dus niet maar we kunnen ze wel aaien, ze zijn helemaal niet bang, ze voelen zich hier helemaal thuis! Merel, de vriendin van mijn kat zou zich onmiddellijk opgeven als vrijwilligster!!!

Wat een wind moesten we vanmiddag trotseren! Mario zijn hoed ging zelfs enkele keren vliegen. En de temperatuur zakte van 27° naar 24°!