Dit druivenras is de basis van lekkere, vroeg drinkbare wijnen die ook gezellig kunnen verouderen. Ik ken enkel de Elzassers en enkele Italianen maar de druif heeft meer dan 100 synoniemen en is verspreid over quasi alle wijnverbouwende landen van de wereld (zie wikipedia). In de Elzas, een wat koelere streek, geven ze aanleiding tot wijnen met voldoende zuren hetgeen het geheel sterk ten goede komt. Naargelang de ondergrond en ligging geven ze zachte tot mineralige wijnen met veel aroma's. Ik blog er eens over want eergisteren bij onze familebijeenkomst ter gelegenheid van mijn 64ste verjaardag (cfr. de Beatles) hadden voor onze 15 gasten een échte Franse uiensoep, een kaasassortiment van affineur Inge Schoonvliet (of is het affineuse) met diverse broodsoorten en als afsluiter enkele lekkere "pateekens" voorzien. Daar hoorden fijne wijnen bij. Ik koos voor een tweetal Zinfandels van een 5-tal jaar oud, een Pinot Gris Prestige Kaefferkopf 2004 van Jean Geiler en daarnaast een Pinot Gris Cleebourg V.T. van 1999. De Elzassers hadden we destijds zelf ter plekke uitgezocht. Vermits we Inge S. om afsmakende kazen hadden gevraagd moesten we immers ook stevige wijntjes hebben. Aangepaste witte wijnen zijn dikwijls lekkerder bij kaas dan rode, zeker bij de kazen met een licht bittere ondertoon zoals blauwschimmel- en sommige roodschimmelkazen (denk maar aan een Munsterkaas in combinatie met een Gewurtztraminer, wat muscatdruiven en een échte baguette ). Harde kazen accorderen ook wonderwel met een stevige sauvignon blanc vanwege de fijne zuren en kruidige citrusaroma's van deze wijn. De Vendanges Tardives was een lekkernij: geweldig aroma van rijp fruit, gember en honing en lekkere zuurtjes met een fijne zoetigheid. Ons "clan" was tevreden en dat is tenslotte de bedoeling wanneer we hem ontvangen: enkele gezellige uren doorbrengen met gelijkgestemde zielen en eens deftig bijpraten. Meer over de Pinot Gris vind je hier.