Kookkunst is het schilderen van een melodie met smaken en geuren.
24-01-2013
Voedselzandloper 130124 - snoepje
Ingrediënten: - 100 g gedroogde vijgen, in vieren gesneden - 100 g gedroogde abrikozen, in vieren gesneden - 100 g walnoten, amandelen of pecannoten (of een mengsel), geroosterd en grofgehakt - 25 g donkere chocolade (~ 70% cacao) grofgehakt - 25 g zelfrijzende bloem - 2 eetlepels agavesiroop - 1 eigeel - ½ tl vanille extract Bereiding: 1. Beleg een bakblik met overhangend bakpapier. Verwarm de oven voor op 160 °C. 2.Doe de bloem in een kom. Voeg de gedroogde vruchten toe en meng goed zodat ieder stukje met bloem is bedekt en het niet aan elkaar kleeft. 3. Voeg de siroop, eidooier, vanille extract, chocolade en noten toe en meng, zodat alles een beetje vochtig is. 4. Doe het mengsel in de vorm en spreidt het goed uit. Druk met de bolle kant van een lepel goed aan. 5. Zet de vorm 35-40 minuten in de oven tot de bovenkant goudbruin is en de zijkanten los komen van de wand. Laat afkoelen in de vorm en snijdt dan met een scherp mes in repen of stukjes. Luchtdicht afgedekt is het ongeveer twee weken houdbaar. Iets te hard gebakken maar desondanks toch lekker !
De laatste tijd al enkele keren pastinaken meegebracht van de winkel en ermee, tot grote voldoening, geëxperimenteerd. Momenteel staat er een soepje te pruttelen van kippenbouillon (1 1/4l), pastinaak (~500g), 1 wortel en 1 ui, geparfumeerd met blaadjes verse tijm, 1 blaadje laurier en een flinke mespunt zwarte peper. Ik heb ze wat kleur (en extra gezondheid) gegeven met een halve koffielepel geelwortel ofte curcuma. Curcumine, een molecule afkomstig van de curcuma, wordt in de voedselzandloper (blz. 221-225) uitvoerig beschreven als een stof met o.a. een antikankerwerking. In combinatie met olijfolie en zwarte peper wordt de curcumine zo'n 20x beter in het lichaam opgenomen. Ook goed tegen alzheimer-eiwitten en de opstapeling van "verouderingspigment" in de cellen, schrijft Kris. Na 35 minuutjes pruttelen en fijnmixen met de staafmixer ontstaat een fluwelen soepje met een aantrekkelijk lichtgele kleur. Heerlijk van smaak, peterselie- en knolselderachtig met een worteltoets, lichtjes zoet, licht zuur en juist pikant genoeg (zwarte peper). De pastinaak (FR panais, GB parsnip) was al gekend door de Romeinen en was in de Middeleeuwen algemeen volksvoedsel maar raakte door de aardappel op de achtergrond. Nu vooral geteeld in Frankrijk. Hij is lekker gestoofd zoals wortelen, verwerkt in een stamppot, gefrituurd als chips, gegratineerd in de oven onder een lichte bechamel en ook in een soepje. Als ik hier gedaan heb met schrijven dan ga ik er direct een bordje van eten want het water komt mij in de mond...